نِحِمیا 2:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ و به پادشاه گفتم: «پادشاه تا به ابد زنده بماند، رویم چگونه ملول نباشد و حال آنکه شهری که مکان قبرهای پدرانم می‌باشد، خراب است و دروازه‌هایش به آتش سوخته شده؟»

هزارۀ نو

³ و پادشاه را گفتم: «پادشاه تا ابد زنده بماند! رویم چگونه ملول نباشد، حال آنکه شهر مقبرۀ پدرانم ویران است و دروازه‌هایش به آتش سوخته شده؟»

Persian Old Version

³ و به پادشاه گفتم: «پادشاه تا به ابد زنده بماند، رویم چگونه ملول نباشد و حال آنکه شهری که موضع قبرهای پدرانم باشد، خراب است و دروازه هایش به آتش سوخته شده.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ ولی در جواب گفتم: «پادشاه تا به ابد زنده بماند! وقتی شهری که اجدادم در آن دفن شده‌اند، ویران شده و تمام دروازه‌هایش سوخته، من چطور می‌توانم غمگین نباشم؟»

مژده برای عصر جدید

³ و پاسخ دادم: «شاهنشاه تا ابد زنده باد! چگونه چهره‌ام اندوهگین نباشد درحالی‌که شهری که آرامگاه نیاکان من در آن قرار دارد، ویران است و دروازه‌هایش در آتش سوخته‌اند؟»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ و پاسخ دادم: «شاهنشاه تا ابد زنده‌ باد! چگونه چهره‌ام اندوهگین نباشد در‌حالی‌که شهری که آرامگاه نیاکان من در آن قرار دارد، ویران شده است و دروازه‌هایش در آتش سوخته‌اند؟»

نِحِمیا 2:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 1:31

بِتشَبَع رو به زمین خم شده، پادشاه را تعظیم نمود و گفت: «آقایم داوود پادشاه تا به ابد زنده بماند!»

۲پادشاهان 25:8

و در روز هفتم ماه پنجم از سال نوزدهم نبوکدنصر پادشاه، شاه بابل، نِبوزَرَدان فرماندۀ نگهبانان که به خدمت پادشاه بابِل می‌ایستاد، به اورشلیم آمد.

۲تواریخ 21:20

و او سی و دو ساله بود که پادشاه شد و هشت سال در اورشلیم سلطنت نمود. او بدون آنکه کسی برایش افسوس خورَد، درگذشت و او را در شهر داوود، اما نه در مقبره پادشاهان دفن کردند.

۲تواریخ 28:27

پس آحاز با پدران خود خوابید و او را در شهر اورشلیم دفن کردند، اما او را به مقبره پادشاهان اسرائیل نیاوردند. و پسرش حِزِقیا به ‌جایش پادشاه شد.

۲تواریخ 32:33

پس حِزِقیا با پدران خود خوابید و او را در بلندی مقبره پسران داوود دفن کردند، و تمامی یهودا و ساکنان اورشلیم او را در حین وفاتش حرمت نمودند، و پسرش مَنَسی در جایش سلطنت نمود.

۲تواریخ 36:19

و خانه خدا را سوزانیدند و حصار اورشلیم را ویران ساختند و همه قصرهایش را به آتش سوزانیدند و تمامی لوازم نفیس آنها را از بین بردند.

نِحِمیا 1:3

ایشان مرا جواب دادند: «آنانی که آنجا در مناطق از اسیری باقی ‌مانده‌اند، در مصیبت سخت و رسوایی به سر می‌برند و حصار اورشلیم خراب و دروازه‌هایش به آتش سوخته شده است.»

نِحِمیا 2:13

پس شبگاهان از دروازه دره در مقابل چشمه اژدها تا دروازه خاکروبه بیرون رفتم و حصار اورشلیم را که خراب شده بود و دروازه‌هایش را که به آتش سوخته شده بود، ملاحظه نمودم.

اِستر 8:6

زیرا که من بلایی را که بر قومم واقع می‌شود، چگونه توانم دید؟ و هلاکت خویشان خود را چگونه توانم نگریست؟»

مزامیر 102:14

چونکه خادمان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند.

مزامیر 102:15

پس ملّت‌ها از نام خداوند خواهند ترسید و تمامی پادشاهان جهان از شوکت تو.

مزامیر 137:6

اگر تو را به یاد نیاورم، آنگاه زبانم به کامم بچسبد، اگر اورشلیم را بر همه شادمانی خود ترجیح ندهم.

مزامیر 38:7

زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در بدن من سلامتی نیست.

اِرمیا 52:12

در روز دهم ماه پنجم از سال نوزدهم سلطنت نِبوکَدنِصَر پادشاه، شاه بابل، نِبوزَرَدان رئیس جلادان که به حضور پادشاه بابل می‌ایستاد، به اورشلیم آمد.

سوگنامه 2:9

دروازه‌هایش به زمین فرو رفته است، پشت‌بندهایش را خراب و خرد ساخته است. پادشاه و سرورانش در میان قومها می‌باشند و هیچ شریعتی نیست. و انبیای او نیز رویا از جانب یهوه نمی‌بینند.

دانیال 2:4

کَلدانیان به زبان اَرامی به پادشاه عرض کردند که «پادشاه تا به ابد زنده بماند! خواب را برای بندگانت بیان کن و تعبیر آن را خواهیم گفت.»

دانیال 3:9

و به نِبوکَدنِصَر پادشاه عرض کرده، گفتند: «ای پادشاه، تا به ابد زنده باش!

دانیال 5:10

اما ملکه به خاطر سخنان پادشاه و امیرانش به تالار مهمانی وارد شد ملکه صحبت کرده گفت: «ای پادشاه، تا به ابد زنده باش! فکرهایت تو را مضطرب نسازد و چهره‌ات دگرگون نشود.

دانیال 6:21

دانیال به پادشاه جواب داد که «ای پادشاه، تا به ابد زنده باش!

دانیال 6:6

آنگاه این وزیران و والیان نزد پادشاه جمع شدند و او را چنین گفتند: «ای داریوش پادشاه، تا به ابد زنده باش.

لاویان 26:31

شهرهای شما را خراب خواهم ساخت، و مکانهای مقدس شما را ویران خواهم کرد، و بوی عطرهای خوشبوی شما را نخواهم بویید.