مزامیر 12:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ که می‌گویند: «به زبان خویش غالب می‌آییم. لبهای ما با ما است. کیست که بر ما خداوند باشد؟»

هزارۀ نو

⁴ که می‌گویند: «به زبان خویش پیروز خواهیم شد؛ لبهای ما با ماست، کیست سَروَر ما؟»

Persian Old Version

⁴ که میگویند: «به زبان خویش غالب میآییم. لبهای ما با ما است. کیست که بر ماخداوند باشد؟»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ که می‌گویند: «ما هر چه را که بخواهیم با زبانمان به دست می‌آوریم. هر چه را که بخواهیم می‌گوییم و کسی نمی‌تواند مانع ما شود.»

مژده برای عصر جدید

⁴ ایشان می‌گویند: «با زبان خود موفّق خواهیم شد. هرچه بخواهیم می‌گوییم و هیچ‌کس نمی‌تواند مانع ما شود.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ ایشان می‌گویند: «با زبان خود موفّق خواهیم شد. هرچه بخواهیم می‌گوییم؛ کیست که سرور ما باشد؟»

مزامیر 12:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 3:5

بلکه خدا می‌داند در روزی که از آن بخورید، چشمان شما باز می‌شود و مانند خدا آگاه به نیک و بد خواهید بود.»

مزامیر 140:12

می‌دانم که خداوند دادرسی فقیر را خواهد کرد و داوری مسکینان را خواهد نمود.

خروج 5:2

فرعون گفت: «يهوه کيست که سخن او را بشنوم و اسرائيل را رهايی دهم؟ يهوه را نمی شناسم و اسرائيل را نيز رها نخواهم کرد.»

امثال 10:31

دهان صالحان حکمت را می‌رویاند، امّا زبان دروغگویان از ریشه‌ کنده خواهد شد.

اِرمیا 18:18

آنگاه گفتند: «بیایید تا به ضد اِرمیا تدبیرها نماییم، زیرا که شریعت از کاهنان و مشورت از حکیمان و کلام از انبیا برباد نخواهد رفت. پس بیایید تا او را به زبان خود بزنیم و هیچ سخنش را گوش ندهیم.»

اِرمیا 2:31

‌ای شما که اهل این عصر می‌باشید، کلام خداوند را بفهمید! آیا من برای اسرائیل مثل بیابان یا زمین تاریکی غلیظ شده‌ام؟ پس قوم من چرا می‌گویند که ”سران خود شده‌ایم و بار دیگر نزد تو نخواهیم آمد.“

دانیال 3:15

الان اگر حاضر بشوید که چون صدای شیپور و سُرنا و عود و بربط و سنتور و کمانچه و هر قسم آلات موسیقی را بشنوید به رو افتاده، تمثالی را که ساخته‌ام سجده نمایید، چه خوب. اما اگر سجده ننمایید، در همان لحظه در میان تون آتش شعله‌ور انداخته خواهید شد و کدام خدایی است که شما را از دست من رهایی دهد.»

۲تسالونیکیان 2:4

که او مخالفت می‌کند و خود را بلندتر می‌سازد از هر‌ چه خدا و پرستیدنی خوانده شود، به حدّی که در معبد خدا نشسته، خود را می نماید که خداست.