مَلاکی 2:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ شما خداوند را به سخنان خود خسته نموده‌اید و می‌گویید: «چگونه او را خسته نموده‌ایم؟» از اینکه گفته‌اید «همه بدکاران به نظر خداوند پسندیده می‌باشند و او از ایشان مسرور است.» یا اینکه «خدایی که داوری کند، کجا است؟»

هزارۀ نو

¹⁷ شما خداوند را با سخنان خود خسته کرده‌اید. می‌گویید: «چگونه او را خسته کرده‌ایم؟» با گفتن اینکه، «همۀ بدکاران در نظر خداوند نیکند و او از آنها خشنود است.» و با گفتن اینکه، «کجاست خدای عدالت؟»

Persian Old Version

¹⁷ شما خداوند را به سخنان خود خسته نمودهاید و میگویید: چگونه او را خسته نمودهایم؟ از اینکه گفتهاید همه بدکاران به نظرخداوند پسندیده میباشند واو از ایشان مسروراست یا اینکه خدایی که داوری کند کجا است؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ شما با حرفهایی که می‌زنید خداوند را خسته کرده‌اید! می‌پرسید: «با کدام حرفها؟» با این حرفها که می‌گویید: «خدایی که به انصاف داوری می‌کند کجاست؟ مثل اینکه او بدکاران را دوست دارد و از آنها خشنود است!»

مژده برای عصر جدید

¹⁷ شما با حرفهای خود خداوند را خسته‌ ساخته‌اید امّا می‌پرسید: «چگونه او را خسته ساخته‌ایم؟» با سخنانی که می‌گویید: «خداوند از کسانی‌که کارهای بد می‌کنند راضی است و آنها را دوست می‌دارد.» یا می‌پرسید: «آن خدای عادل کجاست؟»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ شما با حرف‌های خود خداوند را خسته‌ کرده‌اید، امّا می‌پرسید: «چگونه او را خسته کرده‌ایم؟» با سخنانی که می‌گویید: «خداوند از شریران راضی است و آن‌ها را دوست می‌دارد.» یا می‌پرسید: «آن خدای عادل کجا است؟»

مَلاکی 2:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 34:17

آیا کسی ‌که از انصاف نفرت دارد، سلطنت خواهد نمود؟ و آیا عادل بزرگ را به گناه اسناد می‌دهی؟

ایّوب 34:36

کاش که ایوب تا به آخر آزموده شود، زیرا که مثل شریران جواب می‌دهد.

ایّوب 36:17

و تو از داوری شریر پر هستی، لیکن داوری و عدالت تو را درگرفته است.

ایّوب 9:24

جهان به ‌دست شریران داده شده است و روی حاکمانش را می‌پوشاند. پس اگر چنین نیست، کیست که می‌کند؟

جامعه 8:11

از آنجا که حکم مجازات بر عمل بد به سرعت اجرا نمی‌شود، دل آدمیان در درون ایشان برای بدکرداری مصمم می‌گردد.

اِشعیا 1:14

اول ماه نو و عیدهای شما را جان من نفرت دارد؛ آنها برای من بار سنگین است که از تحمل نمودنش خسته شده‌ام.

اِشعیا 29:15

وای بر آنانی که مشورت خود را از خداوند بسیار عمیق پنهان می‌کنند و کارهای ایشان در تاریکی می‌باشد. و می‌گویند: «کیست که ما را ببیند؟ و کیست که ما را بشناسد؟»

اِشعیا 30:18

و از این سبب خداوند انتظار می‌کشد تا بر شما شفقت نماید و از این سبب برمی‌خیزد تا بر شما ترحم فرماید. چونکه یهوه خدای انصاف است. خوشا به حال همگانی که منتظر او باشند.

اِشعیا 43:22

اما تو، ‌ای یعقوب، مرا نخواندی و تو، ‌ای اسرائیل، از من به تنگ آمدی!

اِشعیا 43:24

نی معطر را به جهت من به نقره نخریدی و به پیه قربانی‌های خویش مرا خشنود نساختی. بلکه به گناهان خود بر من باری سنگین نهادی و به خطایای خویش مرا خسته کردی.

