امثال 24:13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ ‌ای پسر من، عسل را بخور زیرا که خوب است و شانه عسل را چونکه به کامت شیرین است.

هزارۀ نو

¹³ پسرم، عسل بخور چراکه نیکوست؛ عسل از شانه به کامت شیرین خواهد بود.

Persian Old Version

¹³ ای پسر من عسل را بخور زیرا که خوب است، وشان عسل را چونکه به کامت شیرین است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

^13-14 پسرم، همان‌طور که خوردن عسل کام تو را شیرین می‌کند، همچنان کسب حکمت برای جان تو شیرین خواهد بود. کسی که حکمت بیاموزد آیندهٔ خوبی در انتظارش خواهد بود و امیدهایش بر باد نخواهد رفت.

مژده برای عصر جدید

^13-14 فرزندم، همان‌طور که خوردن عسل دهان تو را شیرین می‌کند، کسب حکمت نیز برای جان تو شیرین خواهد بود. کسی‌که حکمت می‌آموزد، آیندهٔ خوبی در انتظارش می‌باشد و امیدهایش برباد نمی‌رود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

^13-14 فرزندم، همان‌طور که خوردن عسل دهان تو را شیرین می‌کند، کسب حکمت نیز برای جان تو شیرین خواهد بود. کسی‌ که حکمت می‌آموزد، آیندۀ خوبی در انتظارش می‌باشد و امیدهایش برباد نمی‌رود.

امثال 24:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 119:103

کلام تو به کام من چه شیرین است و به دهانم از عسل شیرین‌تر!

مزامیر 19:10

از طلا مرغوب‌تر و از زر خالص بسیار. از شهد شیرین‌تر و از قطرات شانه عسل.

امثال 16:24

سخنان پسندیده مثل ‌شانه عسل است، برای جان شیرین است و برای استخوان‌ها شفادهنده.

امثال 25:16

اگر عسل یافتی به قدر کفایت بخور، مبادا از آن پر شده، قی کنی.

امثال 25:27

زیاد عسل خوردن خوب نیست، همچنان طلبیدن جلال خود، جلال نیست.

امثال 27:7

شکم سیر از‌ شانه عسل کراهت دارد، امّا برای شکم گرسنه هر تلخی شیرین است.

غزل غزلها 4:11

‌ای عروس من، لبهای تو عسل را می‌چکاند. زیر زبان تو عسل و شیر است و بوی لباست مثل بوی لبنان است.

غزل غزلها 5:1

ای خواهر و عروس من، به باغ خود آمدم. مُر خود را با عطرهایم چیدم. شانه عسل خود را با عسل خویش خوردم. شراب خود را با شیر خویش نوشیدم. ای دوستان، بخورید و ‌ای یاران، بنوشید و به سیری بیاشامید.

اِشعیا 7:15

او کره و عسل خواهد خورد تا آنگاه که ترک کردن بدی و اختیار کردن خوبی را بداند.

مَتّی 3:4

و این یحیا لباس از پشم شتر می‌داشت، و کمربند چرمی بر کمر و خوراک او از ملخ و عسل صحرایی می‌بود.

داوران 14:9

و آن را به دست خود گرفته، روان شد و در رفتن می‌خورد تا به پدر و مادر خود رسيده، به ايشان داد و خوردند. اما به ايشان نگفت که عسل را از لاشه شير گرفته است.

۱سموئیل 14:27

ليکن يوناتان هنگامی که پدرش به قوم قسم می‌داد، نشنيده بود. پس نوک عصايی را که در دست داشت، دراز کرده، آن را به ‌شان عسل فرو برد و دست خود را به دهانش برده، چشمانش روشن گرديد.