یوشع 7:26 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁶ و توده بزرگ از سنگها بر او برپا داشتند که تا به امروز باقی است. آنگاه خداوند از شدت غضب خود برگشت. بنابراين اسم آن مکان تا به امروز وادی عَخور ناميده شده است.

هزارۀ نو

²⁶ و بر روی عَخان تلی عظیم از سنگ بر پا داشتند، که تا به امروز باقی است. آنگاه آتش خشم خداوند فرو نشست. به همین جهت، آن مکان تا به امروز وادی عَخور نامیده می‌شود‌.

Persian Old Version

²⁶ و توده بزرگ از سنگها بر او برپا داشتند که تا به امروز هست، و خداوند از شدت غضب خودبرگشت، بنابراین اسم آن مکان تا امروز وادی عخور نامیده شده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁶ و روی جنازهٔ سوختهٔ عخان، تودهٔ بزرگی از سنگ بر پا کردند. آن تودهٔ سنگ هنوز باقیست و آن مکان تا به امروز به «وادی عَخور» معروف است. بدین ترتیب خشم خداوند فرو نشست.

مژده برای عصر جدید

²⁶ سپس تودهٔ بزرگی از سنگ برروی جنازهٔ او برپا کردند که تا به امروز باقی است. به این ترتیب خشم خداوند فرو نشست. ازاین‌رو آنجا را دشت عخور نامیدند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁶ سپس تودۀ بزرگی از سنگ برروی جنازۀ او برپا کردند که تا به امروز باقی است. به‌این‌ترتیب، خشم خداوند فرونشست. ازاین‌رو آنجا را دشت عخور، یعنی مصیبت، نامیدند.

یوشع 7:26 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 18:17

و اَبشالوم را گرفته، او را در گودال بزرگ که در جنگل بود، انداختند، و بر او توده بسيار بزرگ از سنگها افراشتند. آنگاه تمامی اسرائيل هر يک به خيمه خود فرار کردند.

۲سموئیل 21:14

و استخوانهای شائول و پسرش يوناتان را در صِلَع، در زمين بِنيامين، در قبر پدرش قيس دفن کردند و هر چه پادشاه امر فرموده بود، به جا آوردند. و بعد از آن، خدا به جهت زمين جواب داد.

۲تواریخ 29:10

الان اراده دارم که با یهوه خدای اسرائیل عهد ببندم تا شدت خشم او از ما برگردد.

عِزرا 10:14

پس سرورانی از ما به نمایندگی از تمامی جماعت تعیین بشوند و تمامی کسانی که در شهرهای ما زنان بیگانه گرفته‌اند، در وقتهای معین بیایند و مشایخ و داوران هر شهر همراه ایشان بیایند، تا شدت خشم خدای ما درباره این امر از ما رفع گردد.»

مزامیر 85:4

‌ای خدای نجات ما، ما را برگردان و خشم خود را از ما بردار.

خروج 32:12

چرا مصريان اين سخن گويند که ايشان را برای بدی بيرون آورد، تا ايشان را در کوه‌ها بکشد، و از روی زمين تلف کند؟ پس از شدت خشم خود برگرد، و از اين قصد بدی قوم خويش بازگشت فرما.

اِشعیا 40:2

سخنان دلاویز به اورشلیم گویید و او را ندا کنید که دوران سختی‌اش تمام شده و گناه او بخشیده گردیده، و از دست خداوند برای تمامی گناهانش دو چندان یافته است.

اِشعیا 65:10

و شارون، مرتع گله‌ها و وادی عاکور، خوابگاه رمه‌ها خواهد شد، به جهت قوم من که مرا طلبیده‌اند.

سوگنامه 3:53

جان مرا به سیاهچال انداختند، و سنگها بر من‌ ریختند.

هوشع 2:15

و تاکستانهایش را از آنجا به وی خواهم داد و وادی عَخور را به دروازه امید تبدیل خواهم ساخت و در آنجا مانند روزهای جوانی‌اش و مثل روز بیرون آمدنش از سرزمین مصر خواهد سرایید.

هوشع 2:17

زیرا که نامهای بَعَلها را از دهانش دور خواهم کرد که بار دیگر به نامهای خود گفته نشوند.

یوئیل 2:13

و دل خود را چاک کنید نه لباس خویش را و به یهوه خدای خود بازگشت نمایید، زیرا که او رئوف و رحیم است و دیرخشم و مملو از محبت و از بلا منصرف می‌شود.

یوئیل 2:18

پس خداوند برای سرزمین خود به غیرت خواهد آمد و بر قوم خویش شفقت خواهد نمود.

یونس 1:15

پس یونس را برداشته، در دریا انداختند و دریا از تلاطمش آرام شد.

زَکریا 6:8

و او به من ندا در‌ داد و مرا خطاب کرده، گفت: «ببین آنهایی که به زمین شمال بیرون رفته‌اند، خشم مرا در زمین شمال فرو نشانیدند.»

اعداد 25:8

و از پی آن مرد اسرائيلی به قوبّه داخل شده، هر دوی ايشان يعنی آن مرد اسرائيلی و زن را به شکمش فرو برد، و وبا از قوم اسرائیل رفع شد.

تثنیه 13:17

از چيزهای حرام شده چيزی به‌ دستت نچسبد تا خداوند از شدت خشم خود برگشته، بر تو رحمت و شفقت بنمايد و بر شمارتان بيفزايد، به طوری که برای پدرانت قسم خورده بود.

تثنیه 13:18

این در صورتی است که سخن يهوه خدای خود را شنيده و همه اوامرش را که من امروز به تو امر می‌فرمايم، نگاه داشته، آنچه در نظر يهوه خدايت راست است، به عمل آورده باشي.

یوشع 10:27

و در وقت غروب آفتاب، یوشَع فرمود تا ايشان را از دارها پايين آوردند. ايشان را به غاری که در آن پنهان بودند، انداختند و به دهنه غار سنگهای بزرگ که تا امروز باقی است، گذاشتند.

یوشع 7:24

یوشَع و تمامی قوم اسرائیل با او، عَخان پسر زِراح و نقره و ردا و شمش طلا و پسرانش و دخترانش و گاوانش و الاغانش و گوسفندانش و خيمه‌اش و تمامی اموالش را گرفته، آنها را به وادی عَخور بردند.

یوشع 8:29

و پادشاه عای را تا وقت شام به دار کشيد و در وقت غروب آفتاب، یوشَع فرمود تا لاشه او را از دار پايين آورده، او را نزد دهنه دروازه شهر انداختند و توده‌ای بزرگ از سنگها بر آن برپا کردند که تا امروز باقی است.