ایّوب 7:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ پس من نیز دهان خود را نخواهم بست. از تنگی روح خود سخن می‌رانم، و از تلخی جانم شکایت خواهم کرد.

هزارۀ نو

¹¹ «از این رو لب فرو نخواهم بست؛ در تنگی روحِ خویش سخن خواهم گفت و در تلخیِ جانِ خود، شِکوِه خواهم کرد.

Persian Old Version

¹¹ پس من نیز دهان خود را نخواهم بست. از تنگی روح خود سخن میرانم، و از تلخی جانم شکایت خواهم کرد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ پس بگذارید غم و غصه‌ام را بیان کنم؛ بگذارید از تلخی جانم سخن بگویم.

مژده برای عصر جدید

¹¹ از همین سبب است که نمی‌توانم خاموش بمانم و می‌خواهم درد و رنج خود را بیان کنم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ پس دیگر خاموش نخواهم ماند و از اعماق درونم از درد و رنج خود شکایت خواهم کرد.

ایّوب 7:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 42:21

و به یکدیگر گفتند: «به یقین به برادر خود خطا کردیم، زیرا تنگی جان او را دیدیم وقتی که به ما التماس می‌کرد و نشنیدیم. از این‌ رو این تنگی بر ما رسید.»

ایّوب 10:1

«جانم از حیاتم بیزار است. پس ناله خود را روان می‌سازم و در تلخی جان خود سخن می‌رانم.

ایّوب 10:15

اگر شریر هستم وای بر من! و اگر عادل هستم سر خود را بر نخواهم افراشت، زیرا از اهانت پر هستم و مصیبت خود را می‌بینم!

ایّوب 13:13

ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هر چه خواهد، بر من واقع شود.

ایّوب 16:6

اگر من سخن گویم، غم من رفع نمی گردد؛ و اگر ساکت شوم، مرا چه راحت حاصل می‌شود؟

ایّوب 21:25

و دیگری در تلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی‌برد.

ایّوب 23:2

«امروز نیز شکایت من تلخ است، و ضرب من از ناله من سنگینتر.

ایّوب 36:21

با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای.

ایّوب 6:26

آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟

ایّوب 9:27

اگر فکر کنم که ناله خود را فراموش کنم و ترشرویی خود را دور کرده، گشاده‌رو شوم،

مزامیر 39:3

دلم در اندرونم گرم شد. چون تفکر می‌کردم آتش افروخته گردید. پس به زبان خود سخن گفتم.

مزامیر 40:9

در جماعت بزرگ به عدالت مژده داده‌ام. اینک لبهای خود را باز نخواهم داشت و تو، ‌ای خداوند، می‌دانی.

اِشعیا 38:15

چه بگویم چونکه او به من گفته است و خود او کرده است. تمامی سالهای خود را به خاطر تلخی جانم آهسته خواهم رفت.

اِشعیا 38:17

اینک تلخی سخت من باعث سلامتی من شد. از راه لطف جانم را از چاه هلاکت برآوردی، زیرا که تمامی گناهانم را به پشت سر خود انداختی.

لوقا 22:44

پس به رنجی جانکاه افتاده به جدیّتی بیشتر دعا کرد، چنانکه عرق او مثل قطرات خون بود که بر زمین می‌ریخت.

۲قرنتیان 2:4

زیرا که از غم و دلتنگی سخت و با اشکهای بسیار به شما نوشتم، نه تا غمگین شوید، بلکه تا بفهمید چه محبّت بی‌نهایتی با شما دارم.

۱سموئیل 1:10

و او به تلخی جان نزد خداوند دعا کرد و زارزار بگريست.