امثال 17:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ هر ‌که فقیر را مسخره کند، به آفریننده او اهانت می‌کند، و هر ‌که از بلا خوش می‌شود، بی‌سزا نخواهد ماند.

هزارۀ نو

⁵ آن که فقیران را تمسخر کند به آفرینندۀ آنها اهانت می‌ورزد؛ آن که از مصیبت شادمان شود، بی‌سزا نمی‌ماند.

Persian Old Version

⁵ هرکه فقیر را استهزا کند آفریننده خویش رامذمت میکند، و هرکه از بلا خوش میشودبی سزا نخواهد ماند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ مسخره کردن فقرا به منزلهٔ مسخره کردن خدایی است که ایشان را آفریده است. کسانی که از غم و بدبختی دیگران شاد می‌شوند بی‌سزا نخواهند ماند.

مژده برای عصر جدید

⁵ مسخره کردن مردم فقیر به معنی مسخره کردن خدایی است که آنها را آفریده است. کسانی‌که از غم و بدبختی دیگران خوشحال می‌شوند، بی‌سزا نخواهند ماند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ مسخره کردن مردم فقیر اهانت به خدایی است که آن‌ها را آفریده است. کسانی‌ که از بدبختی دیگران خوشحال می‌شوند، بی‌سزا نخواهند ماند.

امثال 17:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 31:29

اگر از مصیبت دشمن خود شادی می‌کردم یا حینی که بلا به او عارض می‌شد، وجد می‌نمودم،

مزامیر 69:9

زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است و ملامتهای ملامت کنندگان تو بر من چیره گردیده.

امثال 14:21

هر ‌که همسایه خود را حقیر شمارد، گناه می‌ورزد، امّا خوشا به حال کسی ‌که بر فقیران ترحم نماید.

امثال 14:31

هر ‌که بر فقیر ظلم کند، آفریننده او را حقیر می‌شمارد و هر ‌که بر مسکین ترحّم کند، او را تمجید می‌نماید.

امثال 16:5

هر ‌که دل مغرور دارد، نزد خداوند نفرت انگیز است و او هرگز بی‌سزا نخواهد ماند.

اِرمیا 17:16

و اما من از بودن شبان برای تو سر باز نزدم، و تو می‌دانی که روز بلا را نخواستم. آنچه از لبهایم بیرون آمد به حضور تو آشکار بود.

حزقیال 25:3

و به عَمّونیان بگو: کلام خداوند یهوه را بشنوید! خداوند یهوه چنین می‌فرماید: چونکه درباره قُدس من حینی که بی‌عصمت شد، و درباره سرزمین اسرائیل، حینی که ویران گردید، و درباره خاندان یهودا، حینی که به اسیری رفتند، ”هه“ گفتی،

عوبدیا 1:10

به خاطر ظلمی که بر برادرت یعقوب نمودی، خجالت تو را خواهد پوشانید و تا به ابد ریشه​کن خواهی شد.

عوبدیا 1:16

زیرا چنانکه بر کوه مقدس من نوشیدید، همچنان تمامی قومها خواهند نوشید و آشامیده، خواهند بلعید و چنان خواهند شد که گویا نبوده‌اند.

رومیان 12:15

خوشی کنید با خوشحالان و ماتم نمایید با ماتمیان.

۱یوحنا 3:17

لیکن کسی ‌که روزی دنیوی دارد و برادر خود را محتاج بیند و رحمت خود را از او دریغ کند، چگونه محبّت خدا در او ساکن است؟