سوگنامه 1:9 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁹ نجاست او در دامنش می‌باشد و آخرت خویش را به یاد نمی‌آورد. و به طوری عجیب پست گردیده، برای وی تسلی دهنده‌ای نیست. «ای یهوه، فلاکتم را ببین، زیرا که دشمن پیروز گشته است!»

هزارۀ نو

⁹ نجاست او بر دامنش بود، و به سرانجام خویش نمی‌اندیشید؛ از این رو سقوطش حیرت‌انگیز است، و او را تسلی‌بخشی نیست. «خداوندا، بر فلاکتم بنگر، زیرا که دشمن پیروز گشته است!»

Persian Old Version

⁹ نجاست او در دامنش میباشد و آخرت خویش را به یاد نمی آورد. و بطور عجیب پست گردیده، برای وی تسلی دهندهای نیست. ای یهوه مذلت مرا ببین زیرا که دشمن تکبر مینماید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁹ لکهٔ ننگی بر دامن اورشلیم بود، اما او اعتنایی نکرد؛ او به عاقبت خود نیاندیشید و ناگهان سقوط کرد. اینک کسی نیست که او را تسلی دهد. او فریاد برمی‌آورد، «خداوندا، به مصیبتم نگاه کن، زیرا دشمن بر من پیروز شده است.»

مژده برای عصر جدید

⁹ لکهٔ ننگی بر دامنش بود ولی او اعتنایی به آن نکرد، پس به وضع وحشتناکی سقوط نمود و کسی نبود که او را تسلّی دهد. دشمنانش پیروز شدند و او در حضور خداوند زاری می‌کند و رحمت می‌طلبد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁹ لکّه‌ٔ ننگی بر دامنش بود، ولی او به عاقبت خود نمی‌اندیشید. سقوط او وحشتناک بود و کسی نبود که او را تسلّی دهد. دشمنانش پیروز شدند و او در حضور خداوند زاری می‌کند و رحمت می‌طلبد.

سوگنامه 1:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 16:12

شايد خداوند بر مصيبت من نگاه کند و به عوض دشنامی که او امروز به من می‌دهد، به من جزای نيکو دهد.»

۲پادشاهان 14:26

زیرا خداوند دید که مصیبت اسرائیل بسیار تلخ است، چونکه نه برده و نه آزادی باقی ماند. و مددکاری به جهت اسرائیل وجود نداشت.

نِحِمیا 9:32

و الان ‌ای خدای ما، ای خدای بزرگ و قادر و مهیب که عهد و رحمت را نگاه می‌داری، زنهار تمامی این مصیبتی که بر ما و بر پادشاهان و سروران و کاهنان و انبیا و پدران ما و بر تمامی قوم تو از دوران پادشاهان آشور تا امروز چیره شده است، در نظر تو اندک ننماید.

مزامیر 119:153

بر اندوه من نظر کن و مرا خلاصی ده، زیرا که شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.

مزامیر 140:8

‌ای خداوند، آرزوهای شریر را برایش برمیاور، و تدبیرهای ایشان را به انجام مرسان مبادا سرافراشته شوند، سلاه.

مزامیر 25:18

بر مظلومیت و رنج من نظر افکن و تمامی خطایایم را ببخش.

مزامیر 69:21

مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم، مرا سرکه نوشانیدند.

خروج 3:17

و گفتم شما را از مصيبت مصر بيرون خواهم آورد، به سرزمين کنعانيان و حیتّیان و اَموريان و فِرِزّیان و حِوّیان و يَبوسيان، به زمينی که به شير و شهد جاری است.

خروج 3:7

و خداوند گفت: «به یقین مصيبت قوم خود را که در مصرند، ديدم و التماس ايشان را از دست سرکارگران ايشان شنيدم، زيرا عذابهای ايشان را می‌دانم.

خروج 4:31

و قوم ايمان آوردند. و چون شنيدند که خداوند از قوم اسرائیل دیدار نموده و به مصيبت ايشان نظر انداخته است، به روی در افتاده، سجده کردند.

جامعه 4:1

پس من برگشته، تمامی ظلمهایی را که زیر آفتاب کرده می‌شود، ملاحظه کردم. و اینک اشکهای مظلومان و برای ایشان تسلی دهنده‌ای نبود! و قدرت نزد جفاکنندگان ایشان بود، اما برای ایشان تسلی دهنده‌ای نبود!

اِشعیا 3:8

زیرا اورشلیم خراب شده و یهودا منهدم گشته است، از آن جهت که زبان و کارهای ایشان به ضد خداوند می‌باشد تا چشمان جلال او را به ننگ ‌آورند.

اِشعیا 37:17

‌ای خداوند، گوش خود را فرا‌ گرفته، بشنو. و ‌ای خداوند، چشمان خود را گشوده، ببین و همه سخنان سِنِخاریب را که به جهت اهانت نمودن خدای زنده فرستاده است، گوش نما!

اِشعیا 37:23

کیست که او را اهانت کرده، کفر گفته‌ای؟ و کیست که بر او صدای بلند کرده، چشمان خود را به آسمانها افراشته‌ای؟ مگر قدوس اسرائیل نیست؟

اِشعیا 37:29

چونکه خشمی که به من داری و غرور تو به گوش من رسیده است. بنابراین مهار خود را به بینی تو و لگام خود را به لبهایت گذاشته، تو را به راهی که آمده‌ای، برخواهم گردانید.

اِشعیا 37:4

شاید یهوه خدایت سخنان رِبشاقی را که آقایش پادشاه آشور او را برای اهانت نمودن خدای زنده فرستاده است، بشنود و به سبب سخنانی که یهوه خدایت شنیده است، او را تنبیه نماید. پس برای باقیماندگانی که هستند، دعا نما.»

