نِحِمیا 9:19 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁹ آنگاه تو نیز مطابق رحمت بزرگ خود، ایشان را در بیابان ترک ننمودی، و ستون ابر در روز که ایشان را در راه رهبری می‌نمود، از ایشان دور نشد و نه ستون آتش در شب که راه را که در آن باید بروند، برای ایشان روشن می‌ساخت.

هزارۀ نو

¹⁹ تو به سبب رحمت عظیم خود، ایشان را در بیابان وانگذاشتی. ستون ابر در روز از فراز ایشان دور نشد بلکه ایشان را در مسیرشان رهبری نمود، و نه ستون آتش در شب، تا راهی را که می‌بایست بروند، بر آنها روشن سازد.

Persian Old Version

¹⁹ آنگاه تونیز برحسب رحمت عظیم خود، ایشان را دربیابان ترک ننمودی، و ستون ابر در روز که ایشان را در راه رهبری مینمود از ایشان دور نشد و نه ستون آتش در شب که راه را که در آن باید بروندبرای ایشان روشن میساخت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁹ ولی تو به سبب رحمت عظیم خود ایشان را در بیابان ترک نکردی و ستون ابر را که هر روز ایشان را هدایت می‌کرد و نیز ستون آتش را که هر شب راه را به ایشان نشان می‌داد، از ایشان دور نساختی.

مژده برای عصر جدید

¹⁹ امّا تو ایشان را در بیابان رها نکردی، چون رحمت تو عظیم است. تو ابر یا آتشی را که شب و روز، راهنمای ایشان بود پس نگرفتی.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁹ تو در رحمت عظیم خود، ایشان را در بیابان رها نکردی. چون رحمت تو عظیم است. تو ابر یا آتشی را که شب و روز، راهنمای ایشان بود، پس نگرفتی.

نِحِمیا 9:19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

نِحِمیا 9:12

و ایشان را در روز، به ستون ابر و در شب، به ستون آتش رهبری نمودی تا راه را که در آن باید رفت، برای ایشان روشن سازی.

نِحِمیا 9:27

آنگاه تو ایشان را به ‌دست دشمنانشان تسلیم نمودی تا ایشان را به تنگ آورند. در حین تنگی خویش، نزد تو التماس نمودند و ایشان را از آسمان قبول نمودی و مطابق رحمتهای بزرگ خود، نجات‌دهندگان به ایشان دادی که ایشان را از دست دشمنانشان رهانیدند.

نِحِمیا 9:31

اما مطابق رحمتهای عظیمت، ایشان را به تمامی از بین نبردی و ترکشان نکردی، زیرا خدای کریم و رحیم هستی.

مزامیر 106:45

و به‌ خاطر ایشان، عهد خود را به یاد آورد و در زیادی رحمت خویش بازگشت نمود.

مزامیر 136:16

او را که قوم خویش را در صحرا رهبری نمود؛ زیرا که رحمت او جاودانه است.

خروج 40:36

و چون ابر از بالای مسکن برمی خاست، قوم اسرائیل در همه سفرهای خود به راه می‌افتادند.

خروج 40:38

زيرا که در روز، ابر خداوند بر مسکن و در شب، آتش بر آن می‌بود، در نظر تمامی خاندان اسرائيل، در همه منازل ايشان.

اِشعیا 44:21

ای یعقوب، و ‌ای اسرائیل، اینها را به یاد آور، چونکه تو بنده من هستی. تو را سرشتم، ‌ای اسرائیل! تو خادم من هستی. از جانب من فراموش نخواهی شد.

سوگنامه 3:22

از شفقتهای خداوند است که تلف نشدیم، زیرا که رحمتهای او بی‌زوال است.

حزقیال 20:14

لیکن تنها به خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن به نظر قومهایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم، بی‌حرمت نشود.

حزقیال 20:17

لیکن چشمانم بر ایشان ترحم کرد و آنها را هلاک نساختم و در بیابان نابودشان ننمودم.

حزقیال 20:22

لیکن دست خود را برگردانیده، تنها برای خاطر اسم خود عمل نمودم تا اسم من به نظر قومهایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم، بی‌حرمت نشود.

دانیال 9:18

‌ای خدایم، گوش خود را فراگیر و بشنو و چشمان خود را باز کن و به خرابیهای ما و شهری که اسم بر آن است، بنگر، زیرا که ما التماسهای خود را نه بر پایه عدالت خویش، بلکه بر پایه رحمتهای بزرگ تو به حضور تو می‌آوریم.

دانیال 9:9

خداوند خدای ما را رحمتها و بخشایشهاست، هرچند به او گناه ورزیده‌ایم.

مَلاکی 3:6

زیرا من که یهوه می‌باشم، تغییر نمی‌‌کنم؛ از این سبب است که شما،‌ ای پسران یعقوب، هلاک نشده‌اید.

اعداد 14:14

و به ساکنان اين سرزمين خبر خواهند داد و ايشان شنيده‌اند که تو ‌ای خداوند، در ميان اين قوم هستی، زيرا که تو ‌ای خداوند، رو در رو ديده می‌شوی، و ابر تو بر فراز ايشان برقرار است، و تو پيش روی ايشان، روز در ستون ابر و شب در ستون آتش راه می​روی.

تثنیه 8:2

به یاد آور تمامی راه را که يهوه خدايت، تو را اين چهل سال در بيابان رهبری نمود، تا تو را خوار و زبون ساخته، بيازمايد و آنچه را که در دل تو است بداند، که آيا اوامر او را نگاه خواهی داشت، يا نه.

۱سموئیل 12:22

زيرا خداوند به‌ خاطر نام عظيم خود قوم خود را ترک نخواهد نمود، چونکه خداوند را پسند آمد که شما را برای خود قومی سازد.