یوئیل 2:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ کاهنانی که خادمان خداوند هستند، در میان ایوان و قربانگاه گریه کنند و بگویند: «ای خداوند، بر قوم خویش شفقت فرما و میراث خویش را به عار مسپار، مبادا قومها بر ایشان حکمرانی نمایند. چرا در میان قومها بگویند که ”خدای ایشان کجا است؟“»

هزارۀ نو

¹⁷ کاهنان که خادمان خداوندند، میان رواق و مذبح بگریند و بگویند: «خداوندا، بر قوم خویش رحم فرما، و میراث خود را اسباب تمسخر مگردان، و نه ضرب‌المثل در میان قومها. چرا در میان ملتها بگویند: ”خدای ایشان کجاست؟“»

Persian Old Version

¹⁷ کاهنانی که خدام خداوند هستنددر میان رواق و مذبح گریه کنند و بگویند: «ای خداوند بر قوم خویش شفقت فرما و میراث خویش را به عار مسپار، مبادا امتها بر ایشان حکمرانی نمایند. چرا در میان قومها بگویند که خدای ایشان کجا است؟»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ کاهنانی که خدمتگزاران خداوند هستند در میان قوم و مذبح ایستاده، گریه کنند و دعا نموده، بگویند: «خداوندا، بر قوم خود رحم فرما، نگذار بت‌پرستان بر ایشان حکمرانی کنند، زیرا آنها از آن تو هستند. نگذار بت‌پرستان ایشان را مسخره کرده، بگویند: پس خدای شما کجاست؟»

مژده برای عصر جدید

¹⁷ کاهنانی که خادمان خداوند هستند، بین قربانگاه و دروازهٔ ورودی معبد بزرگ بایستند و گریه کنند و بگویند: «خداوندا، بر قومت رحم کن. نگذار که آنها مایهٔ تمسخر اقوام دیگر شوند و بگویند: 'خدای شما کجاست؟'»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ کاهنانی که خادمان خداوند هستند، بین قربانگاه و دروازۀ ورودی معبدِ بزرگ بایستند و گریه کنند و بگویند: «خداوندا، بر قومت رحم‌ کن. نگذار که آن‌ها مایۀ تمسخر قوم‌های دیگر شوند و بگویند، 'خدای شما کجا است؟'»

یوئیل 2:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 6:3

و ایوان پیش معبد خانه موافق عرض خانه، طولش بیست ذراع و عرضش روبروی خانه ده ذراع بود.

۱پادشاهان 9:7

آنگاه اسرائیل را از روی زمینی که به ایشان دادم، ریشه​کن خواهم ساخت و این خانه را که به جهت اسم خود تقدیس نمودم، از حضور خویش دور خواهم‌ انداخت و اسرائیل در میان تمامی قومها ضرب‌المثل و مضحکه خواهد شد.

۲تواریخ 7:20

آنگاه ایشان را از زمینی که به ایشان داده‌ام، خواهم کند و این خانه را که برای اسم خود تقدیس نموده‌ام، از حضور خود به دور خواهم انداخت و آن را در میان تمامی قوم‌ها ضرب‌المثل و اسباب مضحکه خواهم ساخت.

۲تواریخ 8:12

آنگاه سلیمان قربانی‌های سوختنی بر قربانگاه خداوند که آن را پیش ایوان بنا کرده بود، برای خداوند تقدیم نمود.

نِحِمیا 9:36

«اینک ما امروز غلامان هستیم و در زمینی که به پدران ما دادی تا میوه و نفایس آن را بخوریم، اینک در آن بندگی می‌کنیم.

مزامیر 115:2

ملّت‌ها چرا بگویند که «خدای ایشان الان کجاست؟»

مزامیر 42:10

دشمنانم به کوبیدگی در استخوانهایم مرا ملامت می‌کنند، چونکه همه روزه مرا می‌گویند: «خدای تو کجاست؟»

مزامیر 42:11

‌ای جان من چرا خم شده و چرا در من پریشان گشته‌ای؟ بر خدا امید دار، زیرا که او را باز حمد خواهم گفت، که نجات روی من و خدای من است.

مزامیر 42:3

اشکهایم روز و شب نان من می‌بود، چون تمامی روز مرا می‌گفتند: «خدای تو کجاست؟»

مزامیر 42:4

چون این را به یاد می‌آورم، جان خود را بر خود می‌ریزم. چگونه با جماعت می‌رفتم و ایشان را به خانه خدا پیشروی می‌کردم، به صدای ترنم و سپاس در گروه عیدکنندگان.

مزامیر 74:10

‌ای خدا، دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ و آیا خصم، تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟

مزامیر 79:10

چرا ملّتها گویند که خدای ایشان کجاست؟ انتقام خون بندگانت که ریخته شده است، بر ملّتها در نظر ما معلوم شود.

مزامیر 79:4

نزد همسایگان خود عار گردیده‌ایم و نزد مجاوران خویش استهزا و ریشخند شده‌ایم.

