سوگنامه 2:15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁵ تمامی رهگذران بر پشت دست خود می‌زنند و ریشخند نموده، سرهای خود را بر دختر اورشلیم می‌جنبانند، و می‌گویند: «آیا این است شهری که آن را کمال زیبایی و مایه لذت تمام زمین می‌خواندند؟»

هزارۀ نو

¹⁵ رهگذران جملگی بر پشت دست خود می‌زنند، و انگشت به دهان مانده، بر دختر اورشلیم سر تکان می‌دهند، و می‌گویند: «آیا این است شهری که کمال زیبائی‌اش می‌خواندند، و مایۀ شادمانی تمامی زمین؟»

Persian Old Version

¹⁵ جمیع ره گذریان برتو دستک میزنند وسخریه نموده، سرهای خود را بر دختر اورشلیم میجنبانند (و میگویند): آیا این است شهری که آن را کمال زیبایی و ابتهاج تمام زمین میخواندند؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁵ ای اورشلیم، هر رهگذری که از کنارت می‌گذرد با استهزا سر خود را تکان داده می‌گوید: «آیا این است آن شهری که به زیباترین و محبوبترین شهر دنیا معروف بود!»

مژده برای عصر جدید

¹⁵ هرکسی که از کنار تو می‌گذرد، با حالت تمسخر سر خود را تکان می‌دهد و می‌گوید: «آیا این همان شهری نیست که با زیبایی کامل خود، محبوبترین شهر جهان و مایهٔ خوشی همهٔ مردم بود؟»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁵ هرکسی که از کنار تو می‌گذرد، با حالت تمسخر سَر خود را تکان داده می‌گوید: «آیا این همان شهری نیست که با زیبایی کامل خود، محبوب‌ترین شهر جهان و مایۀ خوشی همۀ مردم بود؟»

سوگنامه 2:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 19:21

کلامی که خداوند درباره‌اش گفته، این است: آن باکره، دختر صهیون، تو را حقیر شمرده، مسخره نموده است و دختر اورشلیم سر خود را به تو تکان داده است.

۲تواریخ 7:21

و این خانه که اینقدر رفیع است، هر که از آن بگذرد، متحیر شده، خواهد گفت: ”برای چه خداوند به این زمین و به این خانه چنین عمل نموده است؟“

مزامیر 109:25

و من نزد ایشان عار گردیده‌ام. چون مرا می‌بینند، سر خود را می‌جنبانند.

مزامیر 22:7

هر که مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند و سرهای خود را می‌جنبانند. می‌گویند:

مزامیر 48:2

زیبا در بلندی‌اش و شادی تمامی جهان است کوه صهیون، در جوانب شمال، شهر پادشاه عظیم.

مزامیر 48:3

خدا در قصرهای آن به پناهگاه بلند معروف است.

مزامیر 50:2

از صهیون که کمال زیبایی است، خدا ظهور نموده است.

مزامیر 64:8

و زبانهای خود را به ضدّ خود فرود خواهند ‌آورد و هر که ایشان را بیند، بر ایشان سر خواهد جنبانید.

اِشعیا 28:21

زیرا خداوند چنانکه در کوه فراصیم کرد، خواهد برخاست و چنانکه در وادی جِبعون نمود، خشمناک خواهد شد، تا کار خود یعنی کار عجیب خود را به جا آورد و عمل خویش یعنی عمل غریب خویش را به انجام رساند.

اِشعیا 37:22

کلامی که خداوند درباره‌اش گفته این است: آن باکره دختر صَهیون تو را حقیر شمرده، مسخره نموده است و دختر اورشلیم سر خود را به تو تکان داده است.

اِشعیا 64:11

خانه مقدس و زیبای ما که پدران ما تو را در آن سپاس می‌خواندند، به آتش سوخته شده و تمامی مکانهای دلپذیر ما به خرابی تبدیل گردیده است.

اِرمیا 18:16

تا سرزمین خود را مایه وحشت و ریشخند ابدی بگردانند، به حدی که هر ‌که از آن گذر کند، متحیر شده، سر خود را خواهد جنبانید.

اِرمیا 19:8

و این شهر را مایه حیرت و ریشخند خواهم گردانید، به حدی که هر ‌که از آن عبور کند، متحیر شده، به خاطر تمامی بلایایش ریشخند خواهد نمود.

اِرمیا 25:18

یعنی به اورشلیم و شهرهای یهودا و پادشاهانش و سرورانش تا آنها را به ویرانه‌ای تبدیل و مایه دهشت و ریشخند و لعنت گردانم، چنانکه امروز شده است.

اِرمیا 25:9

خداوند می‌گوید: اینک من فرستاده، تمامی قبایل شمال را با خادم خود نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل گرفته، ایشان را بر این سرزمین و بر ساکنانش و بر همه قومهایی که به اطراف آن می‌باشند، خواهم آورد و آنها را به تمامی هلاک کرده، دهشت و مسخره و خرابی ابدی خواهم ساخت.

