ایّوب 2:9 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁹ آنگاه زنش او را گفت: «آیا همچنان کاملیت خود را نگاه می‌داری؟ خدا را لعن کن و بمیر.»

هزارۀ نو

⁹ آنگاه زنش به او گفت: «آیا همچنان کاملیت خود را حفظ می‌کنی؟ خدا را لعن کن و بمیر!»

Persian Old Version

⁹ و زنش او را گفت: «آیا تا بحال کاملیت خود را نگاه میداری؟ خدا را ترک کن و بمیر.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁹ زنش به او گفت: «آیا با وجود تمام این بلاها که خدا به سرت آورده، هنوز هم به او وفاداری؟ خدا را لعن کن و بمیر!»

مژده برای عصر جدید

⁹ زنش به او گفت: «تو هنوز هم نسبت به خدا وفادار هستی؟ خدا را لعنت کن و بمیر.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁹ زنش به او گفت: «تو هنوز هم نسبت به خدا وفادار هستی؟ خدا را لعنت کن و بمیر.»

ایّوب 2:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 3:12

آدم گفت: «زنی که به من دادی تا با من باشد، او از میوه درخت به من داد که خوردم.»

پیدایش 3:6

و چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و به نظر خوشنما و درختی دلپذیر برای افزایش دانش، پس از میوه‌اش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد.

۱پادشاهان 11:4

و در وقت پیری سلیمان واقع شد که زنانش دل او را به پیروی خدایان غریب مایل ساختند، و دل او مثل دل پدرش داوود با یهوه، خدایش کامل نبود.

۲پادشاهان 6:33

و چون او هنوز به ایشان سخن می‌گفت، اینک قاصد نزد او رسید و او گفت: «اینک این بلا از جانب خداوند است، چرا دیگر بر خداوند امید بندیم؟»

ایّوب 1:11

لیکن الان دست خود را دراز کن و تمامی دارایی او را لمس نما، که پیش روی تو، تو را لعن خواهد نمود.»

ایّوب 2:10

ایوب او را گفت: «مثل یکی از زنان ابله سخن می‌گویی! آیا نیکویی را از خدا بیابیم و بدی را نیابیم؟» در این همه، ایوب به لبهای خود گناه نکرد.

ایّوب 2:3

خداوند به شیطان گفت: «آیا بنده من ایوب را ملاحظه نمودی که مثل او در زمین نیست؟ مردی کامل و درست و خداترس که از بدی دوری می‌نماید و تا الان کاملیت خود را استوار نگاه می‌دارد، هرچند مرا بر آن واداشتی که او را بی‌سبب اذیت رسانم.»

ایّوب 2:5

الان دست خود را دراز کرده، استخوان و گوشت او را لمس نما و تو را پیش روی تو لعن خواهد نمود.»

ایّوب 2:8

و او تکه سفالی گرفت تا خود را با آن بخراشد و در میان خاکستر نشسته بود.

لاویان 24:11

پسر زن اسرائیلی به آن اسم کفر گفت و لعنت کرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادر او شِلومیت دختر دِبری از قبیله دان بود.

مَلاکی 3:14

گفته‌اید: ”بی‌فایده است که خدا را عبادت نماییم. چه سود از اینکه اوامر او را نگاه داریم و به حضور یهوه صِبایوت با غصه گام برداریم؟

داوران 14:17

و در هفت روزی که ضيافت ايشان می‌بود، پيش او می‌گريست. و واقع شد که در روز هفتم چونکه او را بسيار اصرار می‌نمود، برايش بيان کرد و او معما را به پسران قوم خود گفت.