اعداد 30:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ و شوهرش شنيد و در روز شنيدنش به او هيچ نگفت، آنگاه نذرهايش برقرار خواهد ماند. و تکليفهايی که خويشتن را به آنها الزام نموده است، به قوت خود خواهند ماند.

هزارۀ نو

⁷ و شوهرش از آن آگاه شود ولی در روز آگاه شدن، به او چیزی نگوید، در آن صورت، تمام نذرها و تعهداتی که خود را بدان مقید ساخته است، برقرار خواهد ماند.

Persian Old Version

⁷ و شوهرش شنید و درروز شنیدنش به وی هیچ نگفت، آنگاه نذرهایش استوار خواهد ماند. و تکلیفهایی که خویشتن را به آنها الزام نموده است، قایم خواهند ماند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ و شوهرش از قول او باخبر شود و در همان روزی که شنید چیزی نگوید، نذر او به قوت خود باقی خواهد ماند.

مژده برای عصر جدید

⁷ و بعد‌‌‌اً شوهرش از نذر او آگاه شود و در همان روزی که شنید، به زن چیزی نگوید، نذر او به گردنش باقی می‌ماند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ و در روزی که شوهرش از نذر او آگاه شود و در همان روز به او چیزی نگوید، آن زن مقیّد است آنچه را که قول داده است، انجام دهد.

اعداد 30:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 3:16

و به زن گفت: «درد زایمان تو را بسیار افزون گردانم؛ با درد فرزندان خواهی زایید و اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و او بر تو حکمرانی خواهد کرد.»

اِرمیا 44:19

زنان نیز گفتند: «آنگاه که به جهت ملکه آسمان بخور می‌سوزانیدیم و هدیه ریختنی برای او می‌ریختیم، آیا بی‌اطلاع شوهران خویش قرصهای نان که نقش او را بر خود داشتند، می‌پختیم و هدیه ریختنی به جهت او می‌ریختیم؟»

اعداد 30:6

و اگر به شوهری داده شود، و نذرهای او يا سخنی که از لبهايش کشیده و جان خود را به آن الزام نموده، بر او باشد،

اعداد 30:8

ليکن اگر شوهرش در روزی که آن را شنيد، او را منع نمايد، و نذری را که بر او است، يا سخنی را که از لبهايش کشیده و خويشتن را به آن الزام نموده باشد، باطل سازد، پس خداوند او را خواهد آمرزيد.

رومیان 7:2

زیرا زن شوهردار مطابق شریعت به شوهر زنده بسته است، امّا هرگاه شوهرش بمیرد، از شریعت شوهرش آزاد شود.

۱سموئیل 1:11

و نذر کرده، گفت: «ای يهوه صِبايوت، اگر به راستی به مصيبت کنيز خود نظر کرده، مرا به یاد آوری و کنيزک خود را فراموش نکرده، فرزند پسری به کنيز خود عطا فرمايی، او را در تمامی روزهای عمرش به خداوند خواهم داد، و تیغ بر سرش نخواهد خورد.»

۱سموئیل 1:23

شوهرش اِلقانه او را گفت: «آنچه در نظرت پسند آيد، بکن. تا وقت باز داشتنش از شير بمان، ليکن خداوند کلام خود را استوار نمايد.» پس آن زن ماند و تا وقت بازداشتن پسر خود از شير، او را شير می‌داد.