ایّوب 2:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ الان دست خود را دراز کرده، استخوان و گوشت او را لمس نما و تو را پیش روی تو لعن خواهد نمود.»

هزارۀ نو

⁵ اکنون دست خود دراز کرده، گوشت و استخوانِ او را لمس کن و او رو در رو تو را لعن خواهد کرد.»

Persian Old Version

⁵ لیکن الان دست خود را دراز کرده، استخوان و گوشت او را لمس نما و تو را پیش روی تو ترک خواهد نمود.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ اکنون به بدن او آسیب برسان، آنگاه خواهی دید که آشکارا تو را لعن کفر خواهد کرد!»

مژده برای عصر جدید

⁵ به بدن او آسیب برسان و خواهی دید که آشکارا به تو کفر خواهد گفت.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ امّا اگر دست خود را دراز کرده به بدن او آسیب برسانی، خواهی دید که تو را لعنت خواهد کرد!»

ایّوب 2:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱تواریخ 21:17

و داوود به خدا گفت: «مگر من نبودم که برای شمردن قوم امر فرمودم؟ آنکه گناه ورزيده، مرتکب شرارت زشت شده است، من هستم. اما اين گوسفندان چه کرده‌اند؟ پس ای یَهُوَه خدايم، تمنا اينکه دست تو به ضد من و خاندان پدرم باشد و به قوم خود بلا مرساني.»

ایّوب 1:11

لیکن الان دست خود را دراز کن و تمامی دارایی او را لمس نما، که پیش روی تو، تو را لعن خواهد نمود.»

ایّوب 1:12

خداوند به شیطان گفت: «اینک همه اموالش در دست تو است، فقط دستت را بر خود او دراز مکن.» پس شیطان از حضور خداوند بیرون رفت.

ایّوب 1:5

و واقع می‌شد که چون دوره روزهای مهمانی‌ ایشان به سر می‌رسید، ایوب فرستاده، ایشان را تقدیس می‌نمود و بامدادان برخاسته، قربانی‌های سوختنی، به شماره همه ایشان تقدیم می‌کرد، زیرا می‌گفت: «شاید پسران من گناه کرده، خدا را در دل خود لعن نموده باشند» و ایوب همیشه چنین می‌کرد.

ایّوب 2:4

شیطان در جواب خداوند گفت: «پوست به عوض پوست! هر‌ چه انسان دارد برای جان خود خواهد داد.

ایّوب 2:6

خداوند به شیطان گفت: «اینک او در دست تو است، لیکن جان او را حفظ کن.»

ایّوب 2:9

آنگاه زنش او را گفت: «آیا همچنان کاملیت خود را نگاه می‌داری؟ خدا را لعن کن و بمیر.»

مزامیر 39:10

بلای خود را از من بردار، زیرا که از ضربت دست تو من تلف می‌شوم.

اِشعیا 65:3

قومی که پیش رویم غضب مرا همیشه به هیجان می‌آورند، که در باغات قربانی تقدیم می‌کنند و بر آجرها بخور می‌سوزانند.

اِشعیا 8:21

آنان با پریشانی و گرسنگی در آن خواهند گشت و هنگامی که گرسنه شوند، خویشتن را خشمگین خواهند ساخت و پادشاه و خدای خود را لعنت کرده، به بالا خواهند نگریست.

لاویان 24:11

پسر زن اسرائیلی به آن اسم کفر گفت و لعنت کرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادر او شِلومیت دختر دِبری از قبیله دان بود.

لاویان 24:15

و قوم اسرائیل را خطاب کرده، بگو: هر کسی ‌که خدای خود را لعنت کند، متحمل گناه خود خواهد بود.

مکاشفه 12:10

و صدایی بلند در آسمان شنیدم که می‌گوید: «اکنون نجات و قوّت و سلطنت خدای ما و قدرت مسیح او ظهور کرد. زیرا که آن اتهام زننده بر برادران ما که شبانه‌روز در حضور خدای ما بر ایشان شکایت می‌کند، به زیر افکنده شد.