اِشعیا 7:13

اِشعیا گفت: «ای خاندان داوود، بشنوید! آیا شما را کافی نیست که مردمان را به ستوه آورده‌اید، که می‌خواهید خدای مرا نیز به ستوه آورید؟

اِرمیا 12:1

ای خداوند، تو عادلتر هستی از اینکه من به حضور تو شکایت آورم. لیکن درباره احکامت با تو سخن خواهم گفت. چرا راه شریران کامیاب می‌شود؟ و تمامی خیانتکاران ایمن می‌باشند؟

اِرمیا 15:6

خداوند می‌گوید: چونکه تو مرا ترک کرده، به عقب برگشتی، من نیز دست خود را بر تو دراز کرده، تو را هلاک ساختم، زیرا که از گذشت کردن خسته شدم.

اِرمیا 17:15

اینک ایشان به من می‌گویند: «کلام خداوند کجاست؟ الان واقع بشود!»

اِرمیا 44:22

چنانکه خداوند به خاطر شرارت کارهای شما و کارهای زشتی که به عمل آورده بودید، دیگر نتوانست تحمل نماید. بنابراین سرزمین شما، چنانکه امروز می‌بینید، ویران، و دچار دهشت و لعنت گردیده و متروک شده است.

حزقیال 16:43

چونکه دوران جوانی خود را به یاد نیاورده، مرا به همه اینکارها رنجانیدی، از این جهت خداوند یهوه می‌گوید که اینک من نیز رفتار تو را بر سرت خواهم آورد و علاوه بر تمامی کارهای زشت خود، دیگر این عمل زشت را مرتکب نخواهی شد.

حزقیال 18:25

اما شما می‌گویید که ”راه خداوند منصفانه نیست!“ پس حال ‌ای خاندان اسرائیل، بشنوید: آیا راه من است که منصفانه نیست، یا راههای شما؟

حزقیال 8:12

آنگاه مرا گفت: «ای پسر انسان، آیا آنچه را که مشایخ خاندان اسرائیل در تاریکی و هر یک در حجره‌های بتهای خویش می‌کنند، دیدی؟ زیرا می گویند که ”خداوند ما را نمی‌بیند؛ خداوند این سرزمین را ترک کرده است.“»

حزقیال 9:9

او مرا جواب داد: «گناه خاندان اسرائیل و یهودا بی‌نهایت بزرگ است و زمین از خون مملو، و شهر از ستم پُر است. زیرا می گویند: ”خداوند این سرزمین را ترک کرده است؛ خداوند نمی‌بیند.“

عاموس نبی 2:13

اینک من بر شما فشار خواهم آورد، چنانکه ارابه‌ای که از بافه‌ها پر باشد، زیر فشار است.

صَفَنیا 1:12

و در آن وقت اورشلیم را به چراغها تفتیش خواهم نمود و بر آنانی که بر ته‌مانده شراب خود چرت می‌زنند، مجازات خواهم رسانید؛ وبر آنان که در دلهای خود می‌گویند: ”خداوند نه نیکویی می‌کند و نه بدی.“

مَلاکی 2:14

اما شما می‌گویید: «سبب این چیست؟» سبب این است که خداوند در میان تو و زوجه جوانی‌ات شاهد بوده است و تو به وی خیانت ورزیده‌ای، با آنکه او یار تو و همسر هم عهد تو می‌بود.

مَلاکی 3:8

آیا انسان از خدا بدزدد؟ اما شما از من می‌دزدید و می‌گویید: ”در چه چیز از تو دزدیده‌ایم؟“ در ده​یکها و هدایا.

تثنیه 32:4

او صخره است و اعمال او کامل. زيرا همه طريقهای او انصاف است. خدای امين و از ظلم آزاد. عادل و راست است او.

۱سموئیل 2:3

سخنان تکبرآميز ديگر مگوييد. و غرور از دهان شما بیرون نیاید. زيرا يهوه خدای دانا است. و اعمال به او سنجيده می‌شود.