Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




لاویان 16:29 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

29 این برای شما قانون دائمی باشد، که در روز دهم از ماه هفتم جانهای خود را ذلیل سازید و هیچ کار مکنید، خواه بومی و خواه غریبی که در میان شما مسکن گزیده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

29 «این برای شما فریضه‌ای ابدی باشد که در دهمین روز از ماه هفتم جانهای خویش را رنجور سازید و هیچ کار مکنید، خواه بومی و خواه غریبی که در میان شما مسکن گزیده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

29 «و این برای شما فریضه دائمی باشد، که درروز دهم از ماه هفتم جانهای خود را ذلیل سازید، و هیچ کار مکنید، خواه متوطن خواه غریبی که درمیان شما ماوا گزیده باشد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

29 این قوانین را همیشه باید اجرا کنید: در روز دهم ماه هفتم نباید کار بکنید، بلکه آن روز را در روزه بگذرانید. این قانون باید هم به‌وسیلهٔ قوم اسرائیل و هم به‌وسیلۀ غریبانی که در میان قوم اسرائیل ساکن هستند رعایت گردد،

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

29 «این مقرّرات باید همواره انجام شود: در روز دهم ماه هفتم، قوم اسرائیل و همهٔ بیگانگانی که در میانشان زندگی می‌کنند، باید روزه بگیرند و نباید کار کنند،

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

29 «این مقرّرات باید همواره انجام شود: در روز دهم ماه هفتم، قوم اسرائیل و همچنین غریبانی که در میانشان زندگی می‌کنند، باید روزه بگیرند و نباید کار کنند،

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




لاویان 16:29
28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

و تمامی مردان اسرائیل در ماه اِتانیم که ماه هفتم است، در عید نزد سلیمان پادشاه جمع شدند.


و چون ماه هفتم رسید، قوم اسرائیل در شهرهای خود ساکن بودند و تمامی قوم همانند یک مرد در اورشلیم جمع شدند.


پس من در آنجا نزد رود اَهَوا به روزه داشتن اعلان نمودم تا خویشتن را در حضور خدای خود فروتن نموده، سفری امن برای خود و اهل خانه خویش و همه اموال خود از او بطلبیم.


و امّا من چون ایشان بیمار می‌بودند، پلاس می‌پوشیدم. جان خود را به روزه می‌رنجانیدم و دعایم به سینه‌ام برمی‌گشت.


روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است.


و در روز اول، محفل مقدس، و در روز هفتم، محفل مقدس برای شما خواهد بود. در آنها هيچ کار کرده نشود جز آنچه هر کس بايد بخورد؛ آن فقط در ميان شما کرده شود.


اما روز هفتمين، سبّت يهوه خدای توست. در آن هيچ کار مکن، تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنيزت و چارپایانت و غریبی که درون دروازه‌های تو باشد.


و هارون سالی يک مرتبه بر شاخهايش کفّاره کند به خون قربانی گناه که برای کفّاره است. سالی يک مرتبه بر آن کفّاره کند در نسلهای شما، زيرا که آن برای خداوند بسیار مقدس است.»


پس سبّت را نگاه داريد، زيرا که برای شما مقدس است، هر ‌که آن را بی‌حرمت کند، به یقین کشته شود. و هر ‌که در آن کار کند، آن شخص از ميان قوم خود بریده شود.


شش روز کار کرده شود و در روز هفتم سبّت آرام و مقدس خداوند است. هر ‌که در روز سبّت کار کند، به یقین کشته شود.


«اگر سبّت را زیر پا ننهی و خوشی خود را در روز مقدس من به جا نیاوری و سبّت را مایه خوشی و مقدس خداوند بخوانی و محترم بخوانی و آن را حرمت داشته، به راههای خود رفتار ننمایی و خوشی خود را نجویی و سخنان خود را نگویی،


و می‌گویند: ”چرا روزه داشتیم و ندیدی؟ جانهای خویش را رنجانیدیم و توجه نکردی؟“ اینک شما در روز روزه خویش خوشی خود را می‌یابید و بر کارگران خود ظلم می‌نمایید.


آیا روزه‌ای که من می‌پسندم مثل این است؟ روزی که آدمی جان خود را برنجاند و سر خود را مثل نی خم ساخته، پلاس و خاکستر زیر خود بگستراند؟ آیا این را روزه و روز مقبول خداوند می‌خوانی؟


آنگاه مرا گفت: «ای دانیال مترس، زیرا از روز اول که دل خود را بر آن نهادی که بفهمی و به حضور خدای خود تواضع نمایی، سخنان تو مقبول گردید و من به خاطر سخنانت آمده‌ام.


خوراک لذیذ نخوردم و گوشت و شراب به دهانم داخل نشد و تا پایان آن سه هفته خویشتن را تدهین ننمودم.


و در همان روز ندا در دهید که برای شما محفل مقدس باشد؛ و هیچ کار از شغل مکنید. این قانون ابدی است در همۀ نسلهایتان، هر جا که ساکن باشید.


«شش روز کار کرده شود و در روز هفتم سبّت آرامی و محفل مقدّس باشد. هیچ کار مکنید. این در هر کجا که ساکن باشید، سبّت برای خداوند است.


هفت روز هدیه آتشین برای خداوند بگذرانید، و در روز هشتم جشن مقدس برای شما باشد و هدیه آتشین برای خداوند تقدیم کنید. این گردهم‌آیی مخصوص است؛ هیچ کار از شغل مکنید.


و در روز دهم از ماه هفتم، در روز کفاره، شیپور بلندآواز را بنوازید؛ در تمامی سرزمین خود شیپور را بنوازید.


این قانون ابدی در همه نسلهای شما در تمامی مسکنهای شما خواهد بود که هیچ خون و پیه را نخورید.»


و در روز دهم اين ماه هفتم، محفل مقدس برای شما باشد. جانهای خود را ذليل سازيد و هيچ کار مکنيد.


و چون زمان از دست رفته بود و در این وقت سفر دریا خطرناک بود، زیرا که روزهای روزه گذشته بود،


امّا اگر بر خود قضاوت می‌کردیم، قضاوت بر ما نمی‌شد.


زیرا هر‌ که داخل آرامی او شد، او نیز از کارهای خود بیارامید، چنانکه خدا از کارهای خویش.


پس آنان در مِصفه جمع شدند و آب کشيده، آن را به حضور خداوند ريختند، و آن روز را روزه داشته، در آنجا گفتند: « ما بر خداوند گناه کرده‌ايم.» و سَموئيل قوم اسرائیل را در مِصفه داوری نمود.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