اِشعیا 40:2

سخنان دلاویز به اورشلیم گویید و او را ندا کنید که دوران سختی‌اش تمام شده و گناه او بخشیده گردیده، و از دست خداوند برای تمامی گناهانش دو چندان یافته است.

اِشعیا 47:7

و گفتی: ”تا به ابد ملکه خواهم بود.“ و این چیزها را در دل خود جا ندادی و به عاقبت آنها فکر نکردی.

اِشعیا 51:19

این دو بلا بر تو عارض خواهد شد، کیست که برای تو ماتم کند؟ یعنی خرابی و هلاکت و قحط و شمشیر؛ پس چگونه تو را تسلی دهم؟

اِشعیا 54:11

«ای ستمدیده و توفان‌زده که تسلی نیافته‌ای، اینک من تو را با سنگهای فیروزه برپا خواهم کرد و بنیاد تو را در یاقوت زرد خواهم نهاد.

اِرمیا 13:27

فسق و شیهه‌های تو و زشتی زناکاری تو و رجاسات تو را بر تپه​های بیابان مشاهده نمودم. وای بر تو، ‌ای اورشلیم، تا به کی پاک نخواهی شد!؟»

اِرمیا 16:7

و برای شخص سوگوار نان را پاره نخواهند کرد تا ایشان را برای مردگان تسلی نمایند و کاسه سوگواری را با ایشان برای پدر یا مادر ایشان هم نخواهند نوشید.

اِرمیا 2:34

در دامنهای تو نیز خون جان فقیران بی‌گناه یافته شد. آنها را در نقب زدن نیافتی. با این همه،

اِرمیا 48:26

او را مست سازید، زیرا به ضد خداوند تکبّر می‌نماید. و موآب در قی خود غوطه می‌خورد و او نیز مضحکه خواهد شد.

اِرمیا 5:31

انبیا به دروغ نبوت می‌کنند، و کاهنان به واسطه ایشان حکمرانی می‌نمایند، و قوم من این حالت را دوست می‌دارند، اما در آخر این چه خواهید کرد؟

اِرمیا 50:29

تیراندازان را به ضد بابل جمع کنید. ای همگانی که کمان را می‌کشید، در برابر او از هر طرف اردو زنید تا کسی رهایی نیابد و مطابق کارهایش او را جزا دهید و مطابق هر ‌آنچه کرده است، به او عمل نمایید. زیرا که به ضد خداوند و به ضد قدّوس اسرائیل خود را برافراشته است.

سوگنامه 1:17

صَهیون دستهای خود را دراز می‌کند، اما برایش تسلی دهنده‌ای نیست. یهوه درباره یعقوب امر فرموده است که مجاورانش دشمن او بشوند، پس اورشلیم در میان آنها کثیف گردیده است.

سوگنامه 1:21

می‌شنوند که ناله می‌کنم، اما برایم تسلی دهنده‌ای نیست. دشمنانم چون بلای مرا شنیدند، مسرور شدند که تو این را کرده‌ای. اما تو روزی را که اعلان نموده‌ای، خواهی آورد، و ایشان مثل من خواهند شد.

سوگنامه 2:13

برای تو چه شهادت توانم آورد و تو را به چه چیز تشبیه توانم نمود، ‌ای دختر اورشلیم؟ و چه چیز را به تو مانند کنم، تو را‌ ای دختر باکره دختر صَهیون؟ زیرا که ویرانی تو مثل دریا بزرگ است و کیست که تو را شفا تواند داد؟

سوگنامه 4:1

چگونه طلا از برق افتاده، و زر خالص رنگ و رو از دست داده است؟ سنگهای مقدس به‌ سر هر کوچه ریخته شده است.

سوگنامه 5:1

ای یهوه، آنچه بر ما واقع شد به یاد آور، و توجه فرموده، عار ما را ببین.

هوشع 2:14

بنابراین اینک او را فریفته، به بیابان خواهم آورد و سخنان فریبنده به او خواهم گفت.

صَفَنیا 2:10

این به خاطر تکبّر ایشان، بر آنها خواهد آمد، زیرا که قوم یهوه صِبایوت را اهانت نموده، بر ایشان فخر فروختند.

یوحنا 11:19

و بسیاری از یهود نزد مارتا و مریم آمده بودند تا به خاطر برادرشان، ایشان را تسلی دهند.

تثنیه 26:7

و چون نزد يهوه خدای پدران خود، فرياد برآورديم، خداوند صدای ما را شنيد و مشقت و زحمت و تنگی ما را ديد.

تثنیه 32:27

اگر از کينه دشمن نمی‌ترسيدم که مبادا مخالفان ايشان برعکس آن فکر کنند، و بگويند: 'دست ما بلند شده، و يهوه همه اين را نکرده است.'“

تثنیه 32:29

کاش که حکيم بوده، اين را می‌فهميديد. و در عاقبت خود تفکر می‌نمودند.

۱پطرس 4:17

زیرا این زمان است که داوری از خانهٔ خدا شروع شود؛ و اگر شروع آن از ماست، پس عاقبت کسانی که انجیل خدا را اطاعت نمی‌کنند، چه خواهد شد؟

۱سموئیل 1:11

و نذر کرده، گفت: «ای يهوه صِبايوت، اگر به راستی به مصيبت کنيز خود نظر کرده، مرا به یاد آوری و کنيزک خود را فراموش نکرده، فرزند پسری به کنيز خود عطا فرمايی، او را در تمامی روزهای عمرش به خداوند خواهم داد، و تیغ بر سرش نخواهد خورد.»