ناحوم 1:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ خداوند نیکو است و در روز تنگی پناهگاه می‌باشد و پناه آورندگان خود را می‌شناسد.

هزارۀ نو

⁷ خداوند نیکوست؛ پناهگاه است او به روز تنگی؛ او آنان را که در وی پناه می‌جویند، می‌شناسد.

Persian Old Version

⁷ خداوند نیکو است و در روز تنگی ملجا میباشد و متوکلان خود را میشناسد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ خداوند نیکوست و در روز بلا و سختی پناهگاه می‌باشد. او از کسانی که به او توکل می‌کنند مراقبت می‌نماید،

مژده برای عصر جدید

⁷ خداوند نیکوست و در روز سختى و مصیبت از بندگان خود حمایت می‌کند و کسانى را که به او توکّل کنند پناه مى‌دهد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ خداوند نیکو است و در روز سختی و مصیبت از بندگان خود حمایت می‌کند و کسانی را که به او توکّل کنند، پناه می‌دهد.

ناحوم 1:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱تواریخ 16:34

یَهُوَه را حمد بگوييد، زيرا که نيکو است. زيرا که رحمت او تا ابد باقی است.

۱تواریخ 5:20

و بر ايشان پیروز شدند و هَجريان و تمامی رفقای آنها به دست ايشان تسليم شدند، زيرا که در حين جنگ نزد خدا التماس نمودند و او ايشان را چونکه بر او توکل نمودند، اجابت فرمود.

۲تواریخ 13:18

پس قوم اسرائیل در آن وقت ذلیل شدند و فرزندان یهودا از آنجا که بر یهوه خدای پدران خود توکل نمودند، قوی گردیدند.

۲تواریخ 32:11

آیا حِزِقیا شما را اغوا نمی‌کند تا شما را با قحطی و تشنگی به مرگ تسلیم نماید که می‌گوید: ”یهوه خدای ما، ما را از دست پادشاه آشور رهایی خواهد داد؟“

۲تواریخ 32:21

و خداوند فرشته‌ای فرستاده، همه شجاعان جنگی و سران و سرداران را که در اردوی پادشاه آشور بودند، هلاک ساخت و او با روی شرمنده به سرزمین خود مراجعت نمود. و چون به خانه خدای خویش داخل شد، آنانی که از صُلبش بیرون آمده بودند، او را در آنجا به شمشیر کشتند.

۲تواریخ 32:8

با او بازوی بشری است و با ما یهوه خدای ما است تا ما را پیروزی دهد و در جنگهای ما جنگ کند.» پس قوم بر سخنان حِزِقیا، پادشاه یهودا اعتماد نمودند.

عِزرا 3:11

آنان با یکدیگر می‌سراییدند و خداوند را ستوده و حمد می‌گفتند، که «او نیکوست زیرا که رحمت او بر اسرائیل جاودانه است» و تمامی قوم به صدای بلند فریاد زده، خداوند را به خاطر بنیاد نهادن خانه خداوند، ستایش می‌کردند.

مزامیر 1:6

زیرا خداوند طریق عادلان را می‌داند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.

مزامیر 100:5

زیرا که خداوند نیکوست و رحمت او ابدی و وفاداری وی تا به ابد.

مزامیر 20:1

خداوند تو را در روز تنگی مستجاب فرماید. نام خدای یعقوب تو را سرافراز نماید.

مزامیر 25:8

خداوند نیکو و عادل است. پس به گناهکاران طریق را خواهد آموخت.

مزامیر 27:5

زیرا که در روز بلا مرا در سایبان خود نهفته، در پرده خیمه خود مرا مخفی خواهد داشت و مرا بر صخره بلند خواهد ساخت.

مزامیر 37:39

و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعه ایشان خواهد بود.

مزامیر 37:40

و خداوند ایشان را یاری کرده، نجات خواهد داد. ایشان را از شریران آزاد کرده، خواهد رهانید. زیرا بر او توکّل دارند.

مزامیر 46:2

پس نخواهیم ترسید، اگر‌چه جهان تبدیل گردد و کوه‌ها در قعر دریا به لرزش آید.

مزامیر 50:15

پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

مزامیر 59:16

و امّا من قوّت تو را خواهم سرایید و صبحگاهان از رحمت تو ترنّم خواهم نمود. زیرا قلعه بلند من هستی و در روز تنگی پناهگاه منی.

مزامیر 71:3

برای من صخره سکونت باش تا همه وقت داخل آن شوم. تو به نجات من امر فرموده‌ای، زیرا صخره و قلعه من تو هستی.

مزامیر 86:7

در روز تنگی خود تو را خواهم خواند، زیرا که مرا قبول خواهی فرمود.

مزامیر 9:10

و آنانی که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکّل خواهند داشت، زیرا‌ ای خداوند، تو طالبان خود را هرگز ترک نکرده‌ای.