مزامیر 89:41

همه راهگذران او را تاراج می‌کنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است.

مزامیر 89:51

که دشمنان تو ای خداوند، ملامت کرده‌اند، یعنی آثار مسیح تو را ملامت نموده‌اند.

خروج 34:9

و گفت: «ای خداوند، اگر به راستی منظور نظر تو شده‌ام، تمنا آنکه خداوند در ميان ما بيايد، زيرا که اين قوم گردنکش می‌باشند. و خطا و گناه ما را بيامرز و ما را ميراث خود بساز.»

اِشعیا 22:12

و در آن روز خداوند، یهوه صِبایوت، شما را به گریستن و ماتم کردن و کندن مو و پوشیدن پلاس خواهد خواند.

اِشعیا 37:20

پس حال ‌ای یهوه خدای ما، ما را از دست او رهایی ده تا تمامی ممالک جهان بدانند که تو تنها یهوه هستی.»

حزقیال 20:9

اما به خاطر نام خود عمل کردم تا نامم در نظر قومهایی که ایشان در میان آنها بودند، بی‌حرمت نشود؛ قومهایی که در نظر ایشان با بیرون آوردن قوم ‌اسرائیل از سرزمین مصر، خود را به قوم خویش شناسانیده بودم.

حزقیال 8:16

پس مرا به صحن اندرونی خانه خداوند آورد. و اینک نزد دروازه معبد خداوند، در میان ایوان و قربانگاه حدود بیست و پنج مرد بودند که پشتهای خود را به سوی معبد خداوند و رویهای خویش را به سوی مشرق داشتند و آفتاب را به طرف مشرق سجده می‌نمودند.

هوشع 14:2

با خود سخنان گرفته، به سوی خداوند بازگشت نمایید و او را گویید: «گناه را به تمامی ببخش، و ما را به لطف قبول فرما، پس گوساله‌های لبهای خویش را تقدیم خواهیم نمود.

یوئیل 1:13

‌ای کاهنان، پلاس در بر کرده، نوحه سر دهید، و ‌ای خادمان قربانگاه، شیون کنید، و ‌ای خادمان خدای من، داخل شده، در پلاس شب را به سر برید، زیرا که هدیه آردی و هدیه ریختنی از خانه خدای شما باز داشته شده است.

یوئیل 1:9

هدیه آردی و هدیه ریختنی از خانه خداوند ریشه​کن شده است. کاهنانی که خادمان خداوند هستند، ماتم می‌گیرند.

عاموس نبی 7:2

و چون تمامی گیاه زمین را خورده بودند، گفتم: «ای خداوند یهوه، تمنا آنکه عفو فرمایی! چگونه یعقوب برخیزد، چونکه کوچک است؟»

عاموس نبی 7:5

پس گفتم: «ای خداوند یهوه، از این کار باز ایست! یعقوب چگونه برخیزد، چونکه کوچک است؟»

میکاه 7:10

دشمنم این را خواهد دید، و خجالت او را خواهد پوشانید، زیرا به من می‌گوید: «یهوه خدای تو کجا است؟» چشمانم بر او خواهد نگریست و او الان مثل گِل کوچه‌ها پایمال خواهد شد.

مَلاکی 1:9

و الان از خدا درخواست نما تا بر ما ترحم نماید. یهوه صِبایوت می‌گوید این از دست شما واقع شده است، پس آیا هیچ کدام از شما را قبول خواهد فرمود؟

اعداد 25:6

و اينک مردی از قوم اسرائیل آمده، زن مديانی‌ای را در نظر موسی و در نظر تمامی جماعت قوم اسرائیل نزد برادران خود آورد، و ايشان به دروازه خيمه اجتماع گريه می‌کردند.

مَتّی 23:35

تا همهٔ خونهای صادقان که بر زمین ریخته شد، به گردن شما باشد؛ از خون هابیل معصوم تا خون زکریا پسر بَرَخیا که او را در میان معبد و قربانگاه کشتید.

مَتّی 27:43

بر خدا توکّل نمود. پس خدا اکنون او را نجات دهد اگر به او رغبت دارد، زیرا گفت: 'پسر خدا هستم!'»

تثنیه 28:37

و در ميان تمامی قومهایی که خداوند شما را به آنجا خواهد برد، مایه وحشت و درس عبرت و اسباب تمسخر خواهی شد.

تثنیه 32:27

اگر از کينه دشمن نمی‌ترسيدم که مبادا مخالفان ايشان برعکس آن فکر کنند، و بگويند: 'دست ما بلند شده، و يهوه همه اين را نکرده است.'“

یوشع 7:9

زيرا چون کنعانيان و تمامی ساکنان این سرزمين اين را خواهند شنید، و دور ما را خواهند گرفت و نام ما را از روی زمین محو خواهند کرد. آنگاه تو برای اسم بزرگ خود چه خواهی کرد؟»