لوقا 2:34 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁴ پس شمعون ایشان را برکت داده، به مادرش مریم گفت: «اینک این طفل قرار داده شد، برای افتادن و برخاستن بسیاری از تبار اسرائیل و برای نشانه‌ای که به خلاف آن خواهند گفت.

هزارۀ نو

³⁴ سپس شَمعون ایشان را برکت داد و به مریم، مادر او گفت: «مقدّر است که این کودک موجب افتادن و برخاستن بسیاری از قوم اسرائیل شود، و آیتی باشد که در برابرش خواهند ایستاد،

Persian Old Version

³⁴ پس شمعون ایشان را برکت داده، به مادرش مریم گفت: «اینک این طفل قرار داده شد، برای افتادن وبرخاستن بسیاری از آل اسرائیل و برای آیتی که به خلاف آن خواهند گفت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁴ اما شمعون برای ایشان دعای خیر کرد. سپس به مریم، مادر کودک گفت: «این کودک تعیین شده تا باعث افتادن و برخاستن بسیاری از بنی‌اسرائیل شود، و آیتی باشد که بر علیه‌اش سخن بگویند،

مژده برای عصر جدید

³⁴ شمعون برای آنان دعای خیر كرد و به مریم مادر عیسی، گفت: «این كودک برای سقوط و یا سرافرازی بسیاری در اسرائیل تعیین شده است و نشانه‌ای است كه در ردكردن او

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁴ شمعون برای آنان دعای خیر کرد و به مریم مادر عیسی گفت: «این کودک برای سقوط و یا سرافرازی بسیاری در اسرائیل تعیین شده است و نشانه‌ای است که در ردکردن او

لوقا 2:34 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 14:19

و اَبرام را برکت داده، گفت: «مبارک باد اَبرام از جانب خدای تعالی، مالک آسمان و زمین.

پیدایش 47:7

یوسف، پدر خود یعقوب را آورده، او را به حضور فرعون برپا داشت. و یعقوب، فرعون را برکت داد.

خروج 39:43

و موسی تمام کارها را ملاحظه کرد، و اينک موافق آنچه خداوند امر فرموده بود، ساخته بودند، همچنين کرده بودند. و موسی ايشان را برکت داد.

اِشعیا 8:18

اینک من و پسرانی که خداوند به من داده است، از جانب یهوه صِبایوت که در کوه صَهیون ساکن است، به جهت اسرائیل نشانه‌ها و علامتها هستیم.

هوشع 14:9

کیست مرد حکیم که این چیزها را بفهمد؟ و فهیمی که آنها را بداند؟ زیرا راههای خداوند راست است و عادلان در آنها گام برمی‌دارند، اما خطاکاران در آنها لغزش می‌خورند.

مَتّی 11:19

پسر انسان آمد که می‌خورد و می‌نوشد، می‌گویند: 'اینک مردی پرخور و میگسار و دوست خراجگیران و گناهکاران است. لیکن حقانیّت حکمت را ثمرات آن به ثبوت می‌رسانند.'»

مَتّی 12:46

عیسی با آن جماعت هنوز سخن می‌گفت که ناگاه مادر و برادرانش در طلب گفتگوی وی بیرون ایستاده بودند.

مَتّی 21:44

و هر‌ که بر آن سنگ افتد، خُرد شود و اگر آن، بر کسی افتد، او را له سازد.»

مَتّی 27:63

گفتند: «ای آقا، ما را یاد است که آن گمراه‌ کننده وقتی که زنده بود گفت: 'بعد از سه روز برمی‌خیزم.'

لوقا 2:35

و در قلب تو نیز شمشیری فرو خواهد رفت، تا افکار قلوب بسیاری مکشوف شود.»

یوحنا 3:20

زیرا هر ‌که عمل بد می‌کند، روشنی را دشمن دارد و پیش روشنی نمی‌آید، مبادا اعمال او توبیخ شود.

یوحنا 5:18

پس از این سبب، یهودیان بیشتر قصد قتل او کردند، زیرا که نه‌ تنها سبّت را می‌شکست، بلکه خدا را نیز پدر خود گفته، خود را مساوی خدا می‌ساخت.

اعمال رسولان 13:45

ولی چون یهود ازدحام خلق را دیدند، از حسد پر گشتند و کفر گفته، با سخنان پولُس مخالفت کردند.

اعمال رسولان 17:6

و چون ایشان را نیافتند، یاسون و چند برادر را نزد حاکمان شهر کشیدند و فریاد می‌زدند که «آنانی که دنیا را شورانیده‌اند، حال به اینجا نیز آمده‌اند.

اعمال رسولان 24:5

زیرا که این شخص را مُفسد و آشوبگر یافته‌ایم در میان همهٔ یهودیان ساکن دنیا و از پیشوایان بدعت ناصری.

اعمال رسولان 28:22

لیکن مصلحت دانستیم از تو مقصود تو را بشنویم، زیرا ما را معلوم است که این فرقه را در هر جا بد می‌گویند.»

اعمال رسولان 4:26

پادشاهان زمین برخاستند و حاکمان با هم مشورت کردند؛ به ضدّ خداوند و به ضدّ مسیحش.'

اعمال رسولان 6:7

و کلام خدا رشد نمود و تعداد شاگردان در اورشلیم بسیار می‌افزود و گروهی عظیم از کاهنان مطیع ایمان شدند.

رومیان 9:32

از چه سبب؟ از این جهت که نه از راه ایمان، بلکه از راه اعمال شریعت آن را طلبیدند. زیرا که به سنگ لغزش، لغزش خوردند.

۱قرنتیان 1:23

لیکن ما به مسیح مصلوب وعظ می‌کنیم که یهود را سنگ لغزش و غیریهودیان را جهالت است.

عبرانیان 7:1

زیرا این مِلکیصِدِق، پادشاه سالیم و کاهن خدای تعالی، هنگامی که ابراهیم از شکست دادن پادشاهان مراجعت می‌کرد، او را استقبال کرده، به او برکت داد.

عبرانیان 7:7

و بدون هر شبهه، کوچک از بزرگ برکت داده می‌شود.

۱پطرس 4:14

اگر به خاطر نام مسیح رسوایی می‌کشید، خوشا به حال شما، زیرا که روح جلال و روح خدا بر شما آرام می‌گیرد.

۱سموئیل 2:20

و عيلی اِلقانه و زنش را برکت داده، می‌گفت: «خداوند تو را از اين زن به عوض وقفی که به خداوند داده‌ای، فرزند بدهد.» پس به مکان خود می‌رفتند.