لوقا 18:39 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁹ و هرچند آنانی که پیش می‌رفتند، او را عتابش می‌کردند تا خاموش شود، او بلندتر فریاد می‌زد که: «ای پسر داوود، بر من ترحم فرما!»

هزارۀ نو

³⁹ کسانی که پیشاپیش جمعیت می‌رفتند، عتابش کردند و خواستند خاموش باشد. امّا او بیشتر فریاد برآورد که: «ای پسر داوود، بر من ترحم کن!»

Persian Old Version

³⁹ و هرچند آنانی که پیش میرفتند او را نهیب میدادند تا خاموش شود، او بلندتر فریاد میزد که پسر داودا بر من ترحم فرما.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁹ آنانی که پیشاپیش عیسی می‌رفتند، بر سرش فریاد زدند: «ساکت شو!» اما او صدایش را بلندتر می‌کرد که: «ای پسر داوود، به من رحم کن!»

مژده برای عصر جدید

³⁹ اشخاصی كه در جلو بودند به تندی با او حرف زده گفتند: «ساكت باش» امّا او هرچه بلندتر فریاد می‌کرد: «ای پسر داوود، به من رحم كن»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁹ اشخاصی که در جلو بودند به او پرخاش کرده گفتند: «ساکت باش!» امّا او هرچه بلندتر فریاد می‌زد: «ای پسر داوود، به من رحم کن!»

لوقا 18:39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 141:1

ای خداوند، تو را می‌خوانم؛ نزد من بشتاب! و چون تو را بخوانم، صدایم را بشنو!

مَتّی 7:7

«بطلبید که به شما داده خواهد شد؛ بجویید که خواهید یافت. بکوبید که در به رویتان باز کرده خواهد شد.

مَتّی 8:26

به ایشان گفت: «ای کم‌ایمانان، چرا ترسان هستید؟» آنگاه برخاسته، بادها و دریا را نهیب زد که آرامی کامل پدید آمد.

مَتّی 9:27

و چون عیسی از آن مکان می‌رفت، دو کور فریاد‌کنان در عقب او افتاده، گفتند: «ای پسر داوود، بر ما رحم کن!»

لوقا 11:52

وای بر شما‌ ای علمای دینی! زیرا کلید معرفت را برداشته‌اید که خود داخل نمی شوید و داخل‌شوندگان را هم مانع می‌شوید.»

لوقا 18:1

عیسی برای ایشان نیز مَثَلی آورد در اینکه می‌باید همیشه دعا کرد و تنبلی نکرد.

لوقا 18:15

پس کودکان را نیز نزد وی آوردند تا دست بر ایشان گذارد. امّا شاگردانش چون دیدند، ایشان را توبیخ کردند.

لوقا 18:38

بی‌درنگ فریاد برآورده گفت: «ای عیسی، ای پسر داوود، بر من ترحم فرما.»

لوقا 18:40

آنگاه عیسی ایستاده فرمود تا او را نزد وی بیاورند. و چون نزدیک شد از وی پرسیده،

لوقا 19:39

آنگاه بعضی از فریسیان از آن میان به او گفتند: «ای استاد، شاگردان خود را عتاب کن.»

لوقا 8:49

و این سخن هنوز بر زبان او بود که یکی از خانهٔ رئیس کنیسه آمده به وی گفت: «دخترت مُرد. دیگر استاد را زحمت مده.»

۲قرنتیان 12:8

و دربارهٔ آن از خداوند سه بار خواهش نمودم تا از من برود.