لوقا 12:19 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁹ و نفس خود را خواهم گفت که: ‌ای جان، اموال فراوان اندوخته شده برای چندین سال داری. اکنون آرام بگیر و به خوردن و نوشیدن و شادی بپرداز.'

هزارۀ نو

¹⁹ آنگاه به خود خواهم گفت: ای جان من، برای سالیان دراز اموال فراوان اندوخته‌ای. حال آسوده بِزی؛ بخور و بنوش و خوش باش.“

Persian Old Version

¹⁹ و نفس خود راخواهم گفت کهای جان اموال فراوان اندوخته شده بجهت چندین سال داری. الحال بیارام و به اکل و شرب و شادی بپرداز.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁹ آنگاه به خود خواهم گفت: ای مردِ خوشبخت، تو برای چندین سال، محصول فراوان ذخیره کرده‌ای! حالا دیگر آسوده باش و به عیش و نوش بپرداز و خوش بگذران!“

مژده برای عصر جدید

¹⁹ آن وقت به خود می‌گویم ای جان من، تو به فراوانی چیزهای خوب جمع کرده‌ای كه برای سالیان درازی كفایت می‌کند، آسوده باش، بخور و بنوش و خوش بگذران.'

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁹ آن‌وقت به خود می‌گویم، ای جان من، تو به فراوانی چیزهای خوب جمع کرده‌ای که برای سالیان دراز کفایت می‌کند؛ آسوده باش، بخور، بنوش و خوش بگذران.'

لوقا 12:19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 14:1

«انسان که از زن زاده می‌شود، روزهایش اندک است و پر از زحمات.

مزامیر 49:18

زیرا در حیات خود، خود را مبارک می‌خواند. و چون بر خود احسان می‌کنی، مردم تو را می‌ستایند.

مزامیر 62:10

بر ظلم توکّل مکنید و بر غارت امید مبندید. چون دولت افزوده شود، دل در آن مبندید.

امثال 10:2

گنجهای شرارت منفعت ندارد، امّا عدالت از مرگ رهایی می‌دهد.

امثال 14:24

تاج حکیمان دولت ایشان است، امّا حماقت احمقان، حماقت است و بس.

امثال 18:11

توانگری شخص دولتمند، شهر محکم او است و در تصور وی، مثل حصار بلند است.

امثال 23:5

آیا چشمان خود را بر آن خواهی دوخت که نیست می‌باشد؟ زیرا که دولت البته برای خود بال‌ها می‌سازد و مثل عقاب در آسمان می‌پرد.

امثال 27:1

درباره فردا فخر منما، زیرا نمی‌دانی که روز چه خواهد زایید.

جامعه 11:9

‌ای جوان، در زمان جوانی خود شادمان باش و در روزهای جوانی‌ات دلت تو را خوش سازد و در راههای دلت و در پیروی از هر آنچه می‌بینی، گام بردار، لیکن بدان که به خاطر این همه خدا تو را به محاکمه خواهد آورد.

جامعه 2:24

برای انسان چیزی نیکوتر از آن نیست که بخورد و بنوشد و جان خود را از مشقتش خوش سازد. این را نیز دریافته‌ام که از جانب خدا است.

اِشعیا 22:13

و اینک شادمانی و خوشی و کشتن گاوان و قربانی کردن گوسفندان و خوردن گوشت و نوشیدن شراب خواهد بود، که بخوریم و بنوشیم، زیرا که فردا می‌میریم.

اِشعیا 5:11

وای بر آنانی که صبح زود برمی‌خیزند تا در ‌پی باده بروند، و شب دیر می‌نشینند تا شراب، ایشان را گرم نماید.

اِشعیا 5:8

وای بر آنانی که خانه را به خانه ملحق و مزرعه را به مزرعه می‌افزایند تا مکانی باقی نماند. و شما در میان زمین به تنهایی ساکن می‌شوید.

اِشعیا 56:12

و می‌گویند: ”بیایید شراب بیاوریم و از باده مست شویم! فردا مثل امروز روز بزرگ، بلکه بسیار زیاده خواهد بود.

هوشع 12:8

و اِفرایِم می‌گوید: «به درستی که دولتمند شده‌ام، و برای خود ثروت اندوخته‌ام، و در تمامی دسترنجم، بی‌انصافی‌ای که گناه باشد، نخواهند یافت.»

عاموس نبی 6:13

و به ناچیز شادی می‌کنید و می گویید: «آیا با قوت خویش شاخها برای خود پیدا نکردیم؟»

حَبَقوق 1:16

پس برای دام خود قربانی تقدیم می‌کند، و برای تور خویش بخور می‌سوزاند. چونکه نصیب او از آنها فربه می‌شود و خوراک وی لذیذ می‌‌گردد.

لوقا 12:18

پس گفت: 'چنین می‌کنم: انبارهای خود را خراب کرده، بزرگتر بنا می‌کنم و در آن تمامی حاصل و اموال خود را جمع خواهم کرد.

لوقا 16:19

شخصی دولتمند بود که لباس ارغوانی و ظریف از کتان می پوشید و هر روزه در عیاشی با جلال به سر می‌برد.

لوقا 21:34

پس مواظب باشید مبادا دلهای شما از پرخوری و مستی و اندیشه‌های دنیوی، سنگین گردد و آن روز ناگهان بر شما آید.

۱قرنتیان 15:32

چون به طور انسان در افسس با وحوش جنگ کردم، مرا چه فایده است؟ اگر مردگان بر نمی‌خیزند، بخوریم و بیاشامیم، چون فردا می‌میریم.

فلیپیان 3:19

که سرانجام ایشان هلاکت است و خدای ایشان شکم ایشان و فخر ایشان در ننگ ایشان، و چیزهای دنیوی را اندیشه می‌کنند.

۱تیموتائوس 5:6

لیکن زن عیاش در حال حیات مرده است.

۱تیموتائوس 6:17

دولتمندان این جهان را امر فرما که بلندپروازی نکنند و به دولت ناپایدار امید ندارند، بلکه به خدا که همه ‌چیز را دولتمندانه برای بهره بردن به ما عطا می‌کند؛

۲تیموتائوس 3:4

و خیانتکار و بی‌مبالات و مغرور که عشرت را بیشتر از خدا دوست می‌دارند؛

یعقوب 5:5

بر روی زمین به تجمّل و کامرانی مشغول بوده، دلهای خود را برای روز کشتار پروردید.

۱پطرس 4:3

زیرا که عمر گذشته کافی است برای عمل نمودن به خواهش اقوام دور از خدا و در عیاشی و شهوات و میگساری و عیش‌و‌نوش و مهمانیها و بت‌پرستیهای کفرآمیز رفتار نمودن.

مکاشفه 18:7

به اندازه‌ای که خود را تمجید کرد و عیاشی نمود، به آنقدر عذاب و ماتم به او دهید، زیرا که در دل خود می‌گوید: 'به مقام ملکه نشسته‌ام و بیوه نیستم و هرگز روی ماتم را نخواهم دید.

۱سموئیل 30:16

و چون او را به آنجا رسانيد، اينک در همه جای زمین پخش شده، می‌خوردند و می نوشيدند به بزم مشغول بودند به سبب تمامی غنيمت عظيمی که از سرزمين فلسطينيان و از سرزمين يهودا آورده بودند.