مزامیر 130:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای خداوند، از عمق‌ها نزد تو فریاد برآوردم.

هزارۀ نو

¹ خداوندا، از ژرفاها نزد تو فریاد برمی‌آورم؛

Persian Old Version

¹ ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

مژده برای عصر جدید

¹ خداوندا، از شدّت غم و اندوه به درگاه تو فریاد می‌کنم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوندا، در عمق ناامیدی به درگاه تو فریاد برمی‌آورم.

مزامیر 130:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 121:1

چشمان خود را به سوی کوه‌ها برمی افرازم؛ یاری من از کجا می‌آید؟

مزامیر 122:1

شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

مزامیر 123:1

به سوی تو چشمان خود را برمی افرازم، ای که بر آسمان‌ها جلوس فرموده‌ای!

مزامیر 124:1

اگر خداوند با ما نمی‌بود، اسرائیل الان بگوید؛

مزامیر 125:1

آنانی که بر خداوند توکّل دارند، مثل کوه صهیون‌اند که جنبش نمی‌خورد و پایدار است تا به ابد.

مزامیر 126:1

چون خداوند اسیران صهیون را باز آورد، مثل خواب بینندگان شدیم.

مزامیر 127:1

اگر خداوند خانه را بنا نکند، بنایانش زحمت بی‌فایده می‌کشند. اگر خداوند شهر را نگهبانی نکند، پاسبانان بی‌فایده نگهبانی می‌کنند.

مزامیر 128:1

خوشا به حال هر ‌که از خداوند می ترسد و در طریق‌های او گام برمی‌دارد.

مزامیر 129:1

چه بسیار از طفولیّتم مرا اذیّت رسانیدند. اسرائیل الان بگوید:

مزامیر 18:16

پس از بالا فرستاده مرا برگرفت و از آبهای بسیار بیرون کشید.

مزامیر 40:2

و مرا از چاه هلاکت برآورد و از گل لجن و پایهایم را بر صخره گذاشته، قدمهایم را استوار گردانید.

مزامیر 42:7

ژرفا به ژرفا ندا می‌دهد از صدای آبشارهای تو؛ تمامی خیزابها و موجهای تو بر من گذشته است.

مزامیر 71:20

‌ای که تنگی‌های بسیار و سخت را به من نشان داده‌ای، باز مرا زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، مرا از اعماق زمین بر خواهی آورد.

عبرانیان 5:7

و او در دوران بشریّت خود، چونکه با فریاد شدید و اشکها نزد او که به رهانیدنش از مرگ قادر بود، التماس و دعای بسیار کرد و به‌ خاطر تقوای خویش مستجاب گردید،