مزامیر 120:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ تیرهای تیز دلاوران با آتش‌های سوزان درخت رُتَم!

هزارۀ نو

⁴ تیرهای تیزِ مرد دلاور را، با اخگرهای سوزانِ درخت رُتَم!

Persian Old Version

⁴ تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

مژده برای عصر جدید

⁴ با تیرهای جانسوز سربازان و اخگرهای آتشین!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ با تیرهای جان‌سوز سلحشوران و اخگرهای آتشین!

مزامیر 120:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 45:5

به تیرهای تیز تو ملّتها زیر تو می‌افتند و به دل دشمنان پادشاه فرو می‌رود.

مزامیر 52:5

خدا نیز تو را تا به ابد هلاک خواهد کرد و تو را ربوده، از مسکن تو خواهد کند و ریشه تو را از زمین زندگان، سلاه.

مزامیر 57:4

جان من در میان شیران است. در میان آتش افروزان می‌خوابم یعنی آدمیانی که دندانهایشان نیزه‌ها و تیرهاست و زبان ایشان شمشیر برنده است.

مزامیر 59:7

از دهان خود بدی را فرو می ریزند. در لبهای ایشان شمشیرهاست. زیرا می‌گویند: «کیست که بشنود؟»

مزامیر 7:13

و برای او لوازم مرگ را آماده کرده و تیرهای خویش را شعله‌ور گردانیده است.

امثال 11:12

کسی ‌که همسایه خود را حقیر شمارد، عاری از عقل می‌باشد، امّا صاحب بصیرت ساکت می‌ماند.

امثال 11:18

شریر مزد فریبنده کسب می‌کند، امّا کارنده عدالت مزد حقیقی را.

امثال 11:9

مرد منافق به دهانش همسایه خود را هلاک می‌سازد و عادلان به معرفت خویش نجات می‌یابند.

امثال 12:22

لب‌های دروغگو نزد خداوند نفرت انگیز است، امّا عاملان راستی پسندیده او هستند.

امثال 16:27

مرد رذل شرارت را می‌اندیشد و سخنانش همچون آتش سوزاننده.

امثال 18:21

مرگ و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست می‌دارند میوه‌اش را خواهند خورد.

امثال 18:8

سخنان سخن‌چین مثل لقمه‌های شیرین است و به عمق شکم فرو می‌رود.

امثال 19:5

شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی ‌که به دروغ سخن گوید، رهایی نخواهد یافت.

امثال 19:9

شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر ‌که به دروغ سخن گوید، هلاک خواهد گردید.

اِرمیا 9:7

بنابراین یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: «اینک من ایشان را به کوره گذاشته، امتحان خواهم نمود. زیرا به‌ خاطر دختر قوم خود چه توانم کرد؟

مکاشفه 21:8

لیکن بزدلان و بی‌ایمانان و خبیثان و قاتلان و زناکاران و جادوگران و بت‌پرستان و همه دروغگویان، نصیب ایشان در دریاچه افروخته شده به آتش و گوگرد خواهد بود. این است مرگ دوّم.»