ایّوب 2:12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² و چون از دور او را دیدند، نشناختند. صدای خود را بلند نموده، گریستند و هر یک جامه خود را چاک زده، خاک به هوا افشانده, بر سر خود ریختند.

هزارۀ نو

¹² چون از دور او را دیدند، نشناختند. پس آواز خود را بلند کرده، گریستند و ردای خویش چاک زدند و خاک به هوا افشانده، بر سر خود ریختند.

Persian Old Version

¹² و چون چشمان خود را از دور بلندکرده، او را نشناختند، آواز خود را بلند نموده، گریستند و هر یک جامه خود را دریده، خاک بسوی آسمان بر سر خود افشاندند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² وقتی ایوب را از دور دیدند به سختی توانستند او را بشناسند. آنها از شدت تأثر با صدای بلند گریستند و لباس خود را دریدند و بر سر خود خاک ریختند.

مژده برای عصر جدید

¹² وقتی آنها ایّوب را از دور دیدند، او را نشناختند. بعد با صدای بلند گریستند، لباس خود را دریدند و خاک بر سر خود پاشیدند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² وقتی آن‌ها ایّوب را از دور دیدند، او را نشناختند. بعد با صدای بلند گریستند، لباس خود را دریدند و خاک بر سَرخود پاشیدند.

ایّوب 2:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 27:34

عیسو چون سخنان پدر خود را شنید، نعره‌ای عظیم و بی‌نهایت تلخ برآورده، به پدر خود گفت: «ای پدرم، به من، به من نیز برکت بده!»

۲سموئیل 13:36

و چون از سخن‌گفتن فارغ شد، اينک پسران پادشاه رسيدند و صدای خود را بلند کرده، گريستند. پادشاه نيز و تمامی خادمانش به صدای بسيار بلند گريه کردند.

عِزرا 9:3

پس چون این سخن را شنیدم، جامه و ردای خود را چاک زدم و موی سر و ریش خود را کندم و متحیر نشستم.

نِحِمیا 9:1

و در روز بیست و چهارم این ماه، قوم اسرائیل روزه‌دار و پلاس در بر و خاک بر سر جمع شدند.

اِستر 4:1

و چون مُردِخای از هر آنچه شده بود اطلاع یافت، جامه خود را دریده، پلاس و خاکستر در بر کرد و به میان شهر بیرون رفته، به صدای بلند فریاد تلخ برآورد.

ایّوب 1:20

آنگاه ایوب برخاسته، جامه خود را چاک زد و سر خود را تراشید و به زمین افتاده، سجده کرد

ایّوب 19:14

خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند.

سوگنامه 2:10

مشایخ دختر صَهیون بر زمین نشسته، خاموش می‌باشند، و خاک بر سر افشانده، پلاس می‌پوشند. و دوشیزگان اورشلیم سر خود را به سوی زمین می‌افکنند.

حزقیال 27:30

و برای تو صدای خود را بلند کرده، به تلخی ناله می‌کنند و خاک بر سر خود ریخته، در خاکستر می‌غلطند.

یوشع 7:6

یوشَع و مشايخ اسرائيل جامه خود را چاک زده، پيش صندوق خداوند تا شامگاه رو به زمين افتادند، و خاک به‌ سرهای خود پاشيدند.

مکاشفه 18:19

و خاک بر سر خود ریخته، گریان و ماتم‌کنان فریاد برآورده، می‌گفتند: «وای، وای بر آن شهر بزرگ که از آن هر ‌که در دریا صاحب کشتی بود، از ثروت او دولتمند گردید که در یک ساعت ویران گشت.

داوران 2:4

و چون فرشته خداوند اين سخنان را به تمامی اسرائيل گفت، قوم صدای خود را بلند کرده، گريستند.

۱سموئیل 11:4

پس رسولان به جِبعه شائول آمده، اين سخنان را به گوش قوم رسانيدند، و تمامی قوم صدای خود را بلند کرده، گريستند.

۱سموئیل 30:4

پس داوود و قومی که همراهش بودند، به صدای بلند آنقدر گريستند که دیگر طاقت گريه کردن نداشتند.

۱سموئیل 4:12

و مردی بِنيامينی از لشکر دويده، در همان روز با لباس دريده و خاک بر سر ريخته، به شيلوه آمد.