Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




امثال 10:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

17 کسی ‌که رهنمود را نگاه دارد، در طریق حیات‌ است، امّا کسی ‌که تنبیه را ترک نماید، گمراه می‌شود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

17 آن که به تأدیب گوش می‌سپارد، در راهِ حیات است، اما آن که توبیخ را ترک می‌گوید، گمراهی به بار می‌آورد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

17 کسیکه تادیب را نگاه دارد در طریق حیاتاست، اما کسیکه تنبیه را ترک نماید گمراه میشود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

17 کسی که تأدیب را می‌پذیرد در راه حیات گام برمی‌دارد، اما کسی که نمی‌خواهد اصلاح گردد، به گمراهی کشیده می‌شود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

17 آنهایی که به پند و اندرز دیگران گوش می‌دهند، رستگار می‌شوند. امّا کسانی‌که اشتباهات خود را قبول نمی‌کنند، گمراه می‌گردند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

17 آن‌هایی که تأدیب را می‌پذیرند، رستگار می‌شوند، امّا کسانی‌ که گوشزد اشتباهات خود را قبول نمی‌کنند، گمراه می‌گردند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




امثال 10:17
22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

نبی هنوز این سخن را می‌گفت که پادشاه او را جواب داد: «آیا تو را مشاور پادشاه ساخته‌اند؟ ساکت شو! چرا تو را بکشند؟» پس نبی ساکت شده، گفت: «می‌دانم که خدا قصد نموده است که تو را هلاک کند، چونکه این کار را کردی و نصیحت مرا نشنیدی.»


و پند من برایشان خوش نیامد و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند.


هر ‌که رهنمود را دوست می‌دارد، معرفت را دوست می‌دارد، امّا هر ‌که از تنبیه نفرت کند، وحشی است.


برای هر ‌که طریق را ترک نماید، تنبیه سخت است و هر ‌که از تنبیه نفرت کند، خواهد مُرد.


هر ‌که رهنمود را ترک نماید، جان خود را حقیر می‌شمارد، امّا هر ‌که تنبیه را بشنود، عقل را تحصیل می‌نماید.


کسی ‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می‌کند، ناگهان از پا درخواهد آمد و علاجی نخواهد بود.


به جهت آنانی که او را به ‌دست گیرند، درخت حیات ‌است و کسی ‌که به او چسبیده می‌باشد، خجسته است.


ادب را به چنگ آور و آن را فرو مگذار. آن را نگاه دار، زیرا که حیات تو است.


و او مرا تعلیم داده، می‌گفت: «بگذار دل تو به سخنان من بچسبد و اوامر مرا نگاه دار، تا زنده بمانی.


و گویی چرا ادب را نفرت داشتم و دل من تنبیه را خوار شمرد


ر آستانه تباهی کامل هستم. در میان قوم و جماعت.


زیرا که آن فرامین چراغ و آن تعلیم نور است و توبیخ ادب‌آموز طریق حیات ‌است.


مگذار که دهانت بدن تو را خطاکار سازد و در حضور پیام آور مگو که ”این نذر به سهو شده است.“ چرا خدا به خاطر سخن تو غضبناک شده، عمل دستهایت را باطل سازد؟


لیکن او گفت: «بلکه خوشا به حال آنانی که کلام خدا را می‌شنوند و آن را نگاه می​دارند.» (متّی 12‏:39‏-42)


مواظب باشید از آنکه سخن می‌گوید، رو مگردانید. زیرا اگر آنانی که از آنکه بر زمین سخن گفت، روی برگردانیدند، نجات نیافتند، پس ما چگونه نجات خواهیم یافت اگر از او که از آسمان سخن می‌گوید، روگردانیم؟


بنابراین لازم است که به دقّت بیشتر آنچه را شنیدیم گوش دهیم، مبادا که از آن منحرف شویم.


و او نظر انداخته، شخص مسافری را در میدان شهر ديد. آن مرد پير گفت: «کجا می‌روی و از کجا می‌آيي؟»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