یوحنا 10:31 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³¹ آنگاه یهودیان باز سنگها برداشتند تا او را سنگسار کنند.

هزارۀ نو

³¹ آنگاه بار دیگر یهودیان سنگ برداشتند تا سنگسارش کنند.

Persian Old Version

³¹ آنگاه یهودیان باز سنگها برداشتند تا او راسنگسار کنند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³¹ باز سران قوم یهود سنگها برداشتند تا او را بکشند.

مژده برای عصر جدید

³¹ بار دیگر یهودیان سنگ را برداشتند تا او را سنگسار كنند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³¹ بار دیگر مردم سنگ برداشتند تا او را سنگسار کنند.

یوحنا 10:31 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

خروج 17:4

آنگاه موسی نزد خداوند التماس نموده، گفت: «با اين قوم چه کنم؟ نزديک است مرا سنگسار کنند.»

مَتّی 12:14

اما فریسیان بیرون رفته، به ضد او مشورت کردند که چطور او را هلاک کنند.

مَتّی 21:35

اما دهقانان غلامانش را گرفته بعضی را زدند و بعضی را کشتند و بعضی را سنگسار نمودند.

مَتّی 23:35

تا همهٔ خونهای صادقان که بر زمین ریخته شد، به گردن شما باشد؛ از خون هابیل معصوم تا خون زکریا پسر بَرَخیا که او را در میان معبد و قربانگاه کشتید.

یوحنا 1:19

و این است شهادت یحیی در وقتی که یهودیان از اورشلیم کاهنان و لاویان را فرستادند تا از او سؤال کنند که «تو کیستی؟»

یوحنا 10:24

پس یهودیان دور او را گرفته، به او گفتند: «تا کی ما را در شک نگاه می​داری؟ اگر تو مسیح هستی، آشکارا به ما بگو.»

یوحنا 10:32

عیسی به ایشان جواب داد: «از جانب پدر خود بسیار کارهای نیک به شما نمودم. به خاطر کدام‌یک از آنها مرا سنگسار می‌کنید؟»

یوحنا 11:8

شاگردان او را گفتند: «استاد، الان یهودیان می‌خواستند تو را سنگسار کنند؛ و آیا باز می‌خواهی به آنجا بروی؟»

یوحنا 5:18

پس از این سبب، یهودیان بیشتر قصد قتل او کردند، زیرا که نه‌ تنها سبّت را می‌شکست، بلکه خدا را نیز پدر خود گفته، خود را مساوی خدا می‌ساخت.

یوحنا 8:59

آنگاه سنگها برداشتند تا او را سنگسار کنند. امّا عیسی خود را مخفی ساخت و از میان گذشته، از معبد بیرون شد و برفت.

اعمال رسولان 7:52

کیست از انبیا که پدران شما به او جفا نکردند؟ و آنانی را کشتند که از آمدن آن عادلی که شما عملا تسلیم کنندگان و قاتلان او شدید، پیش خبر دادند.

۱سموئیل 30:6

داوود بسيار پریشان بود، زيرا که قوم می‌گفتند که او را سنگسار کنند، چون جان تمامی قوم هر يک برای پسران و دختران خويش بسيار تلخ شده بود. اما داوود خويشتن را از يهوه، خدای خود، تقويت نمود.