ایّوب 3:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ و بعد از آن، ایوب دهان خود را باز کرده، زادروز خود را نفرین کرد.

هزارۀ نو

¹ پس از آن، ایوب لب به سخن گشود و زادروز خود را نفرین کرد.

Persian Old Version

¹ و بعد از آن ایوب دهان خود را باز کرده، روز خود را نفرین کرد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ سرانجام ایوب لب به سخن گشود و روزی را که از مادر زاییده شده بود نفرین کرده،

مژده برای عصر جدید

¹ بالاخره ایّوب لب به سخن گشود و روزی را که متولّد شده بود نفرین کرد:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ سرانجام ایّوب لب به سخن گشود و روز تولّد خود را نفرین کرد:

ایّوب 3:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 1:11

لیکن الان دست خود را دراز کن و تمامی دارایی او را لمس نما، که پیش روی تو، تو را لعن خواهد نمود.»

ایّوب 1:22

در این همه، ایوب گناه نکرد و خدا را به بی‌انصافی متهم نکرد..

ایّوب 2:13

و هفت روز و هفت شب همراه او بر زمین نشستند و کسی با او سخنی نگفت، چونکه دیدند که درد او بسیار بزرگ است.

ایّوب 2:5

الان دست خود را دراز کرده، استخوان و گوشت او را لمس نما و تو را پیش روی تو لعن خواهد نمود.»

ایّوب 3:2

و گفت:

ایّوب 3:3

«نابود باد روزی که در آن متولد شدم، و شبی که گفتند ”مردی در رحم قرار گرفت.“

ایّوب 35:16

از این جهت ایوب دهان خود را به بطالت می‌گشاید و بدون معرفت سخنان بسیار می‌گوید.»

مزامیر 106:33

زیرا که روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزا گفت.

اِرمیا 15:10

وای بر من، که تو، ‌ای مادرم، مرا مرد جنگجو و ستیزه‌گر برای تمامی این سرزمین زاییدی. نه به ربا دادم و نه ربا گرفتم. با این حال، هر یک از ایشان مرا لعنت می‌کنند.