Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




ایّوب 10:9 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

9 به یادآور که مرا مثل سفال ساختی و آیا مرا به غبار برمی‌گردانی؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

9 تمنا اینکه به یاد آری که مرا از گِل سِرشتی؛ آیا اکنون مرا به خاک برمی‌گردانی؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

9 به یادآور که مرا مثل سفال ساختی و آیا مرا به غباربرمی گردانی؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

9 به یاد آور که مرا از خاک به وجود آوردی؛ آیا به این زودی مرا به خاک برمی‌گردانی؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

9 به‌خاطر داشته باش که تو مرا از گل ساختی و دوباره به خاک برمی‌گردانی.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

9 به‌خاطر داشته باش که تو مرا از گل ساختی؛ آیا می‌خواهی دوباره مرا به خاک برگردانی؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




ایّوب 10:9
25 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

یَهوْه، خدا پس آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی او روح حیات دمید، و آدم موجودی زنده شد.


و به عرق پیشانی‌ات نان خواهی خورد تا لحظه‌‌ای که به خاک بازگردی که از آن گرفته شدی، زیرا که تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت.»


آیا مرا مثل شیر نریختی و مثل پنیر، منجمد نساختی؟


و به هلاکت می‌گویم: ”تو پدر من هستی.“ و به کرم که ”تو مادر و خواهر من می‌باشی.“


اینک من مثل تو از خدا هستم. و من نیز از گل سرشته شده‌ام.


تمامی بشر با هم هلاک می‌شوند و انسان به خاک برمی​گردد.


پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه‌های گِلین، که بنیاد ایشان در غبار است، که مثل بید خرد کرده می‌شوند!


و چرا گناهم را نمی آمرزی، و خطایم را دور نمی‌سازی؟ زیرا که الان در خاک خواهم خوابید، و مرا جستجو خواهی کرد و نخواهم بود.»


به یاد آور که زندگی من باد است، و چشمانم دیگر نیکویی را نخواهد دید.


زیرا سرشت ما را می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.


روی خود را می‌پوشانی، پس مضطرب می‌گردند. نفسشان را می گیری، پس می‌میرند و به خاک خود برمی‌گردند.


‌ای خداوند، مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خود می‌داری و به نجات خود از من دیدار نما.


قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک مرگ نهاده‌ای.


بر مظلومیت و رنج من نظر افکن و تمامی خطایایم را ببخش.


و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی‌گردد.


به یاد آور که دوران حیاتم چه کم است! چرا تمامی آدمیان را برای پوچی آفریده‌ای؟


انسان را به غبار برمی‌گردانی، و می‌گویی: ‌«ای آدمیان بازگشت نمایید!»


و خاک به زمین برگردد به طوری که بود. و روح نزد خدا که آن را بخشیده بود، بازگشت نماید.


وای بر کسی‌ که با سازنده خود چون سفالی با سفالهای زمین دشمنی نماید. آیا کوزه به کوزه‌گر بگوید: ”چه چیز را ساختی؟“ یا ساخته شده به تو درباره تو بگوید که ”کوزه تو دسته ندارد؟“


و کسی نیست که اسم تو را بخواند یا خویشتن را برانگیزد تا به تو بچسبد، زیرا که روی خود را از ما پوشیده‌ای و ما را به ‌سبب گناهان ما گداخته‌ای.


اما الان ‌ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گِل هستیم و تو سازنده ما هستی، و تمامی ما ساخته شده به دستهای تو می‌باشیم.


«خداوند می‌گوید: ای خاندان اسرائیل، آیا من مثل این کوزه‌گر با شما عمل نتوانم نمود؟ زیرا چنانکه گِل در دست کوزه‌گر است، همچنان شما‌ ای خاندان اسرائیل، در دست من می‌باشید.


یا کوزه‌گر اختیار بر گل ندارد که از یک خمیره ظرفی عزیز و ظرفی ذلیل بسازد؟


لیکن این گنج را در ظروف خاکی داریم تا برتری قوت از آن خدا باشد، نه از جانب ما.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