مَلاکی 3:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ شما از روزهای پدران خود از قوانین من تجاوز نموده، آنها را نگاه نداشته‌اید. اما یهوه صِبایوت می‌گوید: به سوی من بازگشت نمایید و من به سوی شما بازگشت خواهم کرد، اما شما می‌گویید ”در چه چیز بازگشت نماییم؟“

هزارۀ نو

⁷ شما از روزگار پدرانتان از فرایض من انحراف ورزیده و آنها را نگاه نداشته‌اید. خداوند لشکرها می‌گوید: نزد من بازگشت کنید و من نیز نزد شما باز خواهم گشت. اما شما می‌گویید: ”در چه چیز بازگشت کنیم؟“

Persian Old Version

⁷ شما از ایام پدران خود از فرایض من تجاوزنموده، آنها را نگاه نداشتهاید. اما یهوه صبایوت میگوید: بسوی من بازگشت نمایید و من بسوی شما بازگشت خواهم کرد، اما شما میگویید به چه چیز بازگشت نماییم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ هر چند شما هم مثل پدران خود از احکام من سرپیچی نموده، آنها را به جا نیاورده‌اید، ولی اینک به سوی من بازگشت نمایید و من نیز به سوی شما باز خواهم گشت. این است آنچه خداوند لشکرهای آسمان می‌فرماید. اما شما می‌گویید: مگر ما چه کرده‌ایم که باید بازگشت کنیم؟

مژده برای عصر جدید

⁷ هرچند شما هم مانند نیاکانتان از احکام من سرپیچی کرده و آنها را بجا نیاورده‌اید، ولی اکنون وقت آن است که به سوی من بازگردید تا شما را بیامرزم. شما می‌پرسید: «چگونه به سوی تو بازگردیم؟»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ شما هم مانند نیاکانتان از احکام من سرپیچی کرده و آن‌ها را به‌جا نیاورده‌اید، ولی اکنون وقت آن است که به‌سوی من بازگردید تا شما را بیامرزم. شما می‌پرسید، 'چگونه به‌سوی تو بازگردیم؟'

مَلاکی 3:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

نِحِمیا 9:26

با این همه بر تو فتنه انگیخته و سرکشی کرده، شریعت تو را پشت سر خود انداختند و انبیای تو را که برای ایشان شهادت می‌آوردند تا به سوی تو بازگشت نمایند، کشتند و اهانت بزرگی به عمل آوردند.

اِشعیا 65:2

تمامی روز دستهای خود را به سوی قوم سرکشی که مطابق خیالات خود به راه ناپسندیده رفتار می‌نمودند، و دراز کردم.

اِرمیا 16:11

آنگاه تو به ایشان بگو: ”خداوند می‌گوید: از این جهت که پدران شما مرا ترک کردند و خدایان غیر را پیروی نموده، آنها را عبادت و پرستش کردند و مرا ترک نموده، شریعت مرا نگاه نداشتند.

اِرمیا 16:12

و شما از پدران خویش زیاده شرارت ورزیدید، چونکه هر یک از شما سرکشی دل شریر خود را پیروی نمودید و به من گوش نگرفتید.

اِرمیا 3:22

‌ای فرزندان منحرف بازگشت نمایید و من بی‌وفاییهای شما را شفا خواهم داد.» و می گویند: «اینک نزد تو می‌آییم، زیرا که تو یهوه خدای ما هستی.

اِرمیا 7:25

از روزی که پدران شما از زمین مصر بیرون آمدند تا امروز، تمامی خادمان خود انبیا را نزد شما فرستادم. بلکه من تا به این روز، پی در پی و بارها آنها را فرستادم.

اِرمیا 7:26

اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند، بلکه گردن خویش را سخت نموده، از پدران خود بدتر عمل نمودند.

حزقیال 2:3

که مرا گفت: «ای پسر انسان، من تو را نزد قوم اسرائیل می‌فرستم، یعنی نزد قوم فتنه انگیزی که به من فتنه انگیخته‌اند. ایشان و پدران ایشان تا به امروز بر من عصیان ورزیده‌اند.