اِرمیا 26:6

آنگاه این خانه را مثل شیلوه خواهم ساخت و این شهر را برای تمامی قومهای زمین لعنت خواهم گردانید.“»

اِرمیا 29:18

و ایشان را به شمشیر و قحط و طاعون تعقیب خواهم نمود و در میان تمامی ممالک جهان پریشان خواهم ساخت تا برای همه قومهایی که ایشان را در میان آنها رانده‌ام، لعنت و دهشت و مسخره و ننگ باشند.

اِرمیا 48:27

آیا اسرائیل برای تو اسباب تمسخر نبود؟ و آیا او در میان دزدان یافت شد به حدی که هر وقت که درباره او سخن می‌گفتی، سر خود را می‌جنبانیدی؟

اِرمیا 51:37

بابل به تپه‌ها و مسکن شغالها و محل دهشت و مسخره تبدیل شده، هیچ کس در آن ساکن نخواهد شد.

سوگنامه 1:21

می‌شنوند که ناله می‌کنم، اما برایم تسلی دهنده‌ای نیست. دشمنانم چون بلای مرا شنیدند، مسرور شدند که تو این را کرده‌ای. اما تو روزی را که اعلان نموده‌ای، خواهی آورد، و ایشان مثل من خواهند شد.

سوگنامه 1:8

اورشلیم به شدت گناه ورزیده و از این سبب نجس گردیده است. تمامی آنانی که او را محترم می‌داشتند، او را خوار می‌شمارند، چونکه برهنگی او را دیده‌اند. و خودش نیز آه می‌کشد و روی خود را برگردانده است.

سوگنامه 2:16

تمامی دشمنانت، دهان خود را بر تو گشوده مسخره می‌نمایند و دندانهای خود را به هم افشرده، می‌گویند: «آن را هلاک ساختیم. به یقین این‌ روزی است که انتظار آن را می‌کشیدیم، حال آن را پیدا نموده و مشاهده کرده‌ایم!»

سوگنامه 2:6

او سایبان خود را مثل کَپَری در بوستان خراب کرده، مکان ملاقات خویش را ویران ساخته است. یهوه، عیدها و سبّت‌ها را در صَهیون به فراموشی داده است. و در شدت خشم خویش پادشاهان و کاهنان را خوار نموده است.

حزقیال 16:13

پس، با طلا و نقره آراسته شدی و لباست از کتان نازک و ابریشم قلابدوزی بود و آرد مرغوب و عسل و روغن خوردی و بی‌نهایت زیبا شده، به مرتبه‌ای شاهانه ممتاز گشتی.

حزقیال 16:14

و آوازه تو به خاطر زیباییت در میان قومها پیچید. زیرا خداوند یهوه می‌گوید که آن زیبایی به خاطر شوکتی که من بر تو نهاده بودم، کامل شد.

حزقیال 23:32

و خداوند یهوه چنین می‌فرماید: جام عمیق و بزرگ خواهر خود را خواهی نوشید. و مایه ریشخند و تمسخر خواهی شد که متحمل آن نتوانی شد.

حزقیال 25:6

زیرا خداوند یهوه چنین می‌گوید: چونکه تو بر سرزمین اسرائیل دستک می‌زنی و پا بر زمین می‌کوبی و به تمامی کینه دل خود شادی می‌نمایی،

حزقیال 5:15

و چون بر تو به خشم و غضب و سرزنشهای سخت داوری کرده باشم، آنگاه تو در میان قومهایی که به اطراف تو می‌باشند، رسوا و بی‌ حرمت خواهی شد و مایه عبرت و دهشت! من که یهوه هستم این را گفتم.

دانیال 9:16

‌ای خداوند، تمنا آنکه مطابق تمامی عدالت خود خشم و غضب خویش را از شهر خود اورشلیم و از کوه مقدس خود برگردانی، زیرا به ‌سبب گناهان ما و معصیتهای پدران ما اورشلیم و قوم تو نزد همه اطرافیان ما رسوا شده است.

میکاه 6:16

زیرا که قوانین عُمری نگاه داشته می‌شود، و تمامی کارهای خاندان اَخاب! به مشورت‌های ایشان گام برمی‌دارید. از این رو تو را به ویرانی و ساکنانت را به ریشخند تسلیم خواهم ساخت، پس عار قوم مرا متحمل خواهید شد.»

ناحوم 3:19

برای شکستگی تو التیامی نیست و زخم تو علاج نمی‌پذیرد و هر ‌که آوازه تو را می‌شنود، بر تو دستک می‌زند، زیرا کیست که شرارت تو بر او بی‌امان وارد نمی‌آمد؟

صَفَنیا 2:15

این است شهر فرحناک که در اطمینان ساکن می‌بود، و در دل خود می‌گفت: «من هستم و جز من، دیگری نیست!» حال، چگونه ویران شده است! خوابگاه حیوانات گردیده است! هر ‌که از آن عبور کند، بر آن آه کشیده، مشت خود را خواهد جنبانید!

مَتّی 27:39

و رهگذران سرهای خود را جنبانیده کفرگویان

مَرقُس 15:29

و راهگذاران او را دشنام داده و سر خود را جنبانیده، می‌گفتند: «هان‌، ای کسی‌ که معبد را خراب می‌کنی و در سه روز آن را بنا می‌کنی،