مزامیر 91:15

چون مرا خوانَد او را قبول خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود و او را نجات داده، سربلند خواهم ساخت.

امثال 18:10

اسم خداوند برج مستحکم است که مرد عادل به درون آن می‌دود و ایمن می‌باشد.

اِشعیا 25:4

چونکه برای فقیران قلعه و به جهت مسکینان در حین تنگی ایشان قلعه بودی و پناهگاه از طوفان و سایه از گرمی، هنگامی که نَفَس ستمکاران مثل طوفان بر دیوار می‌بود.

اِشعیا 32:2

و مردی مثل پناهگاهی از باد و پوششی از طوفان خواهد بود. و مانند جویهای آب در جای خشک و سایه صخره بزرگ در زمین عذاب آورنده خواهد بود.

اِشعیا 50:10

کیست از شما که از خداوند می‌ترسد و صدای بنده او را می‌شنود؟ هر که در ظلمت گام بردارد و روشنایی ندارد، او به اسم یهوه توکل نماید و به خدای خویش اعتماد بکند.

اِرمیا 16:19

‌ای خداوند، که قوت من و قلعه من، و در روز تنگی پناهگاه من هستی! قومها از کرانهای زمین نزد تو آمده، خواهند گفت: «پدران ما جز دروغ و بتهای پوچ که هیچ فایده‌ای نداشت، چیزی به ارث نبردند.

اِرمیا 17:17

برای من باعث ترس مباش، که در روز بلا پناهگاه من تو هستی.

اِرمیا 24:5

«یهوه خدای اسرائیل چنین می‌گوید: ”مثل این انجیرهای خوب همچنان اسیران یهودا را که ایشان را از اینجا به سرزمین کَلدانیان برای نیکویی فرستادم، منظور خواهم داشت.

اِرمیا 33:11

در آنها آواز شادمانی و آواز سرور و صدای داماد و صدای عروس و صدای کسانی که می‌گویند: ”یهوه صِبایوت را سپاس بخوانید، زیرا خداوند نیکو است و رحمت او ابدی است!“ بار دیگر شنیده خواهد شد و صدای آنانی که هدایای تشکر به خانه خداوند می‌آورند. زیرا خداوند می‌گوید: اسیران این سرزمین را مثل سابق باز خواهم آورد.

سوگنامه 3:25

خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند، نیکو است.

دانیال 3:28

آنگاه نِبوکَدنِصَر صحبت کرده گفت: «متبارک باد خدای شَدرَک و میشَک و عَبِدنِغو که فرشته خود را فرستاد و خادمان خویش را که بر او توکل داشتند، رهایی داده است. آنان با فرمان پادشاه مخالفت کردند و بدنهای خود را تسلیم نمودند تا خدای دیگری غیر از خدای خویش را عبادت و سجده ننمایند.

دانیال 6:23

آنگاه پادشاه بی‌نهایت شادمان شده، امر فرمود که دانیال را از چاه برآورند. دانیال را از چاه برآوردند و از آن جهت که بر خدای خود توکل نموده بود، به او هیچ آسیبی نرسید.

یوئیل 3:16

و خداوند از صَهیون نعره می‌زند و صدای خود را از اورشلیم بلند می‌کند. آسمان و زمین پریشان می‌شود، اما خداوند پناهگاه قوم خود و قرارگاه قوم اسرائیل خواهد بود.

صَفَنیا 3:12

اما در میان تو قومی ذلیل و مسکین باقی خواهم گذاشت و ایشان بر اسم خداوند توکل خواهند نمود.

مَتّی 27:43

بر خدا توکّل نمود. پس خدا اکنون او را نجات دهد اگر به او رغبت دارد، زیرا گفت: 'پسر خدا هستم!'»

مَتّی 7:23

آنگاه به ایشان به صراحت خواهم گفت که 'هرگز شما را نشناختم، ای بدکاران! از من دور شوید!'

یوحنا 10:14

من شبان نیکو هستم و خاصّان خود را می‌شناسم و خاصّان من مرا می‌شناسند.

یوحنا 10:27

گوسفندان من صدای مرا می‌شنوند و من آنها را می‌شناسم و مرا پیروی می‌کنند.

رومیان 11:22

پس مهربانی و سختگیری خدا را ملاحظه نما؛ امّا سختگیری بر آنانی که افتادند، امّا مهربانی بر تو، اگر در مهربانی او ثابت باشی و گرنه تو نیز بریده خواهی شد.

غلاطیان 4:9

امّا اکنون که خدا را می‌شناسید بلکه خدا شما را می‌شناسد، چگونه باز می‌گردید به سوی آن اصول ناتوان و فقیر که دیگر می‌خواهید از سر نو آنها را بندگی کنید؟

۲تیموتائوس 2:19

و لیکن بنیاد استوار خدا مستحکم است و این مُهر را دارد که «خداوند کسان خود را می‌شناسد» و «هر که نام خداوند را خواند، از ناراستی کناره جوید.»