حزقیال 20:13

لیکن خاندان اسرائیل در بیابان از من عاصی شده، در قوانین من گام برنداشتند. و احکام مرا که هر ‌که به آنها عمل نماید، از آنها زنده ماند، خوار شمردند و سبّت‌هایم را بسیار بی حرمت نمودند. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان ریخته، ایشان را در بیابان هلاک خواهم ساخت.

حزقیال 20:21

لیکن پسران از من عاصی شده، در قوانین من گام برنداشتند و احکام مرا که ”هر ‌که آنها را به جا آورد، از آنها زنده خواهد ماند،“ نگاه نداشتند و به آنها عمل ننمودند و سبّت‌های مرا بی‌حرمت کردند. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان ریخته، غضب خویش را بر ایشان در بیابان جاری خواهم کرد.

حزقیال 20:28

زیرا که چون ایشان را به سرزمینی که دست خود را برافراشته بودم که آن را به ایشان بدهم، در‌آوردم، هر جا که تپه‌ای بلند و درختی پر برگ دیدند، قربانیهای خود را در آنجا قربانی نمودند و قربانی‌های خشم‌برانگیز خود را تقدیم نمودند. و در آنجا هدایای خوشبوی خود را آوردند و در آنجا هدایای ریختنی‌شان را ریختند.

حزقیال 20:8

اما ایشان از من عاصی شده، نخواستند که به من گوش دهند. و هر کس از ایشان چیزهای زشتی را که به آن چشم دوخته بود، از خود دور نکرد و بتهای مصر را ترک ننمود. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان خواهم ریخت و غضب خویش را در میان سرزمین مصر بر ایشان جاری خواهم کرد.

هوشع 14:1

ای اسرائیل، به سوی یهوه خدای خود بازگشت نما، زیرا به خاطر گناه خود لغزیده‌ای.

زَکریا 1:3

پس به ایشان بگو: یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: به سوی من بازگشت کنید. سخن یهوه صِبایوت این است. و یهوه صِبایوت می‌گوید: من نیز به سوی شما بازگشت خواهم نمود.

مَلاکی 1:6

«پسر، پدر خود و غلام، آقای خویش را احترام می‌نماید. پس اگر من پدر هستم، حرمت من کجا است؟ و اگر من آقا هستم، هیبت من کجا است؟ یهوه صِبایوت به شما صحبت می‌کند. ای کاهنانی که اسم مرا حقیر می‌شمارید و می‌گویید ”چگونه اسم تو را حقیر شمرده‌ایم؟“

مَلاکی 3:13

خداوند می‌گوید: به ضد من سخنان سخت گفته‌اید و می‌گویید: ”به ضد تو چه گفته‌ایم؟“

مَتّی 23:27

وای بر شما ‌ای کاتبان و فریسیان ریاکار! که چون قبرهای سفیدکاری شده می‌باشید که از بیرون زیبا دیده می‌شوند، لیکن درون آنها از استخوانهای مردگان و دیگر نجاسات پر است!

لوقا 15:16

و پسر آرزو می‌داشت که شکم خود را از خوراکی که خوکان می‌خوردند، سیر کند و هیچ‌ کس او را چیزی نمی‌داد.

رومیان 10:21

امّا در حق اسرائیل می‌گوید: «تمام روز دستهای خود را دراز کردم به سوی قومی نامطیع و مخالف.»

رومیان 10:3

زیرا که چون عدالت خدا را نشناخته، می‌خواستند عدالت خود را ثابت کنند، مطیع عدالت خدا نگشتند.

رومیان 7:9

و من از قبل بدون شریعت زنده می‌بودم؛ لیکن چون حکم آمد، گناه زنده گشت و من مردم.

تثنیه 31:20

زيرا چون ايشان را به سرزمينی که برای پدران ايشان قسم خورده بودم که به شير و شهد جاری است، درآورده باشم، و چون ايشان خورده، و سير شده، و فربه گشته باشند، آنگاه ايشان به سوی خدايان غير برگشته، آنها را عبادت خواهند نمود، و مرا اهانت کرده، عهد مرا خواهند شکست.

یعقوب 4:8

و به خدا نزدیکی جویید تا به شما نزدیکی نماید. دستهای خود را پاک سازید، ای گناهکاران، و دلهای خود را تمیز کنید، ای دودلان.