ایّوب 18:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ ‌ای که در خشم خود خویشتن را پاره می‌کنی، آیا به‌ خاطر تو زمین متروک شود، یا صخره از جای خود منتقل گردد؟

هزارۀ نو

⁴ ای که از خشم، خویشتن را می‌دَری، آیا زمین باید به خاطر تو متروک شود، یا صخره‌ها از جای خود منتقل گردند؟

Persian Old Version

⁴ ای که در غضب خود خویشتن را پاره میکنی، آیا بهخاطر تو زمین متروک شود، یاصخره از جای خود منتقل گردد؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.

مژده برای عصر جدید

⁴ تو با خشمت به خودت صدمه می‌رسانی. انتظار داری به‌خاطر اینکه تو خشمگین هستی، زمین بلرزد و کوهها جابه‌جا شوند؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ تو با خشمت به خودت صدمه می‌رسانی. انتظار داری به‌خاطر این‌که تو خشمگین هستی، زمین بلرزد و کو‌ه‌ها جابه‌جا شوند؟

ایّوب 18:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 13:14

چرا گوشت خود را به دندانم بگیرم و جان خود را در دستم بنهم؟

ایّوب 14:18

به درستی کوهی که می‌افتد، فانی می‌شود و صخره از مکانش منتقل می‌گردد.

ایّوب 16:9

در غضب خود مرا دریده و بر من جفا نموده است. دندانهایش را بر من افشرده و مثل دشمنم چشمان خود را بر من تیز کرده است.

ایّوب 18:3

چرا مثل چارپایان شمرده شویم؟ و در نظر شما نادان نماییم؟

ایّوب 18:5

به یقین روشنایی شریران خاموش خواهد شد، و شعله آتش ایشان نور نخواهد داد.

ایّوب 40:8

آیا داوری مرا نیز باطل می‌نمایی؟ و مرا محکوم می‌سازی تا خویشتن را عادل بنمایی؟

ایّوب 5:2

زیرا غصه، احمق را می کشد و حسد، ابله را می‌میراند.

اِشعیا 54:10

به راستی کوه‌ها قطع خواهند شد و تپه‌ها از جای خود کنده خواهند گردید، لیکن نیکویی من از تو قطع نخواهد شد و عهد سلامتی من در جای خود محکم خواهد بود.» خداوند که بر تو رحمت می‌کند، این را می‌گوید.

حزقیال 9:9

او مرا جواب داد: «گناه خاندان اسرائیل و یهودا بی‌نهایت بزرگ است و زمین از خون مملو، و شهر از ستم پُر است. زیرا می گویند: ”خداوند این سرزمین را ترک کرده است؛ خداوند نمی‌بیند.“

یونس 4:9

آنگاه خدا به یونس جواب داد: «آیا درست است که به جهت گیاهی غضبناک شوی؟» یونس گفت: «درست است که تا به حد مرگ غضبناک شوم.»

مَتّی 24:35

آسمان و زمین زایل خواهد شد، لیکن سخنان من هرگز زایل نخواهند شد. (متّی 24‏:37‏-39 ؛ لوقا 17‏:26 و 27)

مَرقُس 9:18

و هر جا که او را بگیرد می‌اندازدش، چنانچه کف برآورده، دندانها به هم می‌ساید و خشک می‌گردد. پس شاگردان تو را گفتم که او را بیرون کنند، نتوانستند.»

لوقا 9:39

که ناگاه روحی او را می‌گیرد و پسر در دم نعره می‌زند و کف کرده به تشنج می​افتد و روح او را خرد کرده به دشواری رها می‌کند.