مَرقُس 10:22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² لیکن او از این سخن ترشرو و محزون گشته، روانه گردید، زیرا اموال بسیار داشت.

هزارۀ نو

²² مرد از این سخن نومید شد و اندوهگین از آنجا رفت، زیرا ثروت بسیار داشت.

Persian Old Version

²² لیکن او از این سخن ترش رو و محزون گشته، روانه گردید زیرا اموال بسیار داشت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² مرد با چهره‌ای در هم و افسرده، از آنجا رفت، زیرا ثروت زیادی داشت.

مژده برای عصر جدید

²² آن شخص چون صاحب ثروت فراوان بود، با قیافه‌ای محزون، و با ناراحتی از آنجا رفت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² آن مرد با چهره‌ای محزون و ناراحت از آنجا رفت، چون صاحب ثروت فراوانی بود.

مَرقُس 10:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

حزقیال 33:31

و نزد تو می‌آیند به گونه‌ای که قوم من می آیند. و مانند قوم من، پیش تو نشسته، سخنان تو را می‌شنوند، اما آنها را به جا نمی‌آورند. زیرا که ایشان به دهان خود سخنان شیرین می‌گویند. لیکن دل ایشان در‌ پی منافع ناحقشان می‌رود.

مَتّی 13:22

و آنکه در میان خارها ریخته شد، آن است که کلام را بشنود و اندیشه این جهان و فریبندگی دولت، کلام را خفه کند و بی‌ثمر گردد.

مَتّی 19:22

چون جوان این سخن را شنید، غمگین شده، برفت زیرا که مال بسیار داشت.

مَتّی 27:3

در آن هنگام چون یهودا تسلیم‌کننده او دید که او را محکوم کردند، پشیمان شده سی پاره نقره را به سران کاهنان و مشایخ رد کرده

مَرقُس 10:21

عیسی به وی نگریسته، او را محبّت نمود و گفت: «تو را یک چیز ناقص است: برو و آنچه داری، بفروش و به فقرا بده که در آسمان گنجی خواهی یافت و بیا صلیب را برداشته، مرا پیروی کن.»

مَرقُس 10:23

آنگاه عیسی گرداگرد خود نگریسته، به شاگردان خود گفت: «چه دشوار است که توانگران داخل پادشاهی خدا شوند.»

مَرقُس 6:20

زیرا که هیرودیس از یحیی می‌ترسید، چونکه او را مرد عادل و مقدّس می‌دانست و رعایتش می‌نمود و هرگاه از او می‌شنید، بسیار به عمل می‌آورد و به خوشی سخن او را گوش می‌نمود.

مَرقُس 6:26

پادشاه به شدّت محزون گشت، لیکن هم به جهت سوگند و هم به خاطر اهل مجلس نخواست از قولی که داده بود، برگردد.

لوقا 12:15

پس به ایشان گفت: «زنهار از طمع بپرهیزید، زیرا اگر چه اموال کسی زیاد شود، حیات او از اموالش نیست.»

لوقا 18:23

آن مرد چون این را شنید، غمگین گشت، زیرا که ثروت فراوان داشت.

۲قرنتیان 7:10

زیرا غمی که برای خداست سرچشمهٔ توبه می‌باشد به جهت نجات که از آن پشیمانی نیست؛ امّا غم دنیوی سرچشمه مرگ است.

افسسیان 5:5

زیرا این را یقین می‌دانید که هیچ زناکار یا ناپاک یا طماع که همان بت‌پرست باشد، میراثی در پادشاهی مسیح و خدا ندارد.

۲تیموتائوس 4:10

زیرا که دیماس برای محبّت این جهان حاضر مرا ترک کرده، به تِسالونیکی رفته است و کریسکیس به غَلاطیه و تیطس به دَلماتیه.