مزامیر 130:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ لیکن بخشش نزد توست تا از تو بترسند.

هزارۀ نو

⁴ اما آمرزش نزد توست، تا ترس تو در دلها باشد.

Persian Old Version

⁴ لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

مژده برای عصر جدید

⁴ امّا تو، خدای بخشنده هستی و ما باید به تو احترام بگذاریم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ امّا تو، بخشندهٔ گناهان هستی؛ بنابراین ما باید ترس تو را در دل داشته باشیم.

مزامیر 130:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 12:13

آنگاه داوود با ناتان گفت: «به خداوند گناه کرده‌ام.» ناتان به داوود گفت: «خداوند نيز گناه تو را عفو نموده است که نخواهی مرد.

ایّوب 22:23

اگر به قادر مطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت را از خیمه خود دور نمایی

مزامیر 25:11

‌ای خداوند، به‌ خاطر اسم خود، گناه مرا ببخش، زیرا که بزرگ است.

مزامیر 86:5

زیرا تو، ‌ای خداوند، نیکو و بخشنده هستی و بسیار رحیم برای آنانی که تو را می‌خوانند.

اِشعیا 1:18

خداوند می‌گوید: بیایید تا با همدیگر دلیل آوریم. اگر گناهان شما مثل ارغوان باشد مانند برف سفید خواهد شد و اگر مثل قرمز سرخ باشد، مانند پشم خواهد شد.

اِشعیا 55:7

شریر راه خود را و گناهکار افکار خویش را ترک نماید و به سوی خداوند بازگشت کند و بر او رحم خواهد نمود و به سوی خدای ما، که او را به فراوانی خواهد بخشید.

اِرمیا 31:34

و بار دیگر کسی به همسایه‌اش و شخصی به برادرش تعلیم نخواهد داد و نخواهد گفت ”خداوند را بشناس.“ زیرا خداوند می‌گوید: تمامی ایشان از کوچک و بزرگ مرا خواهند شناخت، چونکه عصیان ایشان را خواهم آمرزید و گناه ایشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.»

دانیال 9:9

خداوند خدای ما را رحمتها و بخشایشهاست، هرچند به او گناه ورزیده‌ایم.

هوشع 3:5

و بعد از آن قوم اسرائیل بازگشت نموده، یهوه خدای خویش و پادشاه خود داوود را خواهند جُست و در روزهای بازپسین با ترس به سوی خداوند و نیکویی او خواهند آمد.

اعمال رسولان 9:31

آنگاه کلیسا در تمامی یهودیه و جلیل و سامِره آرامی یافتند و بنا می‌شدند و در ترس خداوند و به تسلّی روح‌القدس رفتار کرده، همی افزودند.

رومیان 8:1

پس هیچ محکومیّت نیست بر آنانی که در مسیح عیسی هستند.

۲قرنتیان 5:19

یعنی ‌اینکه خدا در مسیح بود و جهان را با خود آشتی می‌داد و خطایای ایشان را به ایشان حساب نکرد و کلام آشتی را به ما سپرد.

افسسیان 1:7

که در وی به ‌سبب خون او بازخرید شده‌ایم، یعنی بخشش گناهان را به اندازهٔ دولت فیض او یافته‌ایم.

کولسیان 1:14

که در وی رهایی خود یعنی بخشش گناهان خویش را یافته‌ایم.

۲تیموتائوس 2:19

و لیکن بنیاد استوار خدا مستحکم است و این مُهر را دارد که «خداوند کسان خود را می‌شناسد» و «هر که نام خداوند را خواند، از ناراستی کناره جوید.»