مزامیر 104:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یَهوْه خدای من، تو بی نهایت عظیم هستی! به عزّت و جلال آراسته هستی.

هزارۀ نو

¹ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه، خدای من، تو بی‌نهایت عظیمی. تو به فَرّ و شکوه ملبّسی،

Persian Old Version

¹ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

مژده برای عصر جدید

¹ ای خداوند، خدای من، تو چقدر بزرگ هستی! تو با عظمت و جلال آراسته‌ای.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یَهْوه، خدای من، تو چقدر عظیمی؛ تو به شکوه و جلال آراسته‌ای.

مزامیر 104:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 103:22

‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان‌های سلطنت او. ای جان من خداوند را متبارک بخوان!

مزامیر 104:35

گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!

مزامیر 145:3

خداوند بزرگ است و بی‌نهایت ستوده. و عظمت او را تفتیش نتوان کرد.

مزامیر 7:1

ای یَهوْه خدای من، در تو پناه می‌برم. از همه تعقیب کنندگانم مرا نجات ده و برهان.

مزامیر 93:1

خداوند سلطنت را گرفته و خود را به جلال آراسته است. خداوند خود را آراسته و کمر خود را به قوّت بسته است. جهان نیز پایدار گردیده است و جنبش نخواهد خورد.

مزامیر 95:3

زیرا که یَهوْه، خدای بزرگ است،

مزامیر 96:6

فرّ و جلال به حضور او است و قوّت و جمال در قدس وی.

اِشعیا 59:17

پس عدالت را مثل زره پوشید، و کلاهخود نجات را بر سر خویش نهاد. و جامه انتقام را به‌ جای لباس در بر کرد، و غیرت را مثل ردا پوشید.

اِرمیا 23:24

خداوند می‌گوید: «آیا کسی خود را در جای مخفی پنهان تواند نمود که من او را نبینم؟ مگر من آسمان و زمین را پر نمی‌سازم؟ کلام خداوند این است.

دانیال 7:9

«و نگاه می‌کردم؛ تختها برقرار شد و قدیم الایام جلوس فرمود و لباس او مثل برف سفید و موی سرش مثل پشم پاک و عرش او شعله‌های آتش و چرخهای آن آتش شعله‌ور بود.

دانیال 9:4

و نزد یهوه خدای خود دعا کردم و اعتراف نموده، گفتم: ای خداوند خدای بزرگ و مهیب که عهد و رحمت را با دوستداران خویش و آنانی که فرامین تو را به جا می‌آورند، نگاه می‌داری.

حَبَقوق 1:12

‌ای یهوه خدای من! ای قدوس من! آیا تو از ازل نیستی؟ پس نخواهیم مرد. ای خداوند، ایشان را برای داوری معین کرده‌ای. و ‌ای صخره، ایشان را برای تنبیه برقرار نموده‌ای.