مزامیر 10:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ زیرا که شریر به شهوات نفس خود فخر می‌کند، و آنکه می‌رباید شکر می‌گوید و خداوند را اهانت می‌کند.

هزارۀ نو

³ زیرا شریر به تمایلات نَفْس خود می‌بالد، و سودجو، خداوند را لعن و ناسزا می‌گوید.

Persian Old Version

³ زیرا که شریر به شهوات نفس خود فخر میکند، و آنکه میرباید شکر میگوید و خداوند را اهانت میکند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ آنها با غرور از مقاصد پلید خود سخن می‌رانند. آنها اشخاص طمعکار را می‌ستایند ولی خدا را ناسزا می‌گویند.

مژده برای عصر جدید

³ شریران به مقاصد شریرانهٔ خود افتخار کرده، طمعکاران را می‌ستایند و خداوند را انکار می‌کنند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ شریران به مقاصد شریرانۀ خود افتخار می‌کنند؛ و طمع‌کاران خداوند را حقیر می‌شمارند.

مزامیر 10:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 20:25

و تو لشکری را مثل لشکری که از تو تلف شده است، اسب به‌ جای اسب و ارابه به‌ جای ارابه برای خود بشمار تا با ایشان در همواری جنگ نماییم و به یقین بر ایشان غالب خواهیم آمد.» پادشاه سخن ایشان را قبول نموده، به همین طور عمل نمود.

ایّوب 31:24

اگر طلا را امید خود می‌ساختم و به زر خالص می‌گفتم: ”تو اعتماد من هستی،“

مزامیر 35:21

و دهان خود را بر من باز کرده، می‌گویند هه هه چشم ما دیده است.

مزامیر 49:18

زیرا در حیات خود، خود را مبارک می‌خواند. و چون بر خود احسان می‌کنی، مردم تو را می‌ستایند.

مزامیر 49:6

آنانی که بر ثروت خود اعتماد دارند و بر زیادی توانگری خویش فخر می‌نمایند.

مزامیر 5:6

دروغ‌گویان را هلاک خواهی ساخت. خداوند از شخص قاتل و حیله‌گر بیزار است.

مزامیر 52:1

ای زورمند، چرا از بدی فخر می‌کنی؟ رحمت خدا همیشه باقی هست.

مزامیر 94:4

حرفها می‌زنند و سخنان ستم‌آمیز می‌گویند. همه بدکاران لاف می‌زنند.

خروج 15:9

دشمن گفت: ”تعقیب می‌کنم و ايشان را فرو می گيرم. غارت را تقسيم کرده، جانم از ايشان سير خواهد شد. شمشير خود را کشيده، دست من ايشان را هلاک خواهد ساخت.

امثال 28:4

هر ‌که شریعت را ترک می‌کند، شریران را می‌ستاید، امّا هر ‌که شریعت را نگاه دارد، با آنها به مبارزه برمی‌خیزد.

جامعه 7:15

این همه را در روزهای پوچ خود دیدم. مرد صالح هست که در درستی‌اش هلاک می‌شود و مرد شریر هست که در شرارتش عمر دراز دارد.

اِشعیا 37:23

کیست که او را اهانت کرده، کفر گفته‌ای؟ و کیست که بر او صدای بلند کرده، چشمان خود را به آسمانها افراشته‌ای؟ مگر قدوس اسرائیل نیست؟

اِشعیا 57:17

به خاطر گناه طمع وی غضبناک شده، او را زدم، روی خود را مخفی ساخته، خشم نمودم و او به راه دل خود رو گردانیده، برفت.

اِرمیا 22:17

«اما چشمان و دل تو، نیست جز برای حرص خودت و برای ریختن خون بی‌گناهان و برای ظلم و ستم تا آنها را به جا آوری.»

لاویان 26:30

و مکانهای بلند شما را خراب خواهم ساخت، و قربانگاههای بخور شما را قطع خواهم کرد، و لاشه‌های شما را بر لاشه‌های بتهای شما خواهم افکند، و جان من از شما کراهت خواهد داشت.

حَبَقوق 2:9

وای بر کسی ‌که برای خانه خود سود ناروا کسب کرده است تا آشیانه خود را بر جای بلند ساخته، خویشتن را از دست بلا برهاند!

لوقا 12:15

پس به ایشان گفت: «زنهار از طمع بپرهیزید، زیرا اگر چه اموال کسی زیاد شود، حیات او از اموالش نیست.»

لوقا 12:19

و نفس خود را خواهم گفت که: ‌ای جان، اموال فراوان اندوخته شده برای چندین سال داری. اکنون آرام بگیر و به خوردن و نوشیدن و شادی بپرداز.'

رومیان 1:29

پر از هر نوع ناراستی و شرارت و طمع و خباثت. پر از حسد و قتل و جدال و حیله و بدخویی.

رومیان 1:32

زیرا هر‌چند عدالت خدا را می‌دانند که کنندگان چنین کارها مستوجب مرگ هستند، نه فقط آنها را می‌کنند، بلکه کنندگان را نیز خوش می‌دارند.

۱قرنتیان 6:10

و دزدان و طمعکاران و میگساران و فحاشان و ستمگران وارث پادشاهی خدا نخواهند شد.

افسسیان 5:5

زیرا این را یقین می‌دانید که هیچ زناکار یا ناپاک یا طماع که همان بت‌پرست باشد، میراثی در پادشاهی مسیح و خدا ندارد.

تثنیه 29:19

و مبادا چون سخنان اين لعنت را بشنود، در دلش خويشتن را برکت داده، گويد: ”هر‌چند در سختی دل خود رفتار می‌نمايم، تا سيراب و تشنه را با هم هلاک سازم، مرا سلامتی خواهد بود.“

تثنیه 32:19

چون يهوه اين را ديد، ايشان را نفرت نمود. چونکه پسران و دخترانش خشم او را شعله‌ور کردند.

کولسیان 3:5

پس اعضای خود را که بر زمین است بکشید، زنا و ناپاکی و هوا و هوس و شهوات شرم آور و طمع که بت‌پرستی است

یعقوب 4:13

امّا شماها، ای کسانی که می‌گویید: «امروز و فردا به فلان شهر خواهیم رفت و در آنجا یک سال به سر خواهیم برد و تجارت خواهیم کرد و نفع خواهیم برد»،

یعقوب 4:16

امّا اکنون به تکبّر خود فخر می‌کنید و هر چنین فخر بد است.

۱یوحنا 2:15

دنیا را و آنچه در دنیاست، دوست مدارید، زیرا اگر کسی دنیا را دوست دارد، محبّت پدر در او نیست.

داوران 17:2

و به مادر خود گفت: «آن هزار و يکصد پاره نقره‌ای که از تو گرفته شد و درباره آن لعنت کردی و در گوشهای من نيز سخن گفتی، اينک آن نقره نزد من است؛ آنها را من برداشته بودم.» مادرش گفت: «خداوند پسر مرا برکت دهد.»

۱سموئیل 23:21

شائول گفت: «شما از جانب خداوند مبارک باشيد، چونکه بر من دلسوزی نموديد.