اِرمیا 5:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ و خرمن و نان تو را که پسران و دخترانت آن را می‌باید بخورند، خواهند خورد و گوسفندان و گاوان تو را خواهند بلعید، و انگورها و انجیرهای تو را خواهند خورد و شهرهای حصاردار تو را که به آنها توکل می نمایی، با شمشیر هلاک خواهند ساخت.»

هزارۀ نو

¹⁷ غَله و نانت را خواهند خورد؛ و پسران و دخترانت را فرو خواهند بلعید؛ گله و رمه‌‌ات را خواهند خورد؛ و انگور و انجیرت را فرو خواهند بلعید؛ شهرهای حصاردارت را که بدانها توکل داری به شمشیر نابود خواهند کرد.»

Persian Old Version

¹⁷ و خرمن و نان تو را که پسران و دخترانت آن را می باید بخورند خواهند خورد و گوسفندان وگاوان تو را خواهند خورد و انگورها و انجیرهای تو را خواهند خورد و شهرهای حصاردار تو را که به آنها توکل مینمایی با شمشیر هلاک خواهندساخت.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ آنها خرمن تو را غارت کرده، نان فرزندانت را خواهند برد؛ گله‌های گوسفند و رمه‌های گاو، انگور و انجیر تو را به یغما برده، شهرهای حصاردارت را که خیال می‌کنی در امن و امانند، تاراج خواهند کرد.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ آنها گلّه و رمهٔ تو را زنده نخواهند گذاشت. تاکستانها و درختان انجیر تو را از بین خواهند برد. شهرهای مستحکمی که به آنها اعتماد داری، همه به وسیلهٔ ارتش آنها خراب خواهند شد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ آن‌ها گلّه و رمۀ تو را زنده نخواهند گذاشت و تاکستان‌ها و درختان انجیر تو را از بین خواهند برد. شهرهای مستحکمی که به آن‌ها اعتماد داری، همه به‌وسیلهٔ ارتش آن‌ها خراب خواهند شد.

اِرمیا 5:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 62:8

خداوند به ‌دست راست خود و به بازوی قوی خویش قسم خورده، گفته است که: «بار دیگر غله تو را خوراک دشمنانت نسازم و غریبان، شراب تو را که برایش زحمت کشیده‌ای، نخواهند نوشید.

اِشعیا 62:9

بلکه آنانی که آن را می‌چینند، آن را خورده، خداوند را سپاس خواهند نمود و آنانی که آن را جمع می‌کنند، آن را در صحنهای قُدس من خواهند نوشید.»

اِشعیا 65:22

بنا نخواهند کرد تا دیگران سکونت نمایند، و آنچه را که غرس می‌نمایند، دیگران نخواهند خورد. زیرا که دوران قوم من، مثل دوران درخت خواهد بود و برگزیدگان من از عمل دستهای خود بهره خواهند برد.

اِرمیا 1:15

زیرا خداوند می‌گوید: اینک من تمامی طوایف ممالک شمالی را خواهم خواند و ایشان آمده، هر کس تخت خود را در دهنه دروازه اورشلیم و بر تمامی حصارهای گرداگردش و به ضد تمامی شهرهای یهودا برپا خواهد داشت.

اِرمیا 25:37

و مرتعهای امن به خاطر شدت خشم خداوند خراب شده است.

اِرمیا 4:26

نظر کردم و اینک بوستانها بیابان گردیده، و همه شهرها از حضور خداوند و از شدت خشم وی خراب شده بود.

اِرمیا 4:7

شیری از بیشه خود برآمده و هلاک کننده قومها حرکت کرده، از مکان خویش درآمده است، تا زمین تو را ویران سازد و شهرهایت خراب شده، متروک گردد.

اِرمیا 5:18

لیکن خداوند می‌گوید: «در آن روزها نیز شما را به تمامی هلاک نخواهم ساخت.

اِرمیا 50:17

اسرائیل مثل گوسفند، پراکنده گردید. شیران او را تعقیب کردند. اول پادشاه آشور او را خورد و آخر این نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل استخوانهای او را خرد کرد.»

اِرمیا 50:7

هر ‌که ایشان را می‌یافت، ایشان را می‌خورد و دشمنان ایشان می‌گفتند که ”گناه نداریم، زیرا که به یهوه که مسکن عدالت است و به یهوه که امید پدران ایشان بود، گناه ورزیدند.“

اِرمیا 8:13

خداوند می‌گوید: «ایشان را به تمامی تلف خواهم نمود که نه انگور بر مو و نه انجیر بر درخت انجیر یافت شود. برگها پژمرده خواهد شد، و آنچه به ایشان بدهم، از ایشان قطع خواهد شد.»

اِرمیا 8:16

خروش اسبان او از دان شنیده شد و از صدای شیهه زورآورانش تمامی زمین لرزان گشت، زیرا که آمده‌اند و زمین و هر چه در آن است و شهر و ساکنانش را خورده‌اند.

سوگنامه 2:12

و به مادران خویش می‌گویند: «گندم و شراب کجا است؟» زیرا که مثل مجروحان در کوچه‌های شهر بیهوش می‌گردند، و جانهای خویش را به آغوش مادران خود می‌ریزند.

سوگنامه 2:2

خداوند تمامی مسکنهای یعقوب را هلاک کرده و شفقت ننموده است. قلعه‌های دختر یهودا را در غضب خود ویران ساخته، و سلطنت و سرورانش را به زمین انداخته، بی‌عصمت ساخته است.

حزقیال 36:4

بنابراین ای کوه‌های اسرائیل، کلام خداوند یهوه را بشنوید. خداوند یهوه به کوه‌ها و تپه ها و وادیها و دره‌ها و خرابه‌های ویران و شهرهای متروکی که تاراج شده و مورد ریشخند بقیه قومهای در همسایگی گردیده است، چنین می‌گوید:

هوشع 2:12

و تاکها و انجیرهایش را که گفته بود: ”اینها مزد من می‌باشد که عاشقانم به من داده‌اند“، ویران خواهم ساخت و آنها را جنگل خواهم گردانید تا حیوانات صحرا آنها را بخورند.

هوشع 8:14

اسرائیل خالق خود را فراموش کرده، قصرها بنا می‌کند و یهودا شهرهای حصاردار بسیار می‌سازد. اما من آتش به شهرهایش خواهم فرستاد که قصرهایش را بسوزاند.

یوئیل 2:3

پیش روی ایشان آتش می‌سوزاند و در عقب ایشان شعله شعله‌ور می‌گردد. پیش روی ایشان، زمین مثل باغ عدن و در عقب ایشان، بیابان بایر است و نیز از ایشان کسی رهایی نمی‌یابد.

لاویان 26:16

من این را به شما خواهم کرد که ترس و سل و تب را که چشمان را فنا سازد، و جان را تلف کند، بر شما چیره خواهم ساخت، بذر خود را بی‌فایده خواهید کاشت و دشمنان شما آن را خواهند خورد.

صَفَنیا 3:6

قومها را ریشه​کن ساخته‌ام و برجهای ایشان ویران شده است. کوچه‌های ایشان را چنان متروک کرده‌ام که رهگذری نباشد. شهرهای ایشان چنان ویران گردیده است که نه انسانی باقی مانده است و نه سکنه‌ای.

مَلاکی 1:4

اگر اِدوم می‌گوید: «ویران شده‌ایم، اما خواهیم برگشت و مخروبه‌ها را بنا خواهیم نمود.» یهوه صِبایوت چنین می‌فرماید: «ایشان بنا خواهند نمود، اما من ویران خواهم ساخت و ایشان را به ‌”سرحد شرارت“ و به قومی که خداوند بر ایشان تا به ابد غضبناک می‌باشد، معروف خواهند ساخت.

تثنیه 28:33

ميوه زمينت و مشقت تو را قومی که نشناخته‌ای، خواهند خورد، و هميشه فقط تحت ظلم و ستم خواهی بود.