مَتّی 2:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ آنگاه کلامی که به زبان ارمیای نبی گفته شده بود، تمام شد:

هزارۀ نو

¹⁷ آنگاه آنچه به زبان اِرمیای نبی گفته شده بود، به حقیقت پیوست که:

Persian Old Version

¹⁷ آنگاه کلامی که به زبان ارمیای نبی گفته شده بود، تمام شد: «آوازی دررامه شنیده شد، گریه و زاری و ماتم عظیم که راحیل برای فرزندان خود گریه میکند و تسلی نمی پذیرد زیرا که نیستند.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ اینچنین، آنچه از زبان ارمیای نبی گفته شده بود، جامۀ عمل پوشید:

مژده برای عصر جدید

¹⁷ به این ترتیب كلماتی كه به وسیلهٔ ارمیای نبی بیان شده بود، به حقیقت پیوست:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ به‌این‌ترتیب، کلماتی که به‌وسیلهٔ اِرمیای نبی بیان شده بود به حقیقت پیوست:

مَتّی 2:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِرمیا 1:1

کلام اِرمیا پسر حِلقیا از کاهنانی که در عَناتوت در سرزمین بنیامین بودند.

مَتّی 2:15

و تا وفات هیرودیس در آنجا بماند، تا کلامی که خداوند به زبان نبی گفته بود تمام گردد که «از مصر پسر خود را فرا خواندم.»

مَتّی 2:16

چون هیرودیس دید که مُغان او را فریب داده‌اند، بسیار غضبناک شده، فرستاد و جمیع اطفالی را که در بِیت‌لِحِم و تمام نواحی آن بودند، از دو ساله و کمتر مطابق وقتی که از مُغان تحقیق نموده بود، به قتل رسانید.

مَتّی 2:18

«آوازی در رامَه شنیده شد، گریه و زاری و ماتم عظیم، که راحیل برای فرزندان خود گریه می‌کند و تسلی نمی‌پذیرد، زیرا که نیستند.»

مَتّی 27:9

آنگاه سخنی که به زبان اِرِمیای نبی گفته شده بود، به انجام رسید که «سی پاره نقره را برداشتند، بهای آن قیمت کرده شده‌ای که بعضی از بنی‌اسرائیل بر او قیمت گذاردند.