اِرمیا 50:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ زیرا شما‌، ای غارت کنندگان میراث من، شادی و وجد کردید و مانند گوساله‌ای که خرمن را پایمال کند، جست و خیز نمودید و مانند اسبان نیرومند شیهه زدید.

هزارۀ نو

¹¹ «ای غارتگرانِ میراث من! اگرچه شاد و سرخوشید، اگرچه همچون گوساله بر مراتع جست و خیز می‌کنید، و مانند اسب شیهه می‌کشید،

Persian Old Version

¹¹ زیرا شماای غارت کنندگان میراث من شادی و وجد کردید ومانند گوسالهای که خرمن را پایمال کند، جست وخیز نمودید و مانند اسبان زورآور شیهه زدید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ «ای مردم بابِل، ای غارت‌کنندگان قوم من، شما شادید و همچون گاوهای پروار در چراگاههای سبز و خرم می‌چرید و مانند اسبهای نر شیهه می‌زنید و سرمستید!

مژده برای عصر جدید

¹¹ خداوند می‌گوید: «ای مردم بابل، شما قوم مرا غارت کردید. شما مانند گاوی خرمنکوب و مثل اسبی که شیهه می‌کشد، جست و خیز می‌کنید و شاد و خوشحال هستید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ خداوند می‌گوید: «ای مردم بابِل، شما قوم مرا غارت کردید. شما مانند گاوی خرمن‌کوب و مثل اسبی که شیهه می‌کشد، جست‌و‌خیز می‌کنید و شاد و خوشحال هستید.

اِرمیا 50:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 22:12

گاوان نر بسیار دور مرا گرفته‌اند. گاوان تنومند باشان مرا احاطه کرده‌اند.

امثال 17:5

هر ‌که فقیر را مسخره کند، به آفریننده او اهانت می‌کند، و هر ‌که از بلا خوش می‌شود، بی‌سزا نخواهد ماند.

اِشعیا 47:6

بر قوم خود خشم نموده و میراث خویش را بی‌حرمت کرده، ایشان را به ‌دست تو تسلیم نمودم. بر ایشان رحمت نکرده، یوغ خود را بر پیران بسیار سنگین ساختی.

اِشعیا 47:8

پس الان ‌ای که در عشرت به سر می‌بری، و در اطمینان ساکن هستی، این را بشنو. ای که در دل خود می‌گویی: ”من هستم و غیر از من دیگری نیست؛ بیوه نخواهم شد و بی‌اولادی را نخواهم دانست.“

اِرمیا 12:14

خداوند درباره تمامی همسایگان شریر خود که ضرر می‌رسانند، به مملکتی که قوم خود اسرائیل را مالک آن ساخته است، چنین می‌گوید: «اینک ایشان را از آن سرزمین برمی‌کَنم و خاندان یهودا را از میان ایشان برمی‌کَنم.

اِرمیا 46:20

مصر گوساله بسیار نیکو منظر است، اما هلاکت از طرف شمال می‌آید و می‌آید.

اِرمیا 46:21

سپاهیانِ به مزد گرفته او، در میانش مثل گوساله‌های چاق می‌باشند. زیرا که ایشان نیز روی برگردانده، با هم فرار می کنند و نمی‌ایستند. چونکه روز هلاکت ایشان و وقت مجازات ایشان بر ایشان رسیده است.

اِرمیا 5:28

فربه و آراسته می‌شوند، کارهای زشتشان را حدی نیست. به شکایت یتیمان رسیدگی نمی‌کنند تا داد آنها را بگیرند، و به دفاع از حق محتاجان برنمی‌خیزند.

اِرمیا 5:8

مثل اسبان تربیت کرده شده مست شدند، هر یکی از ایشان برای زن همسایه خود شیهه می‌زند.

اِرمیا 50:17

اسرائیل مثل گوسفند، پراکنده گردید. شیران او را تعقیب کردند. اول پادشاه آشور او را خورد و آخر این نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل استخوانهای او را خرد کرد.»

اِرمیا 50:27

همه گاوانش را به سلاخ‌خانه فرود آورده، بکشید. وای بر ایشان! زیرا که روز ایشان و زمان مکافات ایشان رسیده است.

سوگنامه 1:21

می‌شنوند که ناله می‌کنم، اما برایم تسلی دهنده‌ای نیست. دشمنانم چون بلای مرا شنیدند، مسرور شدند که تو این را کرده‌ای. اما تو روزی را که اعلان نموده‌ای، خواهی آورد، و ایشان مثل من خواهند شد.

حزقیال 35:15

و چنانکه بر میراث خاندان اسرائیل حینی که ویران شد، شادی نمودی، همچنان با تو عمل خواهم نمود. و تو، ‌ای کوه سِعیر، و ای تمام اِدوم، به تمامی ویران خواهید شد. پس خواهند دانست که من یهوه هستم.»

حزقیال 36:5

بنابراین خداوند یهوه چنین می‌فرماید: به راستی به آتش غیرت خود به ضد بقیه قومها و به ضد تمامی اِدوم صحبت نموده‌ام که ایشان سرزمین مرا به خوشی کامل و کینه قلبی، ملک خود ساخته‌اند تا آن را به تاراج واگذارند.

هوشع 10:11

اِفرایِم گوساله تربیت یافته است که کوفتن خرمن را دوست می‌دارد و من بر گردن نیکوی او یوغ نگذاشتم؛ اما اکنون بر گردن اِفرایم یوغ می‌گذارم. یهودا شیار خواهد کرد و یعقوب تیغه شیار را برای خود خواهد کشید.

عاموس نبی 4:1

«ای گاوان باشان که بر کوه‌های سامره می باشید، و بر مسکینان ظلم نموده، فقیران را ستم می‌کنید و به آقایان ایشان می‌گویید: ”بیاورید تا بنوشیم!“ این کلام را بشنوید!

عوبدیا 1:12

بر روز برادر خود هنگام مصیبتش نگاه مکن، و بر پسران یهودا در روز هلاکت ایشان شادی منما، و در روز تنگی ایشان لاف مزن.

حَبَقوق 1:15

او همگی ایشان را به قلاب بالا می‌آورد، و به دام خود می‌گیرد، و در تور خویش آنها را جمع می‌نماید. از این جهت، سرخوش است و شادمان!

زَکریا 14:12

و این بلایی خواهد بود که خداوند بر همه قومهایی که با اورشلیم جنگ کنند، وارد خواهد آورد. گوشت ایشان در حالتی که بر پایهای خود ایستاده باشند، خواهد پوسید و چشمانشان در حدقه گداخته خواهد گردید و زبان ایشان در دهانشان بی قوت خواهد گشت.

تثنیه 32:15

ليکن يِشورون فربه شده، لگد زد. تو فربه و تنومند و چاق شده‌اي. پس خدايی را که او را آفريده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود را حقير شمرد.