اعداد 11:20 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁰ بلکه يک ماه تمام تا از بينی شما بيرون آيد و از آن بیزار شوید، چونکه خداوند را که در ميان شماست رد نموديد، و به حضور او گريان شده، گفتيد: ”چرا از مصر بيرون آمديم؟“»

هزارۀ نو

²⁰ بلکه یک ماه تمام، چندان که از بینی‌تان به در آید و از آن بیزار شوید، زیرا خداوند را که در میان شماست رد کردید و در حضور وی گریسته، گفتید: ’آخر چرا از مصر بیرون آمدیم؟“‘»

Persian Old Version

²⁰ بلکه یک ماه تمام تا از بینی شما بیرون آید ونزد شما مکروه شود، چونکه خداوند را که درمیان شماست رد نمودید، و به حضور وی گریان شده، گفتید، چرا از مصر بیرون آمدیم.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁰ بلکه برای یک ماه تمام گوشت خواهید خورد به حدی که از دماغتان درآید و از آن بیزار شوید، زیرا خداوند را که در میان شماست رد نموده، از فراق مصر گریه کردید.“»

مژده برای عصر جدید

²⁰ بلکه برای یک ماهِ کامل، آن‌قدر گوشت خواهید خورد که از دماغهایتان بیرون بیاید و از خوردن آن بیزار شوید، زیرا خدایی را که بین شماست رد کردید و افسوس خوردید که چرا از مصر خارج شدید.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁰ بلکه برای یک ماهِ کامل، آن‌قدر گوشت خواهید خورد که از دماغ‌هایتان بیرون بیاید و از خوردن آن بیزار شوید، زیرا خداوند را که در میان شما است رد کردید و افسوس خوردید که چرا از مصر خارج شدید.»

اعداد 11:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 12:10

پس حال شمشير از خانه تو هرگز دور نخواهد شد، به سبب اينکه مرا تحقير نموده، زن اوريای حیتّی را گرفتی تا زن تو باشد.“

مزامیر 106:15

و درخواست ایشان را به ایشان داد. لیکن لاغری در جانهای ایشان فرستاد.

خروج 16:13

و واقع شد که در عصر، بلدرچین‌ها برآمده، لشکرگاه را پوشانيدند. و بامدادان شبنم گرداگرد اردو نشست.

خروج 16:3

و قوم اسرائیل به ایشان گفتند: «کاش که در سرزمين مصر به ‌دست خداوند مرده بوديم، وقتی که نزد ديگهای گوشت می‌نشستيم و نان را سير می‌خورديم، زيرا که ما را به این صحرا بيرون آورديد، تا تمامی اين جماعت را به گرسنگی بکشيد.»

خروج 16:8

و موسی گفت: «اين خواهد بود چون خداوند، شامگاه شما را گوشت دهد تا بخوريد، و صبح نان، تا سير شويد، زيرا خداوند شکايتهای شما را که بر او کرده‌ايد، شنيده است و ما چيستيم؟ بر ما نه، بلکه بر خداوند شکايت نموده‌ايد.»

امثال 27:7

شکم سیر از‌ شانه عسل کراهت دارد، امّا برای شکم گرسنه هر تلخی شیرین است.

مَلاکی 1:6

«پسر، پدر خود و غلام، آقای خویش را احترام می‌نماید. پس اگر من پدر هستم، حرمت من کجا است؟ و اگر من آقا هستم، هیبت من کجا است؟ یهوه صِبایوت به شما صحبت می‌کند. ای کاهنانی که اسم مرا حقیر می‌شمارید و می‌گویید ”چگونه اسم تو را حقیر شمرده‌ایم؟“

اعداد 11:13

گوشت از کجا پيدا کنم تا به همه اين قوم بدهم؟ زيرا نزد من گريان شده، می‌گويند: ”ما را گوشت بده تا بخوريم.“

اعداد 11:19

نه يک روز و نه دو روز خواهيد خورد، و نه پنج روز و نه ده روز و نه بيست روز،

اعداد 11:21

موسی گفت: «قومی که من در ميان ايشانم، ششصد هزار پياده‌اند و تو گفتي: ”ايشان را گوشت خواهم داد تا يک ماه تمام بخورند!“

اعداد 14:3

چرا خداوند ما را به اين زمين می‌آورد؟ تا به دم شمشير بيفتيم، و زنان و کودکان ما به يغما برده شوند؟ آيا برگشتن به مصر برای ما بهتر نيست؟»

اعداد 14:4

و به يکديگر گفتند: «یک رهبر برای خود تعیین کرده، به مصر برگرديم.»

اعداد 16:13

آيا کم است که ما را از سرزمينی که به شير و شهد جاری است، بيرون آوردی تا ما را در صحرا نيز هلاک سازی که می‌خواهی خود را بر ما حکمران کنی؟

اعداد 20:4

چرا جماعت خداوند را به اين بيابان آورديد تا ما و چارپایانمان در اينجا بميريم؟

اعداد 21:5

و قوم بر خدا و موسی شکايت آورده، گفتند: «که ما را از مصر چرا برآورديد تا در بيابان بميريم؟ زيرا که نان نيست و آب هم نيست! و دل ما از اين خوراک ناچیز کراهت دارد!»

اعمال رسولان 13:41

'ای حقیر شمارندگان، ملاحظه کنید و تعجّب نمایید و هلاک شوید، زیرا که من عملی را در روزهای شما پدید آرم، عملی که هر‌چند کسی شما را از آن اعلام نماید، تصدیق نخواهید کرد.'»

۱تسالونیکان 4:8

بنابراین هر که حقیر شمارد، انسان را حقیر نمی‌شمارد، بلکه خدا را که روح قدّوس خود را به شما عطا کرده است.

یوشع 24:27

و یوشَع به تمامی قوم گفت: «اينک اين سنگ برای ما شاهد است، زيرا که تمامی سخنان خداوند را که به ما گفت، شنيده است؛ پس برای شما شاهد خواهد بود، مبادا خدای خود را انکار نماييد.»

۱سموئیل 10:19

و شما امروز خدای خود را که شما را از تمامی بدي​ها و مصيبتهای شما رهانيد، رد کرده، او را گفتيد: ”بر ما یک پادشاه بگمار.“ پس الان با قبایل و هزاره‌های خود به حضور خداوند حاضر شويد.»

۱سموئیل 2:30

بنابراين يهوه، خدای اسرائيل می‌گويد: ”البته گفتم که خاندان تو و خاندان پدرت به حضور من تا به ابد سلوک خواهند نمود.“ ليکن الان خداوند می‌گويد: ”به دور باد از من! زيرا آنانی را که مرا حُرمت نمايند، حُرمت خواهم نمود و کسانی که مرا حقير شمارند، خوار خواهند شد.