نِحِمیا 9:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ و در روز بیست و چهارم این ماه، قوم اسرائیل روزه‌دار و پلاس در بر و خاک بر سر جمع شدند.

هزارۀ نو

¹ در روز بیست و چهارم همان ماه، بنی‌اسرائیل روزه‌دار و پلاس در بر و خاک بر سر گرد آمدند.

Persian Old Version

¹ و در روز بیست و چهارم این ماه، بنیاسرائیل روزهدار و پلاس دربر و خاک برسر جمع شدند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

^1-2 در روز بیست و چهارم همان ماه، بنی‌اسرائیل جمع شدند تا روزه بگیرند. آنها لباس عزا بر تن داشتند و بر سر خود خاک ریخته بودند. بنی‌اسرائیل که خود را از تمام بیگانگان جدا کرده بودند ایستادند و به گناهان خود و اجدادشان اعتراف نمودند.

مژده برای عصر جدید

¹ در روز بیست و چهارم همان ماه، جمع شدند تا با روزه، اندوه خود را نسبت به گناهانشان نشان دهند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ در روز بیست و چهارم همان ماه، تمام قوم اسرائیل جمع شدند تا با روزه، پوشیدن پلاس، و ریختن خاک بر سرشان اندوه خود را نسبت به گناهانشان نشان دهند.

نِحِمیا 9:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 1:2

و در روز سوم ناگاه شخصی از نزد شائول با لباس دريده و خاک بر سرش ريخته از لشکر آمد، و چون نزد داوود رسيد، به زمين افتاده، تعظيم نمود.

۲تواریخ 20:3

پس یِهوشافاط بترسید و بر آن شد که به خداوند روی آورد. و در تمامی یهودا به روزه اعلان کرد.

۲تواریخ 7:10

و در روز بیست و سوم ماه هفتم سلیمان قوم را به خیمه‌های ایشان مرخص فرمود و ایشان به‌ خاطر کار نیکی که خداوند به داوود و سلیمان و قوم خود اسرائیل کرده بود، شادمان و خوشدل بودند.

عِزرا 8:21

پس من در آنجا نزد رود اَهَوا به روزه داشتن اعلان نمودم تا خویشتن را در حضور خدای خود فروتن نموده، سفری امن برای خود و اهل خانه خویش و همه اموال خود از او بطلبیم.

عِزرا 8:23

پس روزه گرفته، خدای خود را برای این طلب نمودیم و ما را قبول فرمود.

نِحِمیا 8:2

و عزرای کاهن، تورات را در روز اول ماه هفتم به حضور جماعت از مردان و زنان و همه آنانی که می‌توانستند بشنوند و بفهمند، آورد.

اِستر 4:16

«برو و تمامی یهود را که در شوش یافت می‌شوند، جمع کن و برای من روزه گرفته، سه شبانه‌روز چیزی مخورید و میاشامید و من نیز با کنیزانم همچنین روزه خواهیم داشت. و به همین طور، نزد پادشاه داخل خواهم شد، اگر‌چه خلاف قانون است؛ و اگر هلاک شدم، هلاک شدم.»

اِستر 4:3

و در هر ولایتی که امر و فرمان پادشاه به آن رسید، یهودیان را ماتم بزرگی همراه با روزه و گریه و نوحه گری بود و بسیاری در پلاس و خاکستر خوابیدند.

ایّوب 2:12

و چون از دور او را دیدند، نشناختند. صدای خود را بلند نموده، گریستند و هر یک جامه خود را چاک زده، خاک به هوا افشانده, بر سر خود ریختند.

اِشعیا 22:12

و در آن روز خداوند، یهوه صِبایوت، شما را به گریستن و ماتم کردن و کندن مو و پوشیدن پلاس خواهد خواند.

یوئیل 2:12

ولی الان خداوند می‌گوید: «با تمامی دل و با روزه و گریه و ماتم به سوی من بازگشت نمایید.

لاویان 23:34

«قوم اسرائیل را خطاب کرده، بگو: در روز پانزدهم این ماه هفتم، به مدت هفت روز عید خیمه‌ها برای خداوند خواهد بود.

لاویان 23:39

در روز پانزدهم ماه هفتم، چون شما محصول زمین را جمع کرده باشید، عید خداوند را هفت روز نگاه دارید، در روز اول، آرامی سبّت خواهد بود، و در روز هشتم آرامی سبّت.

یوشع 7:6

یوشَع و مشايخ اسرائيل جامه خود را چاک زده، پيش صندوق خداوند تا شامگاه رو به زمين افتادند، و خاک به‌ سرهای خود پاشيدند.

مکاشفه 11:3

و به دو شاهد خود خواهم داد که پلاس در بر کرده، مدّت هزار و دویست و شصت روز نبوّت نمایند.»

داوران 20:26

آنگاه تمامی قوم اسرائیل، يعنی تمامی قوم برآمده، به بِیت‌ئیل رفتند و گريه کرده، در آنجا به حضور خداوند توقف نمودند. و آن روز را تا شام روزه داشته، قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های سلامتی به حضور خداوند تقدیم کردند.

۱سموئیل 4:12

و مردی بِنيامينی از لشکر دويده، در همان روز با لباس دريده و خاک بر سر ريخته، به شيلوه آمد.

۱سموئیل 7:6

پس آنان در مِصفه جمع شدند و آب کشيده، آن را به حضور خداوند ريختند، و آن روز را روزه داشته، در آنجا گفتند: « ما بر خداوند گناه کرده‌ايم.» و سَموئيل قوم اسرائیل را در مِصفه داوری نمود.