ایّوب 1:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ لیکن الان دست خود را دراز کن و تمامی دارایی او را لمس نما، که پیش روی تو، تو را لعن خواهد نمود.»

هزارۀ نو

¹¹ اما اکنون دست خود دراز کن و هرآنچه دارد لمس نما، که رو در رو تو را لعن خواهد کرد.»

Persian Old Version

¹¹ لیکن الان دست خود را دراز کن و تمامی مایملک او رالمس نما و پیش روی تو، تو را ترک خواهدنمود.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ دارایی‌اش را از او بگیر، آنگاه خواهی دید که آشکارا تو را لعن خواهد کرد!»

مژده برای عصر جدید

¹¹ دارایی‌اش را از او بگیر، آنگاه خواهی دید که آشکارا به تو کفر خواهد گفت!»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ دارایی‌اش را از او بگیر، آنگاه خواهی دید که آشکارا تو را لعنت خواهد کرد!»

ایّوب 1:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 2:5

الان دست خود را دراز کرده، استخوان و گوشت او را لمس نما و تو را پیش روی تو لعن خواهد نمود.»

ایّوب 19:21

بر من ترحم کنید! ترحم کنید، شما، ‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا زده است.

مکاشفه 16:11

و به خدای آسمان به‌ خاطر دردها و دملهای خود کفر می‌گفتند و از اعمال خود توبه نکردند.

مکاشفه 16:21

و تگرگ بزرگ که گویا به وزن یک مَن بود، از آسمان بر مردم بارید و مردم به ‌سبب صدمه تگرگ، خدا را کفر گفتند زیرا که صدمه‌اش بینهایت سخت بود.

مکاشفه 16:9

و مردم به حرارت شدید سوخته شدند و به اسم آن خدا که بر این بلایا قدرت دارد، کفر گفتند و توبه نکردند تا او را تمجید نمایند.

زَکریا 2:8

زیرا یهوه صِبایوت که مرا بعد از جلال نزد قومهایی که شما را غارت کردند، فرستاده است، چنین می‌گوید، هر ‌که شما را لمس نماید، مردمک چشم او را لمس نموده است:

اِشعیا 8:21

آنان با پریشانی و گرسنگی در آن خواهند گشت و هنگامی که گرسنه شوند، خویشتن را خشمگین خواهند ساخت و پادشاه و خدای خود را لعنت کرده، به بالا خواهند نگریست.

اِشعیا 5:25

بنابراین خشم خداوند بر قوم خود مشتعل شده و دست خود را بر ایشان دراز کرده، ایشان را مبتلا ساخته است. کوه‌ها بلرزیدند و لاشه​های ایشان در میان کوچه‌ها مثل فضولات گردیده‌اند. با این همه، غضب او فرو ننشست، و دست او تا کنون دراز است.

مزامیر 105:15

که «بر مسیحان من دست مگذارید. و پیامبران مرا ضرر مرسانید!»

ایّوب 4:5

لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است و پریشان گشته‌ای.

ایّوب 2:9

آنگاه زنش او را گفت: «آیا همچنان کاملیت خود را نگاه می‌داری؟ خدا را لعن کن و بمیر.»

ایّوب 1:21

و گفت: «برهنه از رَحِم مادر خود بیرون آمدم و برهنه به آنجا خواهم برگشت؛ خداوند داد و خداوند گرفت! نام خداوند متبارک باد.»

ایّوب 1:12

خداوند به شیطان گفت: «اینک همه اموالش در دست تو است، فقط دستت را بر خود او دراز مکن.» پس شیطان از حضور خداوند بیرون رفت.

ایّوب 1:5

و واقع می‌شد که چون دوره روزهای مهمانی‌ ایشان به سر می‌رسید، ایوب فرستاده، ایشان را تقدیس می‌نمود و بامدادان برخاسته، قربانی‌های سوختنی، به شماره همه ایشان تقدیم می‌کرد، زیرا می‌گفت: «شاید پسران من گناه کرده، خدا را در دل خود لعن نموده باشند» و ایوب همیشه چنین می‌کرد.

پیدایش 26:11

و اَبیمِلِک تمامی قوم را قدغن فرموده، گفت: «هر کس به این مرد و همسرش دست​درازی کند، به یقین خواهد مرد.»

مکاشفه 12:10

و صدایی بلند در آسمان شنیدم که می‌گوید: «اکنون نجات و قوّت و سلطنت خدای ما و قدرت مسیح او ظهور کرد. زیرا که آن اتهام زننده بر برادران ما که شبانه‌روز در حضور خدای ما بر ایشان شکایت می‌کند، به زیر افکنده شد.

اِشعیا 65:3

قومی که پیش رویم غضب مرا همیشه به هیجان می‌آورند، که در باغات قربانی تقدیم می‌کنند و بر آجرها بخور می‌سوزانند.

ایّوب 2:3

خداوند به شیطان گفت: «آیا بنده من ایوب را ملاحظه نمودی که مثل او در زمین نیست؟ مردی کامل و درست و خداترس که از بدی دوری می‌نماید و تا الان کاملیت خود را استوار نگاه می‌دارد، هرچند مرا بر آن واداشتی که او را بی‌سبب اذیت رسانم.»

ایّوب 2:6

خداوند به شیطان گفت: «اینک او در دست تو است، لیکن جان او را حفظ کن.»

ایّوب 2:7

پس شیطان از حضور خداوند بیرون رفته، ایوب را از کف پا تا کله‌اش به دُملهای سخت مبتلا ساخت.