نِحِمیا 9:25 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁵ پس شهرهای حصاردار و زمینهای برومند گرفتند و خانه‌های پر از اشیا نفیس و چشمه‌های کنده شده و تاکستانها و باغات زیتون و درختان میوه‌دار بیشمار به تصرف آوردند و خورده و سیر شده و فربه گشته، از نعمتهای بزرگ تو بهره​مند گردیدند.

هزارۀ نو

²⁵ آنان شهرهای حصاردار و زمینهای حاصلخیز را به تصرف درآورده، خانه‌های آکنده از نفایس و چاههای از پیش کنده شده و تاکستانها و باغهای زیتون و درختان میوه‌دار بی‌شمار را تصاحب کردند. سیر خوردند و فربه شدند و از احسان عظیم تو بهره‌مند گردیدند.

Persian Old Version

²⁵ پس شهرهای حصاردار و زمینهای برومند گرفتند و خانه های پر از نفایس وچشمه های کنده شده و تاکستانها و باغات زیتون و درختان میوه دار بیشمار به تصرف آوردند وخورده و سیر شده و فربه گشته، از نعمتهای عظیم تو متلذذ گردیدند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁵ قوم تو شهرهای حصاردار و زمینهای حاصلخیز را گرفتند، خانه‌هایی را که پر از چیزهای خوب بود از آن خود ساختند، و چاههای آب و باغهای انگور و زیتون و درختان میوه را تصرف کردند. آنها خوردند و سیر شدند و از نعمتهای بی‌حد تو برخوردار گشتند.

مژده برای عصر جدید

²⁵ قوم تو شهرهای مستحکم، زمینهای حاصلخیز، خانه‌های پر از ثروت، آب انبارها، درختان زیتون، درختان میوه و تاکستانها را به تصرّف در آوردند. آنان هرچه خواستند خوردند و فربه شدند، و از چیزهای نیکویی که به ایشان دادی، لذّت بردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁵ قوم تو شهرهای مستحکم، زمین‌های حاصل‌خیز، خانه‌های پُر از ثروت، آب‌انبارها، درختان زیتون، درختان میوه و تاکستان‌ها را به تصرّف در آوردند. آنان هرچه خواستند خوردند و فربه شدند، و از چیزهای نیکویی که به ایشان دادی، لذّت بردند.

نِحِمیا 9:25 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 14:9

اما تو از همه کسانی که قبل از تو بودند، زیاده شرارت ورزیدی و رفته، خدایان غیر و بتهای ریخته شده به جهت خود ساختی و خشم مرا به هیجان آوردی و مرا پشت سر خود انداختی.

۱پادشاهان 8:66

و در روز هشتم، قوم را مرخص فرمود و ایشان برای پادشاه برکت خواسته، و با شادمانی و خوشدلی به خاطر تمامی کار نیکی که خداوند به خادم خود داوود و به قوم خویش اسرائیل نموده بود، به خانه‌های خود رفتند.

نِحِمیا 9:35

و در مملکت خودشان و در نیکویی بزرگی که به ایشان نمودی و در زمین وسیع و برومند که پیش روی ایشان نهادی، تو را عبادت ننمودند و از اعمال زشت خویش برنگشتند.

مزامیر 105:44

و زمین‌های غیریهودیان را به ایشان داد و زحمات قوم‌ها را وارث شدند.

مزامیر 65:11

به نیکویی خویش سال را تاجدار می‌سازی و راههای تو چربی را می‌چکاند.

امثال 30:9

مبادا سیر شده، تو را انکار نمایم و بگویم که: «خداوند کیست؟» و مبادا فقیر شده، دزدی نمایم و اسم خدای خود را به باطل برم.

اِشعیا 6:10

دل این قوم را فربه ساز و گوشهای ایشان را سنگین نما. چشمان ایشان را ببند؛ مبادا با چشمان خود ببینند و با گوشهای خود بشنوند و با دل خود بفهمند و بازگشت نموده، شفا یابند.»

اِشعیا 63:7

محبتهای خداوند را، کارهای ستودنی خداوند را اعلام خواهم نمود، مطابق هر ‌آنچه خداوند برای ما عمل نموده است و به موجب احسان فراوانی که برای خاندان اسرائیل مطابق رحمت‌ها و فراوانی محبت خود به جا آورده است.

اِرمیا 2:7

و من شما را به زمین بستانها آوردم تا میوه‌ها و چیزهای آن را بخورید، اما چون داخل آن شدید، زمین مرا نجس ساختید و میراث مرا منفور گردانیدید.

اِرمیا 31:14

و خداوند می‌گوید: «جان کاهنان را از پیه، تر و تازه خواهم ساخت و قوم من از نیکویی من سیر خواهند شد.»

اِرمیا 32:23

و ایشان چون داخل شده، آن را به تصرف آوردند، کلام تو را نشنیدند و در شریعت تو گام برنداشتند و به آنچه ایشان را امر فرمودی که بکنند، عمل ننمودند. بنابراین تو تمام این بلا را به ایشان وارد آوردی.

حزقیال 20:6

در همان روز دست خود را برای ایشان برافراشتم که ایشان را از سرزمین مصر به سرزمینی که برای ایشان جستجو کرده بودم، بیرون آورم؛ سرزمینی که به شیر و شهد جاری است و فخر همه سرزمینها می‌باشد.

دانیال 11:24

و ناگهان به برومندترین شهرها وارد شده، کارهایی را که نه پدرانش و نه پدران پدرانش کرده باشند، به جا خواهد آورد و غارت و غنیمت و اموال را میان ایشان به سخاوتمندی تقسیم خواهد کرد و به ضد شهرهای حصاردار تدبیرها خواهد نمود، لیکن این برای اندک زمانی خواهد بود.

هوشع 13:6

چون چریدند، سیر شدند و چون سیر شدند، دل ایشان مغرور گردید، و از این جهت مرا فراموش کردند.

هوشع 3:5

و بعد از آن قوم اسرائیل بازگشت نموده، یهوه خدای خویش و پادشاه خود داوود را خواهند جُست و در روزهای بازپسین با ترس به سوی خداوند و نیکویی او خواهند آمد.

رومیان 2:4

یا آنکه دولت مهربانی و صبر و حلم او را ناچیز می‌شماری و نمی‌دانی که مهربانی خدا برای کشانیدن تو به توبه است؟

تثنیه 3:5

تمامی اينها شهرهای حصاردار با ديوارهای بلند و دروازه‌ها و پشت‌بندها بود، سوای قریه​های بی‌حصار بسيار زیاد.

تثنیه 32:13

او را بر بلندي​های زمين سوار کرد تا از محصولات زمين بخورد. و شهد را از صخره به او داد تا مکيد. و روغن را از سنگ خارا.

تثنیه 32:14

کره گاوان و شير گوسفندان را با پيه بره‌ها، و قوچهای باشان، و بزها. و با مرغوبترین گرده‌های گندم؛ و تو شراب از عصاره انگور نوشيدي.

تثنیه 32:15

ليکن يِشورون فربه شده، لگد زد. تو فربه و تنومند و چاق شده‌اي. پس خدايی را که او را آفريده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود را حقير شمرد.