مزامیر 102:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای خداوند، دعای مرا بشنو، و فریاد من نزد تو برسد.

هزارۀ نو

¹ خداوندا دعایم را بشنو! بگذار فریاد کمکم به تو برسد!

Persian Old Version

¹ ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده!

مژده برای عصر جدید

¹ خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برای کمک گوش بده.

مزامیر 102:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تواریخ 30:27

پس لاویان کاهن برخاسته، قوم را برکت دادند و صدای ایشان قبول گردید و دعای ایشان به مسکن قُدس او به آسمان رسید.

مزامیر 12:5

خداوند می‌گوید: «به خاطر غارت مسکینان و ناله فقیران، الآن برمی‌خیزم و او را در نجاتی که برای آن آه می‌کشد، برپا خواهم داشت».

مزامیر 143:4

پس روح من در من مدهوش شده، و دلم در درونم متحیر گردیده است.

مزامیر 143:7

‌ای خداوند، به زودی مرا جواب ده، زیرا روح من بی‌قوت شده است. روی خود را از من مپوشان، مبادا مثل فرو روندگان به عالم مردگان بشوم.

مزامیر 145:19

آرزوی ترسندگان خود را به جا می‌آورد و التماس ایشان را شنیده، ایشان را نجات می‌دهد.

مزامیر 18:6

در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش فریاد نمودم. او صدای مرا از معبد خود شنید و فریاد من به حضورش، به گوش وی رسید.

مزامیر 39:12

‌ای خداوند دعای مرا بشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و میهمان مثل تمامی پدرانم.

مزامیر 42:4

چون این را به یاد می‌آورم، جان خود را بر خود می‌ریزم. چگونه با جماعت می‌رفتم و ایشان را به خانه خدا پیشروی می‌کردم، به صدای ترنم و سپاس در گروه عیدکنندگان.

مزامیر 5:2

‌ای پادشاه و خدای من، به صدای فریادم توجّه کن زیرا که نزد تو دعا می‌کنم.

مزامیر 61:2

از کرانه‌های جهان تو را خواهم خواند، هنگامی که دلم بیهوش می‌شود، مرا به صخره‌ای که از من بلندتر است، هدایت نما.

مزامیر 62:8

‌ای قوم، همه وقت بر او توکّل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزید. زیرا خدا پناهگاه ماست، سلاه.

مزامیر 77:3

خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکّر می‌نمایم و روح من متحیّر می‌گردد، سلاه.

خروج 2:23

و واقع شد بعد از روزهای بسيار پادشاه مصر بمُرد. قوم اسرائیل به سبب بندگی ناله سر داده، فریاد برآوردند و ناله ايشان به سبب بندگی نزد خدا برآمد.

سوگنامه 3:44

خویشتن را به ابر غلیظ پوشانیدی، تا دعای ما نگذرد.

سوگنامه 3:8

هرچند فریاد و التماس می‌نمایم، دعای مرا منع می‌کند.

لوقا 22:44

پس به رنجی جانکاه افتاده به جدیّتی بیشتر دعا کرد، چنانکه عرق او مثل قطرات خون بود که بر زمین می‌ریخت.

عبرانیان 5:7

و او در دوران بشریّت خود، چونکه با فریاد شدید و اشکها نزد او که به رهانیدنش از مرگ قادر بود، التماس و دعای بسیار کرد و به‌ خاطر تقوای خویش مستجاب گردید،

داوران 10:16

پس ايشان خدايان غير را از ميان خود دور کرده، يهوه را عبادت نمودند، و دل او به سبب تنگی اسرائيل غمگین شد.

۱سموئیل 9:16

«فردا مثل اين وقت شخصی را از زمين بِنيامين نزد تو می‌فرستم، او را مسح نما تا بر قوم من اسرائيل رئيس باشد و قوم مرا از دست فلسطينيان رهايی دهد. زيرا که بر قوم خود نظر کردم، چونکه التماس ايشان نزد من رسيد.»