مَلاکی 1:6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ «پسر، پدر خود و غلام، آقای خویش را احترام می‌نماید. پس اگر من پدر هستم، حرمت من کجا است؟ و اگر من آقا هستم، هیبت من کجا است؟ یهوه صِبایوت به شما صحبت می‌کند. ای کاهنانی که اسم مرا حقیر می‌شمارید و می‌گویید ”چگونه اسم تو را حقیر شمرده‌ایم؟“

هزارۀ نو

⁶ «پسرْ پدر خویش را حرمت می‌گذارد و غلامْ آقای خویش را. پس اگر من پدر هستم، حرمتم کجاست؟ و اگر آقا هستم، هیبتم کجا؟ خداوند لشکرها این را به شما کاهنان می‌گوید، به شما که نام مرا حقیر می‌شمارید. می‌پرسید: ”چگونه نام تو را حقیر شمرده‌ایم؟“

Persian Old Version

⁶ پسر، پدر خود و غلام، آقای خویش رااحترام مینماید. پس اگر من پدر هستم احترام من کجا است؟ و اگر من آقا هستم هیبت من کجااست؟ یهوه صبایوت به شما تکلم میکند. ای کاهنانی که اسم مرا حقیر میشمارید و میگویید چگونه اسم تو را حقیر شمردهایم؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ خداوند لشکرهای آسمان به کاهنان می‌فرماید: «پسر، پدر خود را و غلام، ارباب خویش را احترام می‌کند. پس اگر من پدر شما هستم احترام من کجاست؟ و اگر من ارباب شما هستم، حرمت من کجاست؟ شما نام مرا بی‌حرمت کرده‌اید. می‌گویید: ”ما چگونه نام تو را بی‌حرمت کرده‌ایم؟“

مژده برای عصر جدید

⁶ خداوند متعال به کاهنان می‌فرماید: «پسر، به پدر خود و غلام به آقای خود احترام می‌گذارد، پس اگر من پدر شما هستم، چرا به من احترام نمی‌گذارید؟ و اگر ارباب شما هستم، پس حرمت من کجاست؟ ای کاهنان، شما نام مرا بی‌حرمت ساخته و می‌گویید: 'چطور نام تو را بی‌حرمت کرده‌ایم؟'

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ خداوند متعال به کاهنان می‌فرماید: «پسر به پدر خود و غلام به آقای خود احترام می‌گذارد، پس اگر من پدر شما هستم، چرا به من احترام نمی‌گذارید؟ و اگر ارباب شما هستم، پس حرمت من کجا است؟ ای کاهنان، شما نام مرا بی‌حرمت ساخته می‌گویید، 'چطور نام تو را بی‌حرمت کرده‌ایم؟'

مَلاکی 1:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 123:2

اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی به سوی بانوی خویش، هم‌چنان چشمان ما به سوی یَهوْه خدای ماست تا بر ما کرم بفرماید.

خروج 20:12

پدر و مادر خود را احترام نما، تا روزهای تو در زمينی که يهوه خدايت به تو می‌بخشد، دراز شود.

امثال 17:6

تاج پیران، پسران پسرانند و جلال فرزندان، پدران ایشانند.

امثال 30:11

گروهی می‌باشند که پدر خود را لعنت می‌نمایند، و مادر خویش را برکت نمی‌دهند.

امثال 30:17

چشمی که پدر را مسخره می‌کند و اطاعت مادر را خوار می‌شمارد، كلاغهای درّه آن را خواهند کند و بچّه‌های عقاب آن را خواهند خورد.

اِشعیا 1:2

‌ای آسمان، بشنو و ‌ای زمین، گوش بگیر، زیرا خداوند سخن می‌گوید: «پسران پروردم و برافراشتم، اما ایشان بر من عصیان ورزیدند.

اِشعیا 43:23

گوسفندان قربانی‌های سوختنی خود را برای من نیاوردی و به قربانی‌های خود، مرا احترام ننمودی! با طلبیدن هدایا، باری سنگین بر تو ننهادم و با طلبیدن بخور، تو را خسته نکردم.

اِشعیا 45:10

وای بر کسی ‌که به پدر خود گوید: ”این چیست که تولید نمودی؟“ و به یک زن که ”چه می‌زایی؟“

اِشعیا 64:7

و کسی نیست که اسم تو را بخواند یا خویشتن را برانگیزد تا به تو بچسبد، زیرا که روی خود را از ما پوشیده‌ای و ما را به ‌سبب گناهان ما گداخته‌ای.

اِشعیا 64:8

اما الان ‌ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گِل هستیم و تو سازنده ما هستی، و تمامی ما ساخته شده به دستهای تو می‌باشیم.

اِرمیا 23:11

و خداوند می‌گوید: «چونکه هم انبیا و هم کاهنان خدانشناسند. شرارت ایشان را حتی در خانه خود نیز یافته‌ام.

اِرمیا 3:4

آیا از این به بعد مرا صدا نخواهی زد که ”‌ای پدر من، تو یار جوانی من بودی؟

اِرمیا 31:9

با گریه خواهند آمد و من ایشان را، در حالی که التماس می‌کنند، خواهم آورد. نزد نهرهای آب ایشان را به راه صاف که در آن نخواهند لغزید، رهبری خواهم نمود، زیرا که من پدر اسرائیل هستم و اِفرایم نخست‌زاده من است.

اِرمیا 35:16

پس چونکه پسران یوناداب پسر رِکاب وصیت پدر خویش را که به ایشان فرموده است اطاعت می‌نمایند و این قوم مرا اطاعت نمی کنند،

حزقیال 22:26

کاهنانش شریعت مرا زیر پا گذاشته، چیزهای مقدس مرا بی‌حرمت می‌سازند. و در میان مقدس و غیر مقدس تشخیص نمی‌دهند و در میان نجس و پاک فرق نمی‌گذارند. و چشمان خود را از سبّت‌های من می‌پوشانند و من در میان ایشان بی‌حرمت گردیده‌ام.

هوشع 12:8

و اِفرایِم می‌گوید: «به درستی که دولتمند شده‌ام، و برای خود ثروت اندوخته‌ام، و در تمامی دسترنجم، بی‌انصافی‌ای که گناه باشد، نخواهند یافت.»

هوشع 4:6

قوم من از عدم معرفت هلاک شده‌اند! چونکه تو معرفت را ترک نمودی، من نیز تو را ترک نمودم که برای من کاهن نشوی. چونکه شریعت خدای خود را فراموش کردی، من نیز فرزندان تو را فراموش خواهم نمود.

هوشع 5:1

ای کاهنان، این را بشنوید، و ‌ای خاندان اسرائیل گوش نمایید، و ‌ای خاندان سلطنتی گوش گیرید، زیرا که این داوری برای شماست؛ چونکه شما در مِصفه دام شدید و توری گسترده بر تابور.

لاویان 19:3

هر یکی از شما مادر و پدر خود را احترام نماید و سبّت‌های مرا نگاه دارید، من یهوه خدای شما هستم.

صَفَنیا 3:4

انبیایش مغرور و خیانتکارند. کاهنانش قُدس را نجس می‌سازند، و شریعت را زیر پا می‌گذارند.

مَلاکی 2:1

و الان، ‌ای کاهنان، این فرمان برای شما است!

مَلاکی 2:10

آیا تمامی ما را یک پدر نیست و آیا یک خدا ما را نیافریده است؟ پس چرا عهد پدران خود را بی‌حرمت نموده، به یکدیگر خیانت می‌ورزیم؟

مَلاکی 2:8

اما یهوه صِبایوت می‌گوید که شما از راه منحرف گشته‌اید و بسیاری را در شریعت لغزش دادید و عهد لاوی را شکسته‌اید.

مَلاکی 3:5

و من برای داوری نزد شما خواهم آمد و به ضد جادوگران و زناکاران و آنانی که قسم دروغ می‌خورند و کسانی که بر مزدور در مزدش و بیوه‌زنان و یتیمان ظلم می‌نمایند و غریب را از حق خودش دور می سازند و از من نمی ترسند، به زودی شهادت خواهم داد. سخن یهوه صِبایوت این است.

مَتّی 15:4

زیرا خدا حکم داده است که 'مادر و پدر خود را حرمت دار' و 'هر که پدر یا مادر را دشنام دهد، البته هلاک گردد.'

مَتّی 15:6

دیگر او را نیازی به احترام پدر خود نیست. پس به خاطر سنّت خود، حکم خدا را باطل نموده‌اید.

مَتّی 19:19

پدر و مادر خود را حرمت دار و همسایهٔ خود را مثل نَفْس خود دوست بدار.»

مَتّی 6:9

«پس شما به اینطور دعا کنید: 'ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدّس باد.

مَتّی 7:21

«نه هر‌ که مرا 'خداوند، خداوند' گوید، داخل پادشاهی آسمان گردد، بلکه آنکه اراده پدر مرا که در آسمان است، به‌جا آورد.

مَرقُس 10:19

فرامین را می دانی، زنا مکن، قتل مکن، دزدی مکن، شهادت دروغ مده، فریبکاری مکن، پدر و مادر خود را حرمت دار.»

مَرقُس 7:10

از این جهت که موسی گفت: 'پدر و مادر خود را حرمت دار' و 'هر‌ که پدر یا مادر را دشنام دهد، البته هلاک گردد.'

لوقا 10:29

لیکن او چون خواست خود را توجیه نماید، به عیسی گفت: «ولی همسایه من کیست؟»

لوقا 18:20

فرمانها را می دانی: زنا مکن، قتل مکن، دزدی منما، شهادت دروغ مده و پدر و مادر خود را محترم دار.»

لوقا 6:36

پس رحیم باشید چنانکه پدر شما نیز رحیم است. (متّی 7‏:1‏-5)

لوقا 6:46

«و چون است که مرا 'ای خداوند، ای خداوند' می‌گویید و آنچه می‌گویم، به عمل نمی‌آورید.

افسسیان 6:2

«پدر و مادر خود را احترام نما» که این فرمان اوّلِ با وعده است.

تثنیه 1:31

و هم در بيابان که در آنجا ديديد چگونه يهوه خدای تو مثل کسی ‌که پسر خود را می‌برد، تو را در تمامی راه که می‌رفتيد، برمی‌داشت تا به اينجا رسيديد.“

تثنیه 32:6

آيا خداوند را چنين مکافات می‌دهيد، ای قوم احمق و نادان؟ آيا او پدر و مالک تو نيست؟ او که تو را آفريد و استوار نمود؟

تثنیه 5:16

پدر و مادر خود را حرمت دار، چنانکه يهوه خدايت تو را امر فرموده است، تا روزهايت دراز شود و تو را در زمينی که يهوه خدايت به تو می‌بخشد، نيکويی باشد.

۱پطرس 1:17

و چون او را پدر می‌خوانید که بدون ظاهربینی مطابق کارهای هر کس داوری می‌نماید، پس هنگام غربت خود را با ترس صرف نمایید.