لاویان 5:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ «اگر کسی مرتکب این گناه شود که احضاریه‌ای عمومی جهت ادای شهادت بشنود و او شاهد باشد؛ خواه دیده و خواه دانسته. اگر اطلاع ندهد، گناه او را متحمل خواهد بود.

هزارۀ نو

¹ «اگر کسی مرتکب این گناه شود که احضاریه‌ای عمومی جهت ادای شهادت بشنود و با اینکه شاهد است، یعنی ماجرا را دیده یا از آن باخبر شده است، سخن نگوید، متحمل جزای تقصیر خود خواهد شد.

Persian Old Version

¹ بشنود، و او شاهد باشد خواه دیده و خواه دانسته، اگر اطلاع ندهد گناه او را متحمل خواهدبود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ «هرگاه کسی از وقوع جرمی اطلاع داشته باشد ولی در مورد آنچه که دیده یا شنیده در دادگاه شهادت ندهد، مجرم است.

مژده برای عصر جدید

¹ اگر کسی از گناه کس دیگری اطّلاع داشته باشد و از آنچه که دیده و یا آگاه شده است، در دادگاه شهادت ندهد، گناهکار شمرده می‌شود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ اگر کسی از انجام جرمی اطّلاع داشته باشد و اعلامیه‌ای در این‌باره صادر شود و او از آنچه که دیده و یا آگاه شده است، در دادگاه شهادت ندهد، مقصّر شمرده می‌شود.

لاویان 5:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 22:16

پادشاه وی را گفت: «چند مرتبه تو را قسم بدهم که به اسم یهوه، غیر از آنچه راست است، به من نگویی.»

۱پادشاهان 8:31

اگر کسی به همسایه خود گناه ورزد و از او خواسته شود که قسم بخورد، و او آمده پیش قربانگاه تو در این خانه قسم خورد،

۲تواریخ 18:15

پادشاه او را گفت: «من چند مرتبه تو را قسم بدهم که به اسم یهوه غیر از آنچه راست است، به من نگویی.»

مزامیر 38:4

زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بار گران از طاقتم سنگینتر شده.

خروج 22:11

قسم خداوند در ميان هر دو نهاده شود که دست خود را به مال همسايه خويش دراز نکرده است. پس مالکش قبول بکند و او عوض ندهد.

امثال 29:24

هر ‌که با دزد معاشرت کند، خود را دشمن دارد، زیرا که قسم داده می‌شود و اعتراف نمی‌نماید.

امثال 30:9

مبادا سیر شده، تو را انکار نمایم و بگویم که: «خداوند کیست؟» و مبادا فقیر شده، دزدی نمایم و اسم خدای خود را به باطل برم.

اِشعیا 53:11

ثمره مشقت جان خویش را خواهد دید و سیر خواهد شد. و خادم صالح من به معرفت خود بسیاری را صالح خواهد گردانید، زیرا که او گناهان ایشان را بر خویشتن حمل خواهد نمود.

اِرمیا 23:10

زیرا که سرزمین پر از زناکاران است و به خاطر لعنت، زمین ماتم می‌کند و مرتعهای بیابان خشک شده است، زیرا که راه ایشان بد و توانایی ایشان پوچ است.

حزقیال 18:20

هر ‌که گناه کند او خواهد مرد. پسر متحمل گناه پدرش نخواهد بود و پدر متحمل گناه پسرش نخواهد بود. عدالت مرد عادل بر خودش خواهد بود و شرارت مرد شریر بر خودش خواهد بود.

حزقیال 18:4

اینک همه جانها از آنِ منند، چنانکه جان پدر است، همچنین جان پسر نیز، هر دوی آنها از آنِ من می‌باشند. هر کسی ‌که گناه ورزد، او خواهد مرد.

لاویان 17:16

و اگر آن را نشوید و بدن خود را غسل ندهد، متحمل جزای تقصیر خود خواهد بود.»

لاویان 19:8

و هر ‌که آن را بخورد، متحمل جزای تقصیر خود خواهد بود، زیرا چیز مقدس خداوند را بی‌حرمت کرده است، آن کس از قوم خود بریده خواهد شد.

لاویان 20:17

کسی ‌که خواهر خود را بگیرد، خواه دختر پدرش باشد و خواه دختر مادرش، و عریانی او را ببیند و او نیز عریانی وی را، این رسوایی است. در‌ پیش چشمان پسران قوم خود بریده شوند، چون که عریانی خواهر خود را آشکار کرده است. و متحمل جزای تقصیر خود خواهد بود.

لاویان 4:2

«قوم اسرائیل را خطاب کرده، بگو: اگر کسی ناخواسته گناه کند و یکی از اموری را که خداوند انجام آن را منع کرده است، به عمل آورد،

لاویان 5:15

«اگر کسی خیانت ورزد، و درباره چیزهای مقدس خداوند ناخواسته گناه کند، آنگاه به عنوان قربانی تقصیر خود قوچی بی‌عیب از گله که ارزش آن به مثقال نقره مطابق مثقال قُدس برآورد شده باشد، برای خداوند بیاورد. این قربانی خطا است.

لاویان 5:17

و اگر کسی گناه کند و هر کدام از اموری را که خداوند انجام آن را منع کرده است به عمل آورد،، پس خطاکار است است و متحمل جزای گناه خود خواهد بود.

لاویان 7:18

و اگر چیزی از گوشت قربانی سلامتی او در روز سوم خورده شود، مقبول نخواهد شد و برای کسی ‌که آن را گذرانید حساب نخواهد شد. آن نجس خواهد بود و کسی ‌که آن را بخورد ، گناه خود را متحمل خواهد شد.

اعداد 9:13

اما کسی ‌که پاک باشد و در سفر نباشد و از به جا آوردن پِسَخ باز ايستد، آن کس از قوم خود بریده شود. چونکه قربانی خداوند را در موسمش تقدیم نکرده است، آن شخص گناه خود را متحمل خواهد شد.

مَتّی 26:63

اما عیسی خاموش ماند. تا آنکه کاهن اعظم روی به وی کرده گفت: «تو را به خدای زنده قسم می‌دهم ما را بگوی: آیا تو مسیح، پسر خدا هستی؟»

۱پطرس 2:24

که خود گناهان ما را در بدن خویش بر دار متحمّل شد تا از گناه مرده شده، به عدالت زندگی نماییم که به زخمهای او شفا یافته‌اید.

داوران 17:2

و به مادر خود گفت: «آن هزار و يکصد پاره نقره‌ای که از تو گرفته شد و درباره آن لعنت کردی و در گوشهای من نيز سخن گفتی، اينک آن نقره نزد من است؛ آنها را من برداشته بودم.» مادرش گفت: «خداوند پسر مرا برکت دهد.»