سوگنامه 3:39 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁹ پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به خاطر سزای گناهان خویش شکایت کند؟

هزارۀ نو

³⁹ چرا باید انسانی که هنوز زنده است، شِکوِه سر دهد آنگاه که به سبب گناهانش مکافات می‌بیند؟

Persian Old Version

³⁹ پس چرا انسان تا زنده است و آدمی بهسبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁹ پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟

مژده برای عصر جدید

³⁹ پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁹ پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

سوگنامه 3:39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 3:13

اِلیشَع به پادشاه اسرائیل گفت: «مرا با تو چه‌ کار است؟ نزد انبیای پدرت و انبیای مادرت برو.» اما پادشاه اسرائیل وی را گفت: «نه، زیرا خداوند است که این سه پادشاه را خوانده تا آنها را به ‌دست موآب تسلیم نماید.»

۲پادشاهان 6:32

و اِلیشَع در خانه خود نشسته بود و مشایخ، همراهش نشسته بودند و پادشاه، کسی را از نزد خود فرستاد و قبل از رسیدن قاصد نزد وی، اِلیشَع به مشایخ گفت: «آیا می بینید که این پسر قاتل فرستاده است تا سر مرا از تن جدا کند؟ متوجه باشید وقتی که قاصد برسد، در را ببندید و او را از در برانید. آیا صدای پایهای آقایش در عقبش نیست؟»

۲پادشاهان 6:33

و چون او هنوز به ایشان سخن می‌گفت، اینک قاصد نزد او رسید و او گفت: «اینک این بلا از جانب خداوند است، چرا دیگر بر خداوند امید بندیم؟»

عِزرا 9:13

و بعد از همه این بلایایی که به خاطر کارهای زشت و تقصیرهای عظیم ما بر ما وارد شده است، با آنکه تو، ‌ای خدای ما، ما را کمتر از گناهان ما مکافات رسانیده‌ای و چنین خلاصی‌ای به ما داده‌ای،

ایّوب 11:6

و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که در ماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتر از گناهانت تو را سزا داده است.

ایّوب 15:13

که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، و چنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟

مزامیر 107:17

احمقان به ‌سبب طریق شریرانه خود و به خاطر گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.

امثال 19:3

حماقت انسان، راه او را تباه می‌سازد و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.

اِشعیا 51:20

پسران تو را ضعف گرفته، به سر همه کوچه‌ها مثل آهو در دام خوابیده‌اند. و ایشان از غضب خداوند و از عتاب خدای تو پر شده‌اند.

اِرمیا 10:19

وای بر من، به خاطر صدمه من. زخم مرا علاجی نیست! اما گفتم، «این مصیبت من است، و باید آن را تحمل کنم.»

اِرمیا 30:15

چرا درباره زخم خود فریاد می‌نمایی؟ درد تو علاج ناپذیر است. به خاطر فزونی عصیانت و زیادی گناهانت این کارها را به تو کرده‌ام.

سوگنامه 3:22

از شفقتهای خداوند است که تلف نشدیم، زیرا که رحمتهای او بی‌زوال است.

لاویان 26:41

و من نیز به خلاف ایشان گام برداشته، و ایشان را به زمین دشمنان ایشان آورده‌ام. پس اگر دل ختنه‌ناشده ایشان فروتن شود و سزای تقصیرات خود را بپذیرند،

لاویان 26:43

اما زمین از نبود ایشان متروکه خواهد شد و حینی که بدون ایشان متروکه است، از سبّت‌های خود بهره خواهد برد، و ایشان سزای تقصیرات خود را خواهند پذیرفت، به خاطر اینکه احکام مرا رد کردند، و دل ایشان از قوانین من کراهت داشت.

میکاه 7:9

غضب خداوند را متحمل خواهم شد، زیرا به او گناه ورزیده‌ام، تا آنگاه که شکایت مرا رسیدگی کند و دادرسی‌ام نماید. او مرا به روشنایی بیرون خواهد آورد، و عدالت او را مشاهده خواهم نمود.

اعداد 11:11

و موسی به خداوند گفت: «چرا به خدمتگزار خود بدی نمودی؟ و چرا در نظر تو التفات نيافتم که بار تمامی اين قوم را بر من نهادی؟

اعداد 16:41

و در فردای آن روز تمامی جماعت قوم اسرائیل بر موسی و هارون غرغر کرده، گفتند که: «شما قوم خداوند را کشتيد.»

اعداد 17:12

و قوم اسرائیل به موسی عرض کرده، گفتند: «اينک هلاک می‌شويم، کارمان تمام است. تمامی ما هلاک شده‌ايم!

مکاشفه 16:9

و مردم به حرارت شدید سوخته شدند و به اسم آن خدا که بر این بلایا قدرت دارد، کفر گفتند و توبه نکردند تا او را تمجید نمایند.