اعداد 6:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ «و تمام روزهای نذر وقف شدگی‌اش، تیغ بر سر او نيايد، و تا پایان روزهايی که خود را برای خداوند وقف نموده است، مقدس شده، گيسهای موی سر خود را بلند دارد.

هزارۀ نو

⁵ «در همۀ ایام نذرِ وقف‌شدگی خود، تیغ بر سرش نیاید. و تا پایان روزهای وقف خود به خداوند، مقدّس باشد و گیسهای موی سرش را بلند کند.

Persian Old Version

⁵ «و تمام ایام نذر تخصیص او، استره بر سر اونیاید، و تا انقضای روزهایی که خود را برای خداوند تخصیص نموده است، مقدس شده، گیسهای موی سر خود را بلند دارد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ «در تمامی ایام نذرِ وقف شدگی خود، هرگز نباید موی سرش را بتراشد، زیرا او مقدّس و وقف خداوند شده است. پس تا پایان روزهای وقف خود باید بگذارد موی سرش بلند شود.

مژده برای عصر جدید

⁵ مدّت زمانی که خود را وقف خداوند نموده، نباید موی سرش را بتراشد، او مقدّس است و باید بگذارد موی سرش بلند شود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ شخص وقف‌شده در مدّت زمانی‌‌که خود را وقف خداوند نموده، نباید موی سرش را بتراشد؛ او باید تا پایان زمان نذر خود به خداوند، مقدّس باشد و باید بگذارد موی سرش بلند شود.

اعداد 6:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

حزقیال 44:20

و ایشان سر خود را نتراشند و گیسوهای بلند نگذارند، بلکه موی سر خود را بچینند.

اعداد 6:4

و تمام روزهای وقفش از هر چيزی که از تاک انگور به دست آید، از هسته تا پوست نخورد.

اعمال رسولان 18:18

امّا پولُس بعد از آن، روزهای بسیار در آنجا توقف نمود. سپس برادران را وداع نموده، به سوریه از راه دریا رفت و پریسکیلا و آکیلا همراه او رفتند. و در کِنخریه موی خود را تراشید، چونکه نذر کرده بود.

داوران 13:5

زيرا يقين حامله شده، پسری خواهی زاييد. موری سر او هرگز نباید تراشیده شود، زيرا آن نوزاد از رَحِم مادر خود برای خدا نذيره خواهد بود، و او به رهانيدن اسرائيل از دست فلسطينيان شروع خواهد کرد.»

داوران 16:17

هر‌ چه در دل خود داشت برای او بيان کرده، گفت که «تیغ بر سر من نيامده است، زيرا که از رحم مادرم برای خداوند نذيره شده‌ام، و اگر تراشيده شوم، قوتم از من خواهد رفت و ضعيف و مثل ساير مردمان خواهم شد.»

داوران 16:19

و او را بر زانوهای خود خوابانيده، کسی را طلبيد و هفت گيسوی سرش را تراشيد. پس به ذليل نمودن او شروع کرد و قوتش از او برفت.

۱سموئیل 1:11

و نذر کرده، گفت: «ای يهوه صِبايوت، اگر به راستی به مصيبت کنيز خود نظر کرده، مرا به یاد آوری و کنيزک خود را فراموش نکرده، فرزند پسری به کنيز خود عطا فرمايی، او را در تمامی روزهای عمرش به خداوند خواهم داد، و تیغ بر سرش نخواهد خورد.»