اِرمیا 50:38 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁸ خشکسالی بر آبهایش می‌باشد و خشک خواهد شد، زیرا که آن، سرزمین بتها است و بر قربانگاههای بخور دیوانه شده‌اند!

هزارۀ نو

³⁸ خشکسالی بر آبهایش، تا بخشکند! زیرا آنجا سرزمین تمثالهای تراشیده است، و مردمانش دیوانۀ بتهایند!

Persian Old Version

³⁸ خشکسالی برآبهایش میباشد و خشک خواهد شد زیرا که آن زمین بتها است و بر اصنام دیوانه شدهاند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁸ حتی ذخایر آبش نیز از بین خواهند رفت. چون تمام سرزمین از بتها پر است و مردم دیوانه‌وار به آنها عشق می‌ورزند.

مژده برای عصر جدید

³⁸ سرزمین آنها را گرفتار خشکسالی و رودهای آن را بخشکانید. بابل سرزمین بُتهای وحشتناکی است که مردمانش را فریفته‌اند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁸ باشد که سرزمین آن‌ها گرفتار خشک‌سالی شود و رودهای آن‌ بخشکند. بابِل سرزمین بُت‌های وحشتناکی است که مردمانش را فریفته‌اند.

اِرمیا 50:38 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 8:1

و خدا نوح و همه وحوش و همه چارپایانی را که با او در کشتی بودند، به یاد آورد. و خدا بادی بر زمین وزانید و آب ساکن گردید.

اِشعیا 44:25

آنکه نشانه‌های کاذبان را باطل می‌سازد و جادوگران را احمق می‌گرداند. و حکیمان را به عقب برمی‌گرداند و علم ایشان را به جهالت تبدیل می‌کند.

اِشعیا 44:27

آنکه به لجه می‌گوید: ”خشک شو“ و ”نهرهایت را خشک خواهم ساخت.“

اِرمیا 50:12

مادر شما بسیار خجل خواهد شد، و مادر شما رسوا خواهد گردید. اینک، او در میان قومها آخرین خواهد بود و به بیابان و سرزمین خشک و برهوت تبدیل خواهد شد.

اِرمیا 50:2

«در میان قومها اخبار و اعلام نمایید، بیرقی برافراشته، اعلام نمایید و مخفی مدارید. بگویید که ”بابل گرفتار شده، و بِل خجل گردیده است. مِردوک خُرد شده و قربانگاههای بخور او رسوا و بتهایش شکسته گردیده است.“

اِرمیا 51:44

و من بِل را در بابل جزا خواهم داد و آنچه را که بلعیده است، از دهانش بیرون خواهم آورد. قومها بار دیگر به زیارت آن نخواهند رفت، و حصار بابل خواهد افتاد.

اِرمیا 51:47

بنابراین، روزهایی می‌آید که به بتهای بابل مکافات خواهم رسانید و تمامی زمینش خجل خواهد شد و تمامی مقتولانش در میانش خواهند افتاد.

اِرمیا 51:52

بنابراین خداوند می‌گوید: «اینک روزهایی می‌آید که به بتهایش مکافات خواهم رسانید و در تمامی زمینش مجروحان ناله خواهند کرد.

اِرمیا 51:7

بابل در دست خداوند جام طلایی است که تمام جهان را مست می‌سازد. قومها از شرابش نوشیده، و از این جهت دیوانه گردیده‌اند.

دانیال 5:4

شراب می‌نوشیدند و خدایان طلا و نقره و برنج و آهن و چوب و سنگ را سپاس می‌خواندند.

اعمال رسولان 17:16

در آن حال که پولُس در آتن انتظار ایشان را می‌کشید، روح او در درونش پریشان گشت، چون دید که شهر از بتها پر است.

مکاشفه 16:12

و ششمین، پیاله خود را بر رود بزرگ فرات ریخت و آبش خشکید تا راه پادشاهانی که از مشرق آفتاب می‌آیند، حاضر شود.

مکاشفه 17:5

و بر پیشانی‌اش این اسم مرموز نوشته شده بود: «بابل بزرگ و مادر فاحشه‌ها و زشتی‌های دنیا.»

داوران 6:30

پس مردان شهر به يوآش گفتند: «پسر خود را بيرون بياور تا بميرد، زيرا که قربانگاه بَعَل را در هم شکسته، و اَشيره را که نزد آن بود، بريده است.»