مَتّی 3:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ و این یحیا لباس از پشم شتر می‌داشت، و کمربند چرمی بر کمر و خوراک او از ملخ و عسل صحرایی می‌بود.

هزارۀ نو

⁴ یحیی جامه از پشم شتر بر تن داشت و کمربندی چرمین بر کمر می‌بست، و خوراکش ملخ و عسل صحرایی بود.

Persian Old Version

⁴ و این یحیی لباس از پشم شترمی داشت، و کمربند چرمی بر کمر و خوراک او ازملخ و عسل بری میبود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ لباس یحیی از پشم شتر، کمربند او از چرم، و خوراکش ملخ و عسل صحرایی بود.

مژده برای عصر جدید

⁴ لباس یحیی از پشم شتر بود و كمربندی چرمی به كمر می‌بست و خوراكش ملخ و عسل صحرایی بود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ لباس یحیی از پشم شتر بود و کمربندی چرمی به کمر می‌بست و خوراکش ملخ و عسل صحرایی بود.

مَتّی 3:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 1:8

ایشان او را جواب دادند: «لباسی پشمین داشت و کمربند چرمی بر کمرش بسته بود.» او گفت: «ایلیای تِشبی است.»

اِشعیا 20:2

در آن وقت خداوند به واسطه اِشعیا پسر آموص صحبت نموده، گفت: «برو و پلاس را از کمر خود بگشا و نعلین را از پای خود بیرون کن.» و او چنین کرده، عریان و پا برهنه راه می‌رفت.

لاویان 11:22

از آن نوع اینها را بخورید؛ ملخ از هر نوع و دَبا از هر نوع و حَرجَوان از هر نوع و حدب از هر نوع.

زَکریا 13:4

و در آن روز هر کدام از آن انبیا چون نبوت می‌کنند، از رویاهای خویش خجل خواهند شد و جامه پشمی به جهت فریب دادن نخواهند پوشید.

مَلاکی 4:5

اینک من ایلیای نبی را قبل از رسیدن روز بزرگ و مهیب خداوند نزد شما خواهم فرستاد.

مَتّی 11:18

زیرا که یحیا آمد، نه می‌خورد و نه می‌آشامید، می‌گویند دیو دارد.

مَتّی 11:8

اگر نه، به جهت دیدن چه چیز بیرون شدید؟ آیا مردی را که لباس فاخر در بر دارد؟ اینک آنانی که لباس فاخر می‌پوشند، در خانه‌های پادشاهان می‌باشند.

مَرقُس 1:6

و یحیی را لباس از پشم شتر و کمربند چرمی بر کمر می‌بود و خوراک وی از ملخ و عسل صحرایی.

لوقا 1:17

و او به روح و قوّت ایلیا پیش روی وی خواهد خرامید، تا دلهای پدران را به طرف پسران و نافرمانان را به حکمت عادلان بگرداند تا قومی حاضر برای خداوند مهیّا سازد.»

تثنیه 32:13

او را بر بلندي​های زمين سوار کرد تا از محصولات زمين بخورد. و شهد را از صخره به او داد تا مکيد. و روغن را از سنگ خارا.

مکاشفه 11:3

و به دو شاهد خود خواهم داد که پلاس در بر کرده، مدّت هزار و دویست و شصت روز نبوّت نمایند.»