لاویان 25:35 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁵ «و اگر برادرت فقیر شده، نزد تو دست خالی باشد، او را مثل غریب و مهمان دستگیری نما تا با تو زندگی نماید.

هزارۀ نو

³⁵ «اگر برادرت فقیر شود و محتاج تو گردد، از او مانند غریب و میهمان دستگیری کن تا بتواند در جوار تو زندگی کند.

Persian Old Version

³⁵ «و اگر برادرت فقیر شده، نزد تو تهیدست باشد، او را مثل غریب و مهمان دستگیری نما تا باتو زندگی نماید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁵ «اگر یکی از هم نژادان اسرائیلی تو فقیر شد، وظیفهٔ توست که به او کمک کنی. پس از او دعوت کن تا به خانهٔ تو بیاید و مثل میهمان با تو زندگی کند.

مژده برای عصر جدید

³⁵ «هرگاه یکی از اسرائیلیان همسایهٔ تو فقیر و تنگدست شود، به او کمک نما. تو باید از او همانند کارگران خودت حمایت کنی تا بتواند در میان شما زندگی کند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁵ «اگر یک اسرائیلی فقیر و تُهی‌دست شود، به او مانند غریبه یا مسافری که در میان شما است کمک کن تا بتواند در میانِ شما زندگی کند.

لاویان 25:35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

نِحِمیا 5:1

و قوم و زنان ایشان، به ضد برادران یهود خود فریاد بزرگی برآوردند.

نِحِمیا 5:3

و بعضی گفتند: «مزرعه‌ها و تاکستانها و خانه های خود را گرو می‌دهیم تا به خاطر قحطی، گندم بگیریم.»

ایّوب 31:16

اگر مراد مسکینان را از ایشان منع نموده باشم، و چشمان بیوه‌زنان را تار گردانیده،

مزامیر 112:5

فرخنده است شخصی که رئوف و قرض دهنده باشد؛ او کارهای خود را به انصاف استوار می دارد.

مزامیر 112:9

سخاوتمندی نموده، به فقرا بخشیده است؛ عدالتش تا به ابد پایدار است. شاخ او با عزّت افراشته خواهد شد.

مزامیر 37:26

تمامی روز رئوف است و قرض‌دهنده. و ذریّت او مبارک خواهند بود.

مزامیر 41:1

خوشا به حال کسی ‌که برای فقیر تفکّر می‌کند. خداوند او را در روز بلا خلاصی خواهد داد.

خروج 22:21

غريبی را اذيت مرسانيد. و بر او ظلم مکنيد، زيرا که در زمين مصر غريب بوديد.

خروج 22:24

و خشم من مشتعل شود، و شما را به شمشير خواهم کشت، و زنان شما بيوه شوند و پسران شما يتيم.

خروج 22:25

اگر نقدی به فقيری از قوم من که همسايه تو باشد قرض دادی، مثل رباخوار با او رفتار مکن و هيچ سود بر او مگذار.

خروج 23:9

و بر شخص غريب ظلم منما، زيرا که از دل غريبان خبر داريد، چونکه در سرزمين مصر غريب بوديد.

امثال 14:31

هر ‌که بر فقیر ظلم کند، آفریننده او را حقیر می‌شمارد و هر ‌که بر مسکین ترحّم کند، او را تمجید می‌نماید.

امثال 17:5

هر ‌که فقیر را مسخره کند، به آفریننده او اهانت می‌کند، و هر ‌که از بلا خوش می‌شود، بی‌سزا نخواهد ماند.

امثال 19:17

هر ‌که بر فقیر ترحّم نماید، به خداوند قرض می‌دهد و نیکویی او را به او رد خواهد نمود.

لاویان 19:34

غریبی که در میان شما مسکن گزیند، مثل هموطن شما باشد. او را مثل خود محبت نما، زیرا که شما در سرزمین مصر غریب بودید. من یهوه خدای شما هستم.

لاویان 25:25

اگر برادر تو فقیر شده، قسمتی از ملک خود را بفروشد، آنگاه ولی او که خویش نزدیک او باشد بیاید، و آنچه را که برادرت می‌فروشد، بازخرید نماید.

مَتّی 25:35

زیرا چون گرسنه بودم، مرا غذا دادید. تشنه بودم، سیرابم نمودید. غریب بودم، مرا جا دادید.

مَرقُس 14:7

زیرا که فقرا را همیشه با خود دارید و هرگاه بخواهید می‌توانید با ایشان نیکویی کنید، لیکن مرا با خود دائم ندارید.

لوقا 6:35

بلکه دشمنان خود را محبّت نمایید و نیکویی کنید و بدون امید عوض، قرض دهید زیرا که پاداش شما عظیم خواهد بود و پسران خدای متعال خواهید بود، چونکه او با ناسپاسان و بدکاران مهربان است.

یوحنا 12:8

زیرا که فقرا همیشه با شما می‌باشند و امّا من همه وقت با شما نیستم.»

اعمال رسولان 11:29

و شاگردان تصمیم به آن گرفتند که هر یک مطابق توان خود، کمکی برای برادران ساکن یهودیه بفرستند.

رومیان 12:13

مشارکت در احتیاجات مقدّسین کنید و در مهمانداری کوشا باشید.

رومیان 12:18

اگر ممکن است به اندازهٔ توان خود با تمامی خلق به صلح بکوشید.

رومیان 12:20

پس «اگر دشمن تو گرسنه باشد، او را سیر کن و اگر تشنه است، سیرابش نما، زیرا اگر چنین کنی زغالهای آتشین بر سرش خواهی انباشت.»

۲قرنتیان 8:9

زیرا که فیض خداوند ما عیسی مسیح را می‌دانید که هرچند دولتمند بود، برای شما فقیر شد تا شما از فقر او دولتمند شوید.

۲قرنتیان 9:1

زیرا که در خصوص این خدمت مقدسین، نیازی نیست که به شما بنویسم.

غلاطیان 2:10

جز آنکه فقرا را یاد بداریم و خود نیز غیور به کردن این کار بودم.

تثنیه 23:19

برادر خود را به سود قرض مده نه به سود نقره و نه به سود آذوقه و نه به سود هر چيزی که به سود داده می‌شود.

عبرانیان 13:2

و از غریب‌نوازی غافل مشوید، زیرا که به آن بعضی نادانسته فرشتگان را مهمانی کردند.

۱یوحنا 3:17

لیکن کسی ‌که روزی دنیوی دارد و برادر خود را محتاج بیند و رحمت خود را از او دریغ کند، چگونه محبّت خدا در او ساکن است؟