ایّوب 30:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ از احتیاج و قحطی بی‌تاب شده، زمین خشک را در ظلمت خرابی و ویرانی می‌جویدند.

هزارۀ نو

³ شبانگاهان از فرط نیاز و گرسنگی، زمینِ خشک را در بیابان متروک می‌جَویدند؛

Persian Old Version

³ از احتیاج و قحطی بیتاب شده، زمین خشک را در ظلمت خرابی و ویرانی میخاییدند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ از شدت گرسنگی لاغر و بیتاب شده، سر به بیابان خشک و متروک می‌نهادند.

مژده برای عصر جدید

^3-4 آن‌قدر فقیر بودند که از گرسنگی به بیابان می‌رفتند و ریشه و برگ گیاه می‌خوردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ آن‌ها از فرط فقر و گرسنگی به بیابان سوزان و متروک روی می‌آوردند؛

ایّوب 30:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 24:5

اینک مثل خر وحشی به جهت کار خود به بیابان بیرون رفته، خوراک خود را می‌جویند و صحرا به ایشان نان برای فرزندان ایشان می‌رساند.

ایّوب 30:2

قوت دستهای ایشان نیز برای من چه فایده داشت، کسانی که توانایی ایشان برباد شده بود؟

ایّوب 30:4

علف شور را در میان بوته‌ها می‌چیدند، و ریشه شور گیاه نان ایشان بود.

دانیال 5:21

و از میان آدمیان رانده شده، دلش مثل دل حیوانات گردید و مسکنش با گورخران شده، او را مثل گاوان علف می‌خورانیدند و بدنش از شبنم آسمان تر می‌شد تا فهمید که خدای متعال است که بر ممالک آدمیان حکمرانی می‌کند و هر ‌که را می‌خواهد، بر آن می‌گمارد.

عبرانیان 11:38

آنانی که جهان لایق ایشان نبود، در صحراها و کوه‌ها و غارها و شکافهای زمین پراکنده گشتند.