ناحوم 1:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ کوه‌ها از او پریشان و تپه​ها گداخته می‌شوند و جهان از حضور وی به لرزه درمی‌آید؛ جهان و تمامی ساکنانش.

هزارۀ نو

⁵ در برابر او کوهها به لرزه درمی‌آیند، و تپه‌ها گداخته می‌شوند. در پیشگاه او زمین می‌جنبد، و جهان و تمام ساکنانش.

Persian Old Version

⁵ کوهها از او متزلزل وتلها گداخته میشوند و جهان از حضور وی متحرک میگردد و ربع مسکون و جمیع ساکنانش.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ در حضور او کوهها می‌لرزند، تپه‌ها گداخته می‌شوند، زمین متلاشی می‌گردد و ساکنانش نابود می‌شوند.

مژده برای عصر جدید

⁵ در برابر او کوهها تکان مى‌خورند؛ و تپّه‌ها هموار مى‌شوند. جهان به لرزه می‌آید، دنیا و ساکنینش به وحشت مى‌افتند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ در برابر او کو‌ه‌ها تکان می‌خورند، و تپّه‌ها هموار می‌شوند. جهان به لرزه می‌آید؛ دنیا و ساکنینش به وحشت می‌افتند.

ناحوم 1:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 22:8

آنگاه زمين پریشان و لرزان گرديد. و پایه​های آسمان بلرزيدند. و از شدت خشم او متحرک گرديدند.

ایّوب 26:11

ستونهای آسمان پریشان می‌شود و از توبیخ او حیران می‌ماند.

ایّوب 9:5

آنکه کوه‌ها را منتقل می‌سازد و نمی فهمند، و در خشم خویش آنها را واژگون می‌گرداند،

مزامیر 104:32

که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوه‌ها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.

مزامیر 114:4

کوه‌ها مثل قوچ‌ها به جستن وارد شدند و تپّه‌ها مثل برّه‌های گله.

مزامیر 114:6

‌ای کوه‌ها، که مثل قوچ‌ها به جستن درآمدید و ‌ای تپّه‌ها، که مثل برّه‌های گله.

مزامیر 18:7

زمین پریشان و مرتعش شده، بنیاد کوه‌ها بلرزید و لرزان گشت، چونکه خشم او افروخته شد.

مزامیر 18:8

دود از بینی او برآمد و آتش از دهانش شعله‌ور گشت و آتشها از آن افروخته گردید.

مزامیر 46:6

ملّتها نعره زدند و مملکتها سرنگون گردیدند. او صدای خود را داد. پس جهان گداخته گردید.

مزامیر 68:8

زمین پریشان شد و آسمان به حضور خدا بارید. این سینا نیز از حضور خدا، خدای اسرائیل.

مزامیر 98:7

دریا و پری آن بخروشد! جهان و ساکنان آن!

خروج 19:18

و تمامی کوه سينا را دود فرو گرفت، زيرا خداوند در آتش بر آن نزول کرد و دودش مثل دود کوره‌ای بالا می‌شد و تمامی کوه به شدّت می‌لرزید.

اِشعیا 24:1

اینک خداوند زمین را خالی و ویران می کند، و آن را واژگون ساخته، ساکنانش را پراکنده می‌سازد.

اِشعیا 24:20

زمین مثل مستان افتان و خیزان است و مثل سایه‌بان به چپ و راست متحرک و گناهش بر آن سنگین است. پس افتاده است که بار دیگر نخواهد برخاست.

اِشعیا 5:25

بنابراین خشم خداوند بر قوم خود مشتعل شده و دست خود را بر ایشان دراز کرده، ایشان را مبتلا ساخته است. کوه‌ها بلرزیدند و لاشه​های ایشان در میان کوچه‌ها مثل فضولات گردیده‌اند. با این همه، غضب او فرو ننشست، و دست او تا کنون دراز است.

اِرمیا 10:10

اما یهوه خدای حق است و او خدای زنده و پادشاه سرمدی می‌باشد. از خشم او زمین پریشان می‌شود و قومها قهر او را متحمل نتوانند شد.

اِرمیا 4:24

به سوی کوه‌ها نظر انداختم و اینک پریشان بود، و تمام تپه‌ها، لرزان.

حزقیال 38:20

و ماهیان دریا و پرندگان هوا و حیوانات صحرا و همه حشراتی که بر زمین می‌خزند و همه مردمانی که بر پهنه زمینند، به حضور من خواهند لرزید و کوه‌ها سرنگون خواهد شد و صخره‌ها خواهد افتاد و تمامی حصارهای سرزمین ویران خواهد گردید.

یوئیل 2:10

از حضور ایشان زمین پریشان و آسمانها لرزان می‌شود؛ آفتاب و ماه سیاه می‌شوند و ستارگان نور خویش را باز می‌دارند.

عاموس نبی 9:5

خداوند یهوه صِبایوت که زمین را لمس می‌کند و آن گداخته می‌گردد و همه ساکنانش ماتم می‌گیرند و تمامش مثل رود نیل طغیان می‌کند، و مانند نیل مصر فرو می‌نشیند؛

میکاه 1:4

و کوه‌ها زیر او گداخته می‌شود، و دره‌ها شکافته می‌گردد، مثل موم پیش آتش و مثل آب که به سراشیبی ریخته شود.

حَبَقوق 3:10

کوه‌ها تو را دیدند و لرزان گشتند، و سیلاب ها جاری شد. ژرفا آواز خود را داد، و دستهای خویش را به بالا برافراشت.

زَکریا 4:7

‌ای کوه بزرگ، تو چیستی؟ در حضور زِرُبّابِل به همواری تبدیل خواهی شد و سنگ سر آن را بیرون خواهد آورد و فریاد خواهند زد: ”فیض! فیض بر آن باشد.“»

مَلاکی 4:1

زیرا اینک آن روزی که مثل تنور مشتعل می‌باشد، خواهد آمد و تمامی متکبران و تمامی بدکاران کاه خواهند بود. و یهوه صِبایوت می‌گوید: آن روز که می‌آید ایشان را چنان خواهد سوزانید که نه ریشه و نه شاخه‌ای برای ایشان باقی خواهد گذاشت.

مَتّی 27:51

که ناگاه پرده معبد از سر تا پا دو پاره شد و زمین به لرزه درآمد و سنگها شکافته گردید

مَتّی 28:2

که ناگاه زلزله‌ای بزرگ به وقوع پیوست، از آنرو که فرشته خداوند از آسمان نزول کرده آمد و سنگ را از در قبر غلطانیده بر آن بنشست.

مکاشفه 20:11

و دیدم تخت بزرگ سفید و کسی را بر آن نشسته که از روی او آسمان و زمین گریخت و برای آنها جایی یافت نشد.

مکاشفه 6:14

و آسمان چون طوماری پیچیده شده، از جا برده شد و هر کوه و جزیره از مکان خود منتقل گشت.

داوران 5:5

کوه‌ها از حضور خداوند لرزان شد، و اين سينا از حضور يهوه، خدای اسرائيل.