لاویان 22:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ هیچ غریبی چیز مقدّس نخورد، و مهمان کاهن و کارگر روزمزد او چیز مقدّس نخورد.

هزارۀ نو

¹⁰ «شخص خارجی نباید از چیز مقدس بخورد؛ میهمانِ کاهن یا خدمتکار مزدبگیرِ او نیز نباید از چیز مقدس بخورد.

Persian Old Version

¹⁰ هیچ غریبی چیز مقدس نخورد، و مهمان کاهن ومزدور او چیز مقدس نخورد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ «هیچ‌کس غیر از کاهنان نباید از قربانیهای مقدّس بخورد. میهمان یا خدمتکار کاهن که از او مزد می‌گیرد نیز نباید از این خوراک بخورد.

مژده برای عصر جدید

¹⁰ «تنها کاهنان می‌توانند از هدایای مقدّس بخورند و هیچ‌کس دیگر، حتّی خدمتکار و مهمان کاهن هم حق خوردن آنها را ندارد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ «تنها کاهنان می‌توانند از هدایای مقدّس بخورند و هیچ‌کس دیگر، حتّی خدمتکار و مهمان کاهن هم نباید از آن‌ها بخورد.

لاویان 22:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

عِزرا 2:63

پس تِرشاتا به ایشان امر فرمود که تا کاهنی با اوریم و تُمّیم برقرار نشود، ایشان از خوراک بسیار مقدس نخورند.

خروج 12:43

و خداوند به موسی و هارون گفت: «اين است قانون پِسَخ که هيچ بيگانه از آن نخورد.

خروج 12:45

غریب و مزدور آن را نخورند.

خروج 29:33

و آنانی که برای انتصاب و تقديس خود به این چيزها کفّاره کرده شدند، آنها را بخورند، ليکن شخص اجنبی نخورد زيرا که مقدس است.

حزقیال 44:8

و شما مسئولیت امور مقدس مرا نگاه نداشتید، بلکه کسان به جهت خود تعیین نمودید تا از جانب شما مسئولیت نگهداری از قُدس مرا به گردن گیرند.

لاویان 21:22

خوراک خدای خود را خواه از آنچه بسیار مقدّس است و خواه از آنچه مقدس است، بخورد.

لاویان 22:13

دختر کاهن که بیوه گردد و یا طلاق داده شود و فرزند نداشته، به خانه پدر خود مثل دوران جوانی‌اش برگردد، خوراک پدر خود را بخورد، با این وجود هیچ فرد عادی از آن نخورد.

اعداد 3:10

و هارون و پسرانش را تعيين نما تا کهانت خود را به جا بياورند، و غريبي که نزديک آيد، کشته شود.»

مَتّی 12:4

چه طور داوود به خانه خدا وارد شده، نان حضور را خورد که خوردن آن بر او و رفیقانش جایز نبود، بلکه بر کاهنان فقط؟

۱سموئیل 21:6

پس کاهن، نان مقدس را به او داد، زيرا که در آنجا نانی نبود غير از نان حضور که از حضور خداوند برداشته شده بود، تا در روز برداشتنش نان گرم بگذارند.

۱سموئیل 21:7

و در آن روز يکی از خادمان شائول که به اسم دوآغ اِدومی بود که در حضور خداوند مکلّف به ماندن بود. او رئیس شبانان شائول بود